Georgios Papanikolaou

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Georgios Papanikolaou
Doğum13 May 1883
Kymi, Eğriboz, Yunanistan
Ölüm19 Şubat 1962 (78 yaşında)
Miami, Florida, ABD
MilliyetYunan
EğitimAtina Üniversitesi
Münih Üniversitesi
ÖdüllerLasker-DeBakey Klinik Tıbbi Araştırma Ödülü (1950)
Kariyeri
DalıPatolog
Çalıştığı kurumlarCornell Üniversitesi
New York Hastanesi
Miami Üniversitesi

Georgios Nikolaou Papanikolaou (veya George Papanicolaou /ˌpæpəˈnɪkəl/ ; Greek  [papanikoˈlau] ; 13 Mayıs 1883 - 19 Şubat 1962), kanser taramasında kullanılan "Pap smear"in mucidi Yunan doktor. Sitopatoloji alanının öncülerindendir.

Yunanistan ve Almanya'da tıp okuduktan sonra 1913 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti. İlk defa 1928 yılında vajinal yaymalarda rahim kanseri hücrelerinin tespit edilebileceğini bildirdi, ancak çalışmaları 1940'lara kadar yaygın kabul görmedi. 1950'lerin başında tekniklerinin kapsamlı bir klinik çalışması yapıldı. 1961'de Papanicolaou Kanser Araştırma Enstitüsü'nü yönetmek ve geliştirmek için Miami Üniversitesi'ne davet edildi.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Papanikolaou'nun Kymi'deki evi

Yunanistan'ın Kymi kentinde doğan Papanikolaou, edebiyat, felsefe, dil ve müzik eğitimi aldığı Atina Üniversitesi'ne girdi. Babasının ısrarıyla, 1904'te mezun olduğu tıp fakültesine girdi. Fakültenin ardından askere alındı. 1906'da askeri hizmeti sona erdiğinde, babasıyla birlikte hekimlik yapmak üzere Kymi'ye döndü. 1907'de Almanya'da eğitim almaya başladı. Bir sömestr Jena Üniversitesi'nde Ernst Haeckel'in yanında, bir sömestr da Freiburg Üniversitesi'ndeki August Weismann'ın yanında eğitim aldı. Ardından, 1910'da Zooloji alanında doktora derecesiyle mezun olacağı Münih Üniversitesi'nde eğitim almaya başladı.[1][2] Doktoranın ardından Papanikolaou, Atina'ya döndü. Sonradan asistanı ve çalışmalarında denek de olacak Andromachi Mavrogeni ile evlendi.[3][4][5] Daha sonra Oşinografi Enstitüsü'nde çalışmak üzere Monako'ya gitti ve Monako Prensi I. Albert'in oşinografik keşif ekibine katıldı.[6]

1913 yılında Cornell Üniversitesi'nde Anatomi ve New York Hastanesi'nde Patoloji ana bilim dallarında çalışmak üzere Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti.

İlk olarak 1928'de rahim kanserinin vajinal yayma yoluyla teşhis edilebileceğini bildirdi. Ancak çalışmalarının önemi, 1943 yılında Herbert F. Traut (1894–1963) ile birlikte The Diagnosis of Uterine Cancer by the Vaginal Smear (Vajinal Yaymayla Rahim Kanseri Tanısı) adlı kitabı yayınlayana kadar anlaşılmadı. Kitap, vajinal ve servikal yaymaların hazırlanmasını, adet döngüsü sırasındaki fizyolojik ve sitolojik değişiklikleri, çeşitli patolojik durumların etkilerini, rahim ağzı ve endometriyum kanseri varlığında görülen değişiklikleri ele almaktaydı. Böylece Pap smear veya Pap testi olarak bilinen Papanicolaou testini icat etmesiyle meşhur oldu. Papanicolaou testi, dünya çapında rahim ağzı kanseri ve kadın üreme sisteminin diğer sitolojik hastalıklarının tespiti ve önlenmesi için yaygın olarak kullanılmaktadır.

Papanicolaou, 1950'de Albert Lasker Klinik Tıbbi Araştırma Ödülü'nü aldı.[7]

1961'de Miami Üniversitesi'ndeki Papanicolaou Kanser Araştırma Enstitüsü'nü[8][9][10] geliştirmek için Miami, Florida'ya taşındı, ancak açılışından önce 19 Şubat 1962'de[11][12] orada öldü. Eşi Andromachi "Mary" Papanikolaou, ölümünden sonra Papanicolaou Kanser Araştırma Enstitüsü'ndeki çalışmalarına devam etti ve Ekim 1982'de Miami'de öldü.

Keşifleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Anormal Pap testi.

Malign hücrelerin mikroskop altında görülebildiği, ilk olarak 1843 yılında Doktor Walter Hayle Walshe tarafından akciğer hastalıkları üzerine bir kitapta bildirildi. Bu gerçek Papanikolaou tarafından da kabul edildi.

1928'de Papanikolaou, bir grup hekime, serviks kanserine tanı koymanın noninvazif bir yolu olarak vajinal kanal astarından toplanan hücresel artıkları bir cam lama yayarak mikroskop altında incelemeyi sundu. O yıl, bir adet döngüsü boyunca hücresel değişiklikleri gözlemleme umuduyla kadınlardaki vajinal sıvı üzerine bir çalışma yaptı. Dişi kobaylarda, hücre dönüşümünü fark eden Papanicolaou insanda da bu fenomeni doğrulamak istiyordu. Papanicolaou'nun deneklerinden biri rahim kanseriydi.

Papanicolaou, rahim kanserli hastanın vajinal sıvı yaymasından yapılan preparatı inceledikten sonra, anormal kanser hücrelerinin mikroskop altında açıkça gözlenebileceğini keşfetti. Bunun üzerine daha sonra "Rahim ağzı yaymasında ilk kez kanser hücrelerini gördüğümde bilimsel kariyerimin en büyük heyecanlardan birini yaşadım." diye yazmıştı.

Rumen doktor Aurel Babeş rahim ağzı kanserinin sitolojik tanısında benzer keşifler yaptı.[13] Bir kadının serviksinden hücre toplamak için platin bir halka kullanılıp ardından toplanan hücreler bir slayt üzerinde kurutulur ve boyanırsa, kanser hücrelerinin varlığının gösterilebileceğini keşfetti. Bu, rahim ağzı ve rahim kanserini teşhis eden ilk tarama testiydi. Babeş bulgularını 23 Ocak 1927'de Bükreş'teki Rumen Jinekoloji Derneği'ne sundu. Bu kanser teşhisi yöntemini, 11 Nisan 1928'de bir Fransız tıp dergisi olan La Presse Médicale'de yayınladı,[14] ancak Papanicolaou'nun bundan haberdar olması pek olası değildir. Ayrıca, iki teknik tasarım olarak farklıdır. Bu nedenle, Babeş Papanicolaou'dan önce yayınlamış olsa da, 1925'te "Kadın Hastanesi"nde denediği için Pap testinin mucidi Papanicolaou'dur. Son makaleler, Babeş'in yönteminin Papanicolaou'nunkinden farklı olduğunu ve Pap testinin babalığının yalnızca Papanicolaou'ya ait olduğunu kanıtlamıştır.[15] Buna rağmen, Elliot Philipp ve diğer uzmanlar[13] Babeş'in rahim ağzı kanserinin sitolojik teşhisinin[13] gerçek mucidi olduğuna inanmaktadır. Ayrıca Romanya'da Babeş'i onurlandırmak üzere test, Méthode Babeș-Papanicolaou olarak anılmaktadır.[16]

Battle Creek'teki 1928 tıp konferansında Papanicolaou, kanserli ve prekanseröz hücrelerin erken tespiti için düşük maliyetli ve kolay uygulanan tarama testini tanıttı. Fakat bu potansiyel büyük tıbbi buluş, başlangıçta tıp camiasında şüphe ve dirençle karşılandı. Papanicolaou'nun konuyla ilgili, jinekolog Herbert Traut ile birlikte , rahim kanserinde vajinal yaymaların tanısal değeri üzerine bir makale yayınladığı 1941 yılına kadar ortaya yeni bir şey koymadı.[17] Bunu iki yıl sonra 3.000'den fazla vakayı kapsayan bir araştırmaya dayanan resimli bir monografi izledi. 1954'te bir başka unutulmaz eseri olan Eksfoliatif Sitoloji Atlası'nı yayınladı ve böylece modern tıp uzmanlığı olan sitopatolojinin temelini attı.

Anısına yapılanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

1978'de Papanikolaou'nun çalışması ABD Posta Servisi tarafından erken kanser tanısına dikkat çekmek için 13 sentlik bir pul ile onurlandırıldı.

1995 ve 2001 yılları arasında, portresi ile euro'ya geçilene kadar, Yunan 10.000 Drahmi'sinin ön yüzünde yer aldı..

Doğumunun 136. yıldönümü olan 13 Mayıs 2019'da, Papanikolaou'nun yer aldığı bir Google Doodle'ı Kuzey Amerika, Güney Amerika'nın bazı bölümleri, Avrupa ve İsrail'in bazı bölgelerinde gösterildi.[18]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "George Nicholas Papanicolaou 1883-1962". www.healio.com (İngilizce). 25 Şubat 2008. 30 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2019. 
  2. ^ Elgert (1 Nisan 2009). "George N. Papanicolaou, MD, PhD: Cytopathology". Laboratory Medicine (İngilizce). 40 (4): 245-246. doi:10.1309/LMRRG5P22JMRRLCT. ISSN 0007-5027. 
  3. ^ "The history of the Papanicolaou smear and the odyssey of George and Andromache Papanicolaou". Obstetrics and Gynecology. 91 (3): 479-483. March 1998. doi:10.1016/s0029-7844(97)00695-9. ISSN 0029-7844. PMID 9491881. Erişim tarihi: 25 Ekim 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ Nikolaos Chatziantoniou (November–December 2014). "Lady Andromache (Mary) Papanicolaou: The Soul of Gynecological Cytopathology". Journal of the American Society of Cytopathology. 3 (6): 319-326. doi:10.1016/j.jasc.2014.08.004. PMID 31051722. 10 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2020. 
  5. ^ "Medical History: Mrs. Papanicolaou". Medical History. 8 Ağustos 2012. 16 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2019. 
  6. ^ Marketos Spyros "Georgios Papanikolaou, History of Medicine of the 20th Century, Greek Pioneers". Zeta Publishers, Athens 2000
  7. ^ "Albert Lasker Clinical Medical Research Award – 1950 Winners". Lasker Foundation. laskerfoundation.org. 6 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2009. 
  8. ^ "The Pap Corps' History". 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ "Director's report". Worldcat.org. 21 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019. 
  10. ^ "Sylvester Comprehensive Cancer Center". umiamihealth.org. 18 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "Famed Cancer Researcher Dies". The Times Record. 20 Şubat 1962. s. 9. 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2015Newspapers.com vasıtasıyla. 
  12. ^ "Famed 'Dr. Pap' Taken by Death". Traverse City Record-Eagle. 20 Şubat 1962. s. 6. 31 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2015Newspapers.com vasıtasıyla. 
  13. ^ a b c O'Dowd Michael J., Philipp Elliot E. The History of Obstetrics & Gynaecology. London: Parthenon Publishing Group; 1994: 547
  14. ^ "Diagnostic du cancer du col utérin par les frottis". La Presse Médicale. 29: 451-454. 1928.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  15. ^ Diamantis A, Magiorkinis E, Androutsos G. Different strokes: Pap-test and Babes method are not one and the same. Diagn Cytopathol. 2010 Nov; 38(11):857–59
  16. ^ Naylor (2001). "Cytopathology History: In Romania it's the Méthode Babeș-Papanicolaou". Acta Cytologica. 13 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019. 
  17. ^ Papanicolaou GN, Traut HF. "The diagnostic value of vaginal smears in carcinoma of the uterus". American Journal of Obstetrics and Gynecology. 1941; 42:193.
  18. ^ "Georgios Papanikolaou's 136th Birthday". Google. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2019. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]