Jean-Martin Charcot

Jean-Martin Charcot (d. 1825 - ö. 1893) Fransız nörolog. Nörolojinin babası olarak bilinir.

Psikanalizin kurucusu Sigmund Freud'un hocalığını yapmış ve psikanaliz üzerine ona ilham vermiştir. Histeride ilk hipnozu kullanan kişidir.

1825 yılında Paris, Fransa'da doğmuştur. Önceleri yetenekli bir ressamdır. Ancak sonrasında sanat tutkusunu bastırır ve tıp eğitimi almaya başlar. 1848 de tıp fakültesini bitirir ve o dönem kadın akıl hastalarının tedavisinin yapıldığı Salpetriere Hastanesi'nde stajyer hekimlik yapmaya başlar. Charcot'un nöroloji alanına ilgisi dönemin ünlü nöroloğu Duchenne sayesinde olur. Duchenne'nin destekleriyle Salpetriere'de nöroloji bölümünün başına getirildi.^[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Charcot bu hastanenin o dönemin en büyük nöropatoloji laboratuvarı olmasını sağladı. Charcot, hastalara, bir uzmanın objektif gözüyle gözlenmesi ve ölçülmesi için patolojik örneklermiş gibi yaklaştı.^[2] Paris Üniversitesi'nde patolojik anatomi profesörü olması 1872'de kariyerinde önemli bir dönüm noktası olacaktır. Patolojik anatomi profesörü olarak, öğrenciler için kadavra ve örnek sunarken tüm organların hastalıklarını anlattı. İyi bilinen doktorlar olmak için devam edecek olan bazı öğrenciler arasında Sigmund Freud, Charles Babinski ve Gilles de la Tourette yer alıyor. 1870-90 yılları arasında Charcot, artık sadece klinik bir araştırmacı değil; nöroloji dünyasında tanınan ve saygı duyulan bir nöroloji hocasıdır. 1882'de Salpetriere'de nöroloji dalında profesörlük unvanı ilk kez Charcot'a verilmiştir. Fransızca dışında İngilizce, Almanca İtalyanca, İspanyolca dillerini biliyordu. 1868'de çok zengin bir kadın olan Madam Durvis ile evlendi ve iki çocuğu (Jean ve Baptiste Charcot) oldu. Charcot, bir tatil gezisindeyken akciğer ödemi sonucu 16 Ağustos 1893 tarihinde (68 yaşında) hayatını kaybetti.^[3]

Çalışmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

1865'te dejeneratif bir sinir sitemi hastalığı olan Amyotrophic lateral sclerosis tanımladı. Charcot hastalığı da denir. 1886'da öğrencisi Marie ile Charcot, Marie Tooth hastalığını ortaya koydu.^[2] Charcot'un diğer önemli başarıları şunlardır: beynin vasküler beslenmesini açıklayan, Parkinson hastalığında bulunan titremeleri farklılaştıran Multipl sklerozlu (MS) hastalar, epilepsiden histeri ayırt etme, hastalarının tedavisi için rehabilitasyon klinikleri düzenleyen ilk doktorlardan biri olmak ve sağ üst kadran ağrısı olan akut kolanjit tanısı için bir Triad (Biliyer Triad olarak bilinen) formüle etmek, sarılık tanısı. Charcot, hipnoz ve histeriyi araştırmıştır. Ona göre histeri kalıtsal bir sinir hastalığıdır. Charcot, hipnoz altında görüntülenen spazmları ve patlamaları hastaların histerinin özellikleri olduğunu açıkladı.^[2] Histeriye, gözlem yöntemini ve nörolojiden ödünç aldığı metodik açıklamaları uygulayarak, Charcot'un amacı, büyük histerik saldırıların evrensel kurallarını ortaya koymaktı.^[4]

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• İhtiyarlık hastalıkları ve kronik hastalıklar üzerine dersler (1868-74)
• Karaciğer, Safra yolları ve Böbrek hastalıkları üzerine dersler (1877)
• Sinir sistemi hastalıkları üzerine Salpetriere'de verilen dersler (1876)
• Beyin ve Omurilik hastalıklarında lokalizasyon üzerine dersler (1877-89)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir doktor ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.