Julius-Claudius Hanedanı

Julius-Claudius Hanedanı ilk beş Roma imparatoru Augustus, Tiberius, Caligula, Claudius ve Neron için kullanılan bir ifadedir. MÖ 27 yılından 68'e kadar Roma İmparatorluğu'nu yönetmişlerdir. Hanedanın sonu Neron'un intihar etmesiyle gelmiştir. Bu beş yönetici Julius ve Claudius ailelerinin evlilikleri ve evlatlıkları yoluyla birbirleriyle ilişkili hale gelmişlerdi. Zaman zaman Jül Sezar hanedanın kurucusu olarak gösterilse de kendisi ne bir imparatordu ne de Claudius ailesiyle bir bağlantısı vardı. Ağırlıklı olarak Augustus hanedanın kurucusu olarak gösterilir.^[1]

İlk beş imparatorun yönetimleri birbirine benzerdi. Hepsi de iktidara dolaylı ya da sonradan edinilen akrabalıklarla gelmişti. Hepsi de öldürülmesi ya da öldürüldüğü şeklindeki dedikodular üzerine başa gelmişti. Hepsi de Roma İmparatorluğu'nun topraklarını genişlettiler ve muazzam inşaat projelerini gerçekleştirdiler. Halk tarafından sevilen ancak senatörler tarafından kıskanılan kimselerdi. Romalı siyasetçiler süşkalarını geçirmek veya cumhuriyeti geri getirmek için onlara karşı suikast planları yapmaktaydılar. Buna karşılık imparatorlar da iktidarları sorgulayanları idam ettiriyor ya da sürgüne gönderiyordu. Senato sınıfından tarihçiler Julius-Claudius imparatorlarını kendi kendilerini yücelten, çılgın, sapık ve zorba olarak tanımlar.^[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]