Josef Breuer

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Josef Breuer, 1877

Josef Breuer (Almanca telaffuz: [ˈbʁɔʏɐ]; 15 Ocak 1842 – 20 Haziran 1925), nörofizyolojide önemli keşifler yapan ve 1880'lerde Anna O. olarak bilinen hastası Bertha Pappenheim üzerinde yaptığı çalışmalar ile konuşma tedavisini geliştiren seçkin bir Yahudi asıllı Avusturyalı doktordu. Breuer, aynı zamanda arkadaşı ve aile dostu Sigmund Freud'un psikanalizi kurması yolunda büyük bir rol oynamakla beraber, kendi fikirleriyle Freud'u etkileyip psikanalizin temel dinamiklerini ortaya attı.[1] Irvin D. Yalom, Nietzsche Ağladığında isimli eserinde başkahraman olarak kendisinden bahseder.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Breuer, 15 Ocak 1842'de Avusturya İmparatorluğu'nun başkenti Viyana'da Yahudi bir ailede doğdu. Babası Leopold Breuer, Viyana'nın Yahudi cemaatinde dinî dersler verdi. Annesi, Breuer henüz çok küçükken vefat etmişti; bu sebeple anneannesi tarafından büyütüldü ve sekiz yaşına kadar babası tarafından eğitildi. 1858'de Viyana Akademisches Gymnasium'dan mezun oldu ve daha sonra Viyana Üniversitesi tıp fakültesine kaydolmadan önce üniversitede bir yıl felsefe okudu. 1867'de tıp sınavlarını geçti ve üniversitede dahiliyeci Johann Oppolzer'in asistanı olarak çalışmaya başladı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Josef Breuer | Austrian physician". 16 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.