Léon Jouhaux

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Léon Jouhaux

Léon Jouhaux (d. 1 Temmuz 1879, Paris - ö. 28 Nisan 1954, Paris, Fransa), Fransız sosyalist sendika önderi.Uluslararası Çalışma Örgütü'nün (ILO) kurucularındandır.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

On altı yaşındayken bir kibrit fabrikasında işçi olarak çalışmaya başladı. Kısa süre içinde devrimci sendikacılığın önde gelen propagandacılarından biri oldu. 1906'da ulusal kibrit işçileri sendikasının sekreterliğine, 1909'da Fransız Genel İş Konfederasyonu'nun (CGT) genel sekreterliğine getirildi. I. Dünya Savaşı öncesinde Alman işçi önderleriyle bir araya gelerek savaş karşıtı bir hareket örgütlemeye çalıştı, ama daha sonra Fransa'nın savaş çabalarını destekledi. 1919'da Paris Barış Konferansı'na katıldı. Konferasta kurulan Uluslararası İş Yasaları Komisyonu'nun en etkin üyelerinden biri olarak Ekonomik Konsey'in (1925) kurulması için uğraştı.Sendikaların ekonominin yönlendirilmesindeki rolünü vurgulamasına karşın, sendikal eylemin siyasal eylemden bağımsız olması gerektiğini savunuyordu.1936'da Léon Blum hükûmetinde yer almayı reddetti, ama aynı yıl, 1921'de CGT'den ayrımış olan komünistlerin örgüte dönmelerini onayladı.

II. Dünya Savaşı sırasında CGT'yi kapatan Vichy hükûmeti, Jouhaux'yu tutuklayarak Almanlara teslim etti.Savaşın sonuna değin toplama kampında kalan Jouhaux, Fransa'ya dönünce yeniden kurulan CGT'nin genel sekreterliğine seçildi. 1947 de, CGT'de çoğunluğu ele geçirmiş bulunan komünistlerden ayrılarak, komünist ve Katolik işçi örgüleri arasında bir çizgide yer alan Fransız Genel İşçi Federasyonu -İşçi Gücü'nü (CGT-FO) kurdu (1948).1949'da da Uluslararası Hür İşçi Sendikaları Konfederasyonu'nun (ICF-TU) kurulmasına katkıda bulundu.5 Kasım 1951'de Nobel Barış Ödülü'nü aldı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Encyclopaedia Britannica - Fifteenth Edition