Lejyon VII Claudia

Vikipedi, özgür ansiklopedi

125 yılında, İmparator Hadrianus döneminde, Lejyon VII Claudia'nın 58 yılından 4. yüzyıla kadar konuşlandırıldığı Moesia Superior eyaletinde bulunan Tuna yakınlarındaki Viminacium kentini gösteren (Kostolac, Sırbistan), gösteren harita.

Lejyon VII Claudia, (Latince: Legio septima Claudia Pia Fidelis; Türkçe: Yedinci Claudian Lejyonu) muhtemelen MÖ 59'dan önce kurulmuş ve MÖ 44'te Octavian tarafından yeniden oluşturulmuş bir Roma ordusu lejyonuydu. Lejyon 5. yüzyılın başlarına kadar varlığını sürdürmüştür.

Lejyon VII, VI, VIII & IX. lejyonlarla birlikte MÖ 65 yılında Pompey tarafından Hispanya'da toplanmıştır.[1] MÖ 58 yılı civarında Sezar tarafından Cisalpina Galya'ya sevk edilen lejyon, Galya Savaşları'na katılmıştır.

Lejyon VII, Sezar'ın Britanya'yı işgali sırasında kullandığı iki lejyondan birisi olup aynı zamanda MÖ 48'deki Pharsalus Muharebesi'nde önemli bir rol oynamış ve neredeyse 4. yüzyıla kadar Orta Tuna bölgesinin güvenliğini sağlamıştır.

Decebalus'un başını İmparator Trajan'a getiren Tiberius Claudius Maximus adlı asker Lejyon VII Claudia'da görev yapmıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Sezar'ın Lejyonu, Stephen Dando-Collins, 269-270

İkincil kaynak[değiştir | kaynağı değiştir]