Eric Burdon

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Eric Burdon
Genel bilgiler
Doğum11 Mayıs 1941 (82 yaşında)
Newcastle, Walker, İngiltere
TarzlarBlues , Rock , Psikedelik Rock, Funk
MesleklerŞarkıcı, Söz yazarı, Müzisyen, Aktör
Etkin yıllar1960 - günümüze
İlişkili hareketlerThe Animals, Jimi Hendrix, Van Morrison, Nancy Sinatra, , İggy Pop, War
Resmî sitehttps://www.ericburdon.com/
EşMarianna Proestou - (e. 1999 -
ÇocuklarıAlex Burdon

Eric Victor Burdon (d. 11 Mayıs, 1941),[1] The Animals'ın vokali olarak tanınan İngiliz şarkıcı.[2] Derin, güçlü blues-rock sesi ile İngiliz İstilası'nın en seçkin şarkıcılarından biri olarak kabul edilir. Ayrıca saldırgan sahne performanslarıyla da tanınıyor. 1967'de içinde bulunduğu grubun adı "Eric Burdon & The Animals" olarak değiştirildi. Devam eden yıllarda; 1969'da "Eric Burdon & War" isimli funk grubunu kurdu ve bu grupla birlikte aralarında "Spill the Wine" ve "Tobacco Road." gibi şarkıların da bulunduğu popüler eserlere imza attı. 1971'de bu gruptan ayrıldı ve solo kariyerine başladı. Daha sonraları "Eric Burdon Band" ve "The New Animals" gibi birçok farklı grupta vokalist olarak bulundu. 2008 yılında Rolling Stone'un Tüm Zamanların En İyi 100 Şarkıcısı listesinde 57. sırada yer aldı.[3]

Eric Burdon, Eric Burdon & The Animals grubu ile birlikte Türkiye'deki ilk konserini 20 Haziran 2019 tarihinde İstanbul'da vermiştir.

Kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

The Animals[değiştir | kaynağı değiştir]

Eric Burdon, 1962'de Newcastle upon Tyne'da kurulan Animals'ın vokaliydi.

Orijinal grup 1958'de kurulan Alan Price Rhythm ve Blues Combo'ydu; Burdon gruba katıldıktan kısa bir süre sonra Animals oldular. Hayvanlar, elektro blues'u rock ile birleştirdi; ABD'de British Invasion'ın önde gelen gruplarından biri olarak kabul edildiler. The Beatles, The Rolling Stones, Who, the Hollies, Dave Clark Five ve Kinks ile birlikte grup, çağdaş İngiliz müziğini ve modasını Amerikan izleyicilerine tanıttı. Burdon'un güçlü sesi Animals'ın "The House of the Rising Sun", "Baby Let Me Take You Home", "I'm Crying", "Boom Boom", "Don't Let Me Be Misunderstood" single'larında duyulabilir., "Bring It On Home to Me", "We Gotta Get Out of This Place", "It's My Life", "Don't Bring Me Down", "See See Rider", "Monterey" ve "Sky Pilot" .

Animals'ın klavyecisi Alan Price, Mayıs 1965'te gruptan ayrıldı ve davulcu John Steel de Nisan 1966'da gruptan ayrıldı. Burdon, grubun dağılmasını, özellikle Price'ın "House of the Rising Sun"ın yegane haklarını ve mülkiyetini talep ettiğini, Price ile anlaşmazlığa bağladı. Burdon ve davulcu Barry Jenkins, grubu Eric Burdon and Animals olarak yeniden düzenledi. Bu daha psikedelik enkarnasyon, gelecekteki grup üyesi John Weider'ı içeriyordu ve bazen Eric Burdon ve Yeni Hayvanlar olarak adlandırılıyordu. Klavyeci Zoot Money, 1968'den grup 1969'da ayrılana kadar grupta yer aldı. Bu grubun hitleri arasında "San Franciscan Nights" balad, grunge-heavy metal öncüsü "When I Was Young", "Monterey", Vietnam karşıtı marş "Sky Pilot", "White Houses" ve " Ring of Fire" şarkıları bulunmaktadır.

1975'te, orijinal Animals yeniden bir araya geldi ve 1977'de yayınlanan Before We Were So Rudely Interrupted adlı bir albüm kaydetti. Mayıs 1983'te Animals, orijinal kadrosuyla yeniden bir araya geldi ve 16 Haziran 1983'te "The Night" ve "Love Is For All Time" single'larıyla birlikte Ark albümünü yayınladı. Bunu bir dünya turu izledi ve 31 Aralık 1983'te Londra'daki Wembley Arena'da kaydedilen konser, 1984'te Greatest Hits Live (Rip It to Shreds) adıyla yayınlandı. Nisan 1984'te Royal Oak Theatre'daki konserleri 2008'de Last Live Show olarak yayınlandı; grup üyeleri Zoot Money, Nippy Noya, Steve Gregory ve Steve Grant tarafından artırıldı. Orijinal Animals, 1984'ün sonunda son kez dağıldı.

War[değiştir | kaynağı değiştir]

Burdon, 1969'da San Francisco'da yaşarken, California funk rock grubu War ile güçlerini birleştirdi. Nisan 1970'te, ortaya çıkan albümün başlığı "Spill the Wine" ve "Tobacco Road" single'larını üreten Eric Burdon "War" ilan etti. The Black-Man's Burdon adlı iki diskli bir set Eylül 1970'te piyasaya sürüldü. Çift albümleri "Paint It Black" ve " They Can't Take Away Our Music" single'ları 1971'de hatrı sayılır bir başarı elde etti. Bu süre zarfında Burdon, bir konser sırasında astım krizi nedeniyle sahnede yığıldı ve War turneye onsuz devam etti.

1976'da ABC Records tarafından yayınlanan Love Is All Around adlı bir derleme albümde, Eric Burdon'un War ile "Paint It Black"in canlı versiyonunu yaptığı kayıtları ve Beatles'ın "A Day in the Life" şarkısının bir cover'ını içeriyordu. Grup ayrıca, "Sack (Amerikan futbolu)" terimini icat eden ve grubun 1975'teki "Why Can't We Be Friends?" şarkısını söyleyen eski NFL yıldızı Deacon Jones'u da içeriyordu.

Eric Burdon ve War, 37 yıl sonra ilk kez 21 Nisan 2008'de Londra Royal Albert Hall'daki konserde bir Eric Burdon & War birleşimi gerçekleştirmek üzere yeniden bir araya geldi. Konser, Rhino Records (Birleşik Krallık) tarafından yapılan büyük bir yeniden düzenleme kampanyasıyla aynı zamana denk geldi. Eric Burdon "War" ve The Black-Man's Burdon'u da içeren tüm War albümlerini yayınladı.

Özel Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1967'de Burdon, Anglo-Hint bir hippi ve müzik sahnesine bağlı bir model olan Angela "Angie" King ile evlendi. Ertesi yıl Jimi Hendrix için onu terk etti ve o ve Burdon daha sonra 1969'da boşandı. Angie King, 1992'de görüşmediği bir erkek arkadaşı tarafından öldürüldü.

1972'de, Rose Marks ile evlendi ve Alex isminde bir kızı dünyaya geldi. 1978'de boşandılar. Eric Burdon, 1999 yılında Yunan avukat Marianna Proestou ile evlendi.

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Albümleri[değiştir | kaynağı değiştir]

The Animals

Eric Burdon and The (New) Animals

Eric Burdon and War

The Eric Burdon Band and Solo

Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1964: Get yourself a College Girl
  • 1964: Whole Lotta Shakin'
  • 1965: Pop Gear
  • 1965: The Dangerous Christmas of Red Riding Hood
  • 1967: It's a Bikini World
  • 1967: Tonite Let's Make All Love in London
  • 1968: All my Loving
  • 1968: Monterey Pop
  • 1973: Mirage (never filmed)
  • 1979: 11th Victim
  • 1980: Gibbi - Westgermany
  • 1982: Comeback
  • 1991: The Doors
  • 1999: Snow on New Year's Eve
  • 2001: Plaster Caster
  • 2001: Screamin' Jay Hawkins: I Put a Spell on Me
  • 2007: The Blue Hour
  • 2008: Nowhere Now: The Ballad of Joshua Tree
  • 2015: Remembering Nigel
  • 2020: Eric Burdon, Rock' n' Roll Animal (Documentary)

Konser filmleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1964: Live at Wembley
  • 1973: Rock Concert (TV performance)
  • 1976: Live at Rockpalast
  • 1982: Live at Rockpalast, Loreley (bootleg)
  • 1991: Live in Baden Baden (bootleg)
  • 1991: Live in Tokyo (bootleg)
  • 1991: Finally... Eric Burdon & The Animals (documentary)
  • 1996: TVE (TV-performance)
  • 1999: Live at the Coach House
  • 2000: The Eric Burdon Band Live
  • 2001: The British Invasion Returns (various artists)
  • 2003: Yes, You Can Go Home
  • 2004: Live at Rockpalast (TV broadcast)
  • 2004: Live at San Sebastian
  • 2006: Live at the Lugano Jazz Festival
  • 2008: Live at the Ventura Beach California (with Robby Krieger and Friends)

Teklik[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Live at Olympia Stadium '64 '65 '66, Paris
  • The Deluxe BBC Files
  • Live at the Marquee Club 1967
  • Ultimate Live Rarities 1965 - 68 (3CD set)
  • Live at Ronnie Scott's 17.09 - 1970
  • Live at Offenbach, January 1971, Germany
  • Live at Frost Amphitheatre, Palo Alto, 28 April 1971
  • Live at Denver 1973
  • When I Was Young 1974
  • New York City 1975
  • Rockpalast 1976
  • Live in Holland 1978/79
  • Live at Vienna's first open air festival 1980
  • Live at Rockpalast, Loreley 1982 (CD and DVD/VHS)
  • Live at the Canary Club
  • Rarest Masters (2CD)
  • Rare Masters vol. 1
  • Rare Masters vol. 2
  • Live in Sevilla 1984
  • Unreleased Project #2
  • Unreleased Project #3
  • Unreleased Project #4
  • Unreleased Masters and Alternative Takes
  • Searching for a Brand New Day
  • Live at San Diego Street Scene
  • 1990 Detroit Tapes
  • Live at the Caravan of Dreams
  • Live at the Waters Club 1991 (with Brian Auger & Robbie Krieger)
  • Live in Cheiming, Germany
  • Live at der Filharmoniehalle, Darmstadt, April 1995
  • Pasadena Live
  • Live at Abensberg 1996
  • Live in Warszawa
  • Live in Baltimore
  • Live at Robin Two, Wolverhampton
  • Live at the Jazz Cafè 2005
  • Live at the Jazz Cafè 2006
  • Live at the Royal Albert Hall April 2008
  • Live at Grand Prairie July 2008
  • Live at Clearwater August 2008

Festival[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Rosen, Steven; writer, ContributorArts/culture (9 Temmuz 2013). "Eric Burdon Declares More". HuffPost (İngilizce). 12 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021. 
  2. ^ "Soul of a Man: The Story of Eric Burdon". web.archive.org. 15 Haziran 2011. 15 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021. 
  3. ^ Stone, Rolling; Stone, Rolling (3 Aralık 2010). "100 Greatest Singers of All Time". Rolling