Kozmik mikrodalga arka plan ışımasının keşfi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kozmik mikrodalga arka plan ışımasının keşfi modern fiziksel kozmolojide büyük bir ilerlemeyi teşkil eder. Kozmik arka plan ışıması Andrew McKellar tarafından 1941'de 2.3 K efektif sıcaklıkta W. S. Adams tarafından gözlemlenen CN soğurma çizgileri kullanılarak ölçüldü. 1950'li yıllarda yapılan teorik çalışmalar en basit göreceli evren modellerini tutarlılığı için kozmik arka plan ışımasının gerekliliğini gösterdi. 1964'te Amerikalı fizikçi Arno Penzias ve radyo astronom Robert Woodrow Wilson sıcaklığını 3.5 K tahmin ederek Holmdel Horn Anteni ile deneyleri gerçekleştirdiler. Bu yeni ölçümler büyük patlama teorisini durgun hal teorisi karşısında destekleyen önemli kanıtlar olarak kabul gördü. Penzias ve Wilson bu ek ölçümler için 1978'de Nobel Fizik Ödülü'nü kazandılar.