Halıcıoğlu Surp Stepanos Kilisesi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
 | Bu maddenin konusu kayda değerlik yönergelerini sağlamayabilir. Konudan bağımsız ve güvenilir kaynaklar kullanarak maddeyi geliştirebilir ve kayda değer olduğunu ispat edebilirsiniz. Maddenin kayda değerliği kanıtlanamazsa Vikipedi'nin silme politikası gereğince hızlı silinmesi, kayda değerliği tartışmalı ise silinmeye aday gösterilmesi yerinde olacaktır. Kaynak ara: "Halıcıoğlu Surp Stepanos Kilisesi" – haber · gazete · kitap · akademik · JSTOR Bu madde Temmuz 2023 tarihinden bu yana işaretli olarak durmaktadır. |
 | |
| Temel bilgiler | |
|---|---|
| Konum | Halıcıoğlu, Beyoğlu, İstanbul, Türkiye |
| Koordinatlar | 41°03′05″K 28°56′51″D / 41.05139°K 28.94750°D |
| İnanç | Ermeni Apostolik |
| Durum | Etkin |
| Mimari | |
| Tamamlanma | 1831 |
Surp Stepanos Kilisesi (Ermenice: Սուրբ Ստեփանոս Եկեղեցի), Türkiye'de İstanbul iline bağlı Beyoğlu ilçesinin Halıcıoğlu semtinde bulunan Ermeni kilisesi. 17. yüzyılda Eğin'den gelen Ermeni göçmenlerin Hasköy'e yerleştirilmeleriyle bu göçmenler semtte bir kiremit fabrikası açmıştır. 1703 yılında Rahip Haçadur evinde bir şapel açmış, daha sonra küçük ve ahşap olan bir Surp Stephanos Kilisesi inşa edilmiştir. Harutyun Amira Bezciyan'ın vasiyeti olan bir ferman ile 1831'de taş olarak Hassa mimarları Kazaz Hovhannes Amira Serveryan ve Krikor Amira Balyan tarafından inşa edilmiştir. 1845'te yenilenen kilise 1904'te yeniden bir onarımdan geçmiş, I. Dünya Savaşı'nda askeri depo olarak sonrasında ise göçmen yurdu olarak kullanılmıştır. 1930'da yeniden onarılarak ibadete açılan kilisenin arazisi 1975'te Haliç Köprüsü yapımı için istimlak edilmiştir. Galata Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi'nin alt galerisinde 30 yıl barınan kilise 2007 yılında Halıcıoğlu Mezarlığı içinde inşa edilen şapelde varlığını sürdürmektedir. Şapelin açılışını İstanbul Ermeni Patriği II. Mesrob yapmıştır.[1]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Surp Stepanos Kilisesi, Halıcıoğlu". Türkiye: Türkiye Ermenileri Patrikliği. 29 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2015.