Guido de Marco

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Guido de Marco
6. Malta Cumhurbaşkanı
Görev süresi
4 April 1999 - 4 April 2004
Yerine geldiği Ugo Mifsud Bonnici
Yerine gelen Eddie Fenech Adami
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Başkanı
Görev süresi
1990-1991
Yerine geldiği Joseph Nanven Garba
Yerine gelen Samir S. Shihabi
Kişisel bilgiler
Doğum 22 Temmuz 1931(1931-07-22)
Valletta, British Malta
Ölüm 12 Ağustos 2010 (79 yaşında)
Msida, Malta
Partisi Milliyetçi Parti
Evlilik(ler) Violet de Marco (e. 1956 – ö. 2010)
Çocuk(lar) 3
İmzası

Guido de Marco (22 Temmuz 1931 - 12 Ağustos 2010)[1] 1999'dan 2004'e kadar Malta'nın altıncı Cumhurbaşkanı olarak görev yapan Maltalı bir politikacı. Ünlü bir devlet adamı ve milletvekili olan de Marco, Başbakan Yardımcısı, İçişleri Bakanı, Adalet ve Dışişleri Bakanı olarak da görev yaptı.

O seçildi Başkan 45. oturumunun Birleşmiş Milletler Genel Kurulu, 1990 yılında, ve Başkanı Commonwealth Vakfı içinde 2004. Ünlü bir ceza avukatı, 1980'lerde Malta'daki dönüm noktası niteliğindeki bazı davaları savundu. 2010'daki ani ölümü ülkeyi şok etti ve üç günlük ulusal yas ve bir devlet cenazesine yol açtı.[2]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Guido de Marco, Valletta'da Emanuele ve Giovanna (evlilik öncesi soyadı Raniolo) de Marco'nun çocuğu olarak dünyaya geldi. St. Joseph Lisesi, St. Aloysius Koleji ve Malta Üniversitesi'nde eğitim gördü. 1952'de Felsefe, Ekonomi ve İtalyanca alanlarında lisans derecesi aldı ve 1955'te Hukuk Doktoru oldu.

De Marco ve gelecekteki eşi Violet Saliba öğrenci olarak bir araya geldi.[3] 5 Şubat 1951'de Valletta'dan Pietà'ya evine yürürken ona evlenme teklif etti. De Marco ve Violet Saliba 1956'da evlendi; çiftin üç çocuğu vardı: Giannella, Fiorella ve Mario. Babasının ölümü sırasında turizmden sorumlu parlamento sekreteri olarak görev yapan Mario, çocuklarına ve torunlarına zaman ayıran bir aile babası olduğunu söyledi.[4]

Siyasi kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Malta tarafından Avrupa Ekonomik Topluluğu üyeliği için başvuru mektubu, 1990. Malta dışişleri bakanı Guido de Marco'dan, o sırada AB Konseyi'nin dönem başkanlığını yürüten İtalyan Dışişleri Bakanı Gianni De Michelis'e gönderildi. Brüksel'deki Avrupa Tarihi Evi'nde düzenlendi.

De Marco, 1962'de Başsavcılık'taki görevinden istifa ederek siyasi arenaya girdi. Başarılı ceza avukatı bundan böyle hayatının çoğunu Milliyetçi ve Malta davasına adayacaktı. Malta Üniversitesi'nde öğretim görevlisi ve daha sonra ceza hukuku profesörü oldu.

Siyasi kariyeri, 1966'da Temsilciler Meclisi'ne seçilmesiyle başladı. 1998'e kadar itiraz ettiği her genel seçimde Parlamento'ya geri döndü. 1972'de Milliyetçi partinin genel sekreterliğine atandı ve 1977'de partinin genel başkan yardımcısı oldu. 1967'de Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi'nde temsilci olarak seçildi ve neredeyse yirmi yıl üye olarak kaldı. İçişleri ve Adalet Bakanı olarak kariyeri boyunca De Marco'nun çabaları, önemli uluslararası sözleşmelerin, özellikle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin iç hukuka entegrasyonuna yol açtı. İçişleri Bakanı olarak, Polis Akademisinin kuruluşunda etkili olan Polis Kuvvetindeki reformlara ve modernizasyonlara öncülük etti.

Dışişleri Bakanı olarak, Malta'nın Avrupa Topluluklarına üyelik başvurusunu sundu.[5] 16 Temmuz 1990'da Dışişleri Bakanı olarak ilk icraatlarından biriydi. Malta'nın Birleşmiş Milletler, Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı, Avrupa Konseyi ve Milletler Topluluğu dahil olmak üzere uluslararası kuruluşlara katkılarının birleştirilmesinde önemli bir oyuncuydu. 1990 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Başkanı olarak görev yaptı.

Başkanlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Valletta'daki Guido de Marco Anıtı

4 Nisan 1999'da de Marco, Malta Başkanı olarak atandı. Ülkesini 2004'te Avrupa Birliği'ne taşıdı.[5]

2004 yılında St. Petersburg Devlet Üniversitesi'nde "bilim ve siyasetteki başarılarından, özellikle de Malta'yı AB'ye entegre etme çabalarından dolayı" fahri doktor oldu.[6]

Ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

5 Ağustos 2010'da de Marco, tıkalı bir kalp arterini genişletmek için bir anjiyoplasti geçirdi. Müdahale, onu kritik ama istikrarlı bir duruma götüren komplikasyonlar geliştirdi. Mater Dei Hastanesindeki tıbbi ekip tarafından derhal De Marco'nun tedaviye yanıt verdiğini ve iyileşme belirtileri gösterdiğini belirten bir dizi tıbbi bülten yayınlandı. Durumu, yaşam destek makinelerinden çıkarılacak kadar iyileşmeye devam etti. Beş gün sonra Mater Dei Hastanesinden taburcu edildi, ancak tıbbi ekip tarafından yakından izlendi.

