Küçük yarasalar
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Küçük yarasalar | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Üst familyalar | ||||||||||||||
| Emballonuroidea |
Küçük yarasalar (Microchiroptera) Yarasalar takımının bir alt takımıdır. Aslında küçük yarasalar alt takımında yer alan yarasalar büyük yarasalar alt takımında yer alan en küçük türlerden daha büyüktür.
Küçük yarasalar ile büyük yarasaların farkları şunlardır:
- Küçük yarasalar yollarını ekolokasyon kullanarak bulur ama büyük yarasalar ekolokasyon kullanmaz. (Küçük yarasalar alt takımından Rousettus egyptiacus buna bir istisnadır.)
- Küçük yarasaların ön uzuvlarının ikinci parmaklarında pençe yoktur.
- Küçük yarasaların kulakları halka yapacak şekilde kapanmaz, kenarları kulağın dibinde birbirinden ayrılır.
- Küçük yarasalar ya kılsızdır ya da uzun tüylüdür ama uzun tüylerin altında yer alan kısa tüyleri yoktur.
Küçük yarasaların çoğu böceklerle beslenir. Daha büyük olan türler kuş, kertenkele, kurbağa ve hatta balık avlarlar. Daha büyük memelilerin kanıyla beslenen vampir yarasa türleri Amerika kıtasında ABD'nin güneyinden aşağıda yerlerde yaşar. Küçük yarasaların boyları 4 ila 16 cm arasındadır.[1] Phyllostomidae familyasından küçük yarasaların meyve ve nektarla da beslendiği bilinmektedir. Bu familyada yer alan üç tür, bahar aylarında Kuzeybatı Meksika ile Güneybatı ABD'de sütun kaktüslerin çiçek açmasını takip ederler ve sonbaharda da güneye doğru inerek agavların çiçek açmasını izlerler.[2]
Ekolokasyon[değiştir | kaynağı değiştir]
Küçük yarasalar gırtlaklarıyla ultrasonik ses dalgaları çıkarır ve burunları ile açık ağızlarından bu ses dalgalarını yayarlar. Çıkardıkları ultrasonik ses dalgalarının frekansı 14.000 ile 100.000 hertzin üzerindedir. Ortalama bir insan kulağı 20 Hz ile 20.000 Hz arası ses dalgalarını duyabilir. Yayılan bu ultrasonik ses dalgaları çevrenin farkına varabilmek için kullanılır.
Bazı güveler yarasalara karşı bir korunma geliştirmişlerdir. Yarasaların çıkarttığı ultrasonik ses dalgalarını duyabilmekte ve bu durumda ya kaçmakta ya da kanat çırpmayı durdurarak yarasaların bulundukları yerin farkına varmalarına engel olmaktadırlar. Buna karşılık olarak da yarasalar avına yaklaşırken ultrasonik ses yaymayı bırakarak fark edilmeyi önlemektedir.
Sınıflandırma[değiştir | kaynağı değiştir]
Simmons ve Geisler'in sınıflandırması (1998):
Üst familya Emballonuroidea
- Familya Emballonuridae (Serbest kuyruklu yarasagiller)
Üst familya Rhinopomatoidea
- Familya Rhinopomatidae
- Familya Craseonycteridae
Üst familya Rhinolophoidea
- Familya Rhinolophidae (Nal burunlu yarasagiller)
- Familya Nycteridae
- Familya Megadermatidae
Üst familya Vespertilionoidea
- Familya Vespertilionidae (Yassı burunlu yarasagiller)
Üst familya Molossoidea
- Familya Molossidae (Kuyruklu yarasagiller)
- Familya Antrozoidae
Üst familya Nataloidea
- Familya Natalidae
- Familya Myzopodidae
- Familya Thyropteridae
- Familya Furipteridae
Üst familya Noctilionoidea
- Familya Noctilionidae (Balık yiyen yarasagiller)
- Familya Mystacinidae
- Familya Mormoopidae
- Familya Phyllostomidae
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Whitaker, J.O. Jr, Dannelly, H.K. & Prentice, D.A. (2004) Chitinase in insectivorous bats. Journal of Mammalogy, 85, 15–18.
- ^ A Natural History of the Sonoran Desert, Edited by Steven Phillips and Patricia Comus, University of California Press, Berkeley p. 464