De Marco, 12 Ağustos 2010'da Malta'nın The Times of Malta gazetesine verdiği röportajda şunları söyledi: "Komadan döndüğümde artık öleceğimi hissetmiyordum. Kalacağımı hissettim. Kalmak için buradayım... en azından şimdilik."[7]

Ancak, öğleden sonra, de Marco bir kez daha Mater Dei Hastanesi'ne kaldırıldı. Hastanede öldü.[5] Ölüm haberi milleti şok etti.[8][9] Hükûmet üç günlük ulusal yas ilan etti. 16 Ağustos 2010 Pazartesi günü bir devlet cenazesi düzenlendi.[10]

Cumhurbaşkanı, Milliyetçi Parti, İşçi Partisi'nin yanı sıra diğer kurumlar tarafından derhal dayanışma mesajları yayınlandı. Malta başbakanı Lawrence Gonzi, adaya dönmek için tatilini yarıda kesti. Gonzi, "Malta'nın son zamanlarının en önde gelen politikacılarından birini kaybettiğini" ilan etti. Ülkenin bağımsızlığının temelini oluşturdu, demokrasinin güçlenmesine katkıda bulundu, ülkemizin uluslararası ilişkilerinin güçlendirilmesinde çok önemli roller üstlendi ve Birleşmiş Milletler'de önemli roller üstlendi. Başkanlığı ülkeyi birleştirdi."[4] Muhalefet lideri Joseph Muscat, ölümü "ulusal bir kayıp" olarak nitelendirdi. De Marco'nun Malta Cumhurbaşkanı olarak halefi olan Edward Fenech Adami'nin, haberlerle "sarsıldığı" ve De Marco'yu "Malta tarihinin son kırk ila elli yıllarının kahramanı" olarak selamladığı söylendi. Fenech Adami'nin halefi, de Marco'nun ölümü sırasında Malta Başkanı olan George Abela, Mater Dei Hastanesinde De Marco ailesine bizzat taziyelerini iletti.[11]

Övgüler yurt dışından Malta'ya aktı. Avrupa Parlamentosu Başkanı Jerzy Buzek, onu "son derece saygın bir siyasetçi ve devlet adamı olarak nitelendirdi..."[12] Libya'nın eski Malta Büyükelçisi Saad Elshimani, "Kişisel düzeyde bir arkadaştan daha fazlasıydı" dedi ve "Orta Doğu'daki insanlar onu hoşgörü, işbirliği ve dostluk konularına olan büyük bağlılığından dolayı hatırlayacaklar" dedi.[13] Amerika Birleşik Devletleri büyükelçisi Douglas Kmiec de bir bildiri yayınladı: "Birleşmiş Milletler Genel Kurulu Başkanı olarak görev süresi ve Malta'yı AB üyeliğine yönlendirmedeki becerisi ve azmi onun devlet adamlığına büyük bir övgüdür."

Cenazesi 16 Ağustos 2010'da Kuveyt Başbakanı Nâsır el-Muhammed, Filistin Yönetimi Başkanı Yaser Arafat'ın dul eşi, Suha Arafat, İtalya Dışişleri Müsteşarı Vincenzo Scotti ve çok sayıda büyükelçinin katıldığı bir törenle gerçekleşti.[14]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2021. 
  2. ^ "State funeral on Monday - Three days of national mourning" 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Times of Malta, 12 August 2010.
  3. ^ Massa (14 Ağustos 2011). "'His involvement in politics was the part of his life I could do without'". Times of Malta. 7 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2019. 
  4. ^ a b "Guido de Marco passes away: 'A person who worked for a better Malta' – Mario de Marco". The Malta Independent. 13 Ağustos 2010. 1 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2010. 
  5. ^ a b c "Former Malta president de Marco dies at 79". TVNZ. 13 Ağustos 2010. 20 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2010. 
  6. ^ "Ex-President of Malta Guido de Marco passes away". Voice of Russia. 13 Ağustos 2010. 18 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2010. 
  7. ^ Massa, Ariadne (12 Ağustos 2010). "'Born again' de Marco cherishing life anew: 'I don't want to slow down'". The Times of Malta. 16 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2010. 
  8. ^ "Farewell to a great man". timesofmalta.com. 26 Temmuz 1997. 16 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2010. 
  9. ^ "Guido de Marco passes away". timesofmalta.com. 16 Temmuz 1990. 15 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2010. 
  10. ^ "Malta mourns Guido de Marco, dead at 79 State Funeral to be held on Monday". Malta Today. 13 Ağustos 2010. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2010. 
  11. ^ "Update 3: President, political parties pay tribute to Guido de Marco". The Times of Malta. 12 Ağustos 2010. 15 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2010. 
  12. ^ "Guido de Marco was a committed European statesman – EP President". The Times of Malta. 13 Ağustos 2010. 16 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2010. 
  13. ^ "Prof de Marco 'more than just a friend' – former Libyan ambassador". The Times of Malta. 13 Ağustos 2010. 16 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2010. 
  14. ^ "Kuwait remains grateful to de Marco". The Times of Malta. 16 Ağustos 2010. 19 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2010. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Guido_de_Marco&oldid=32213582" sayfasından alınmıştır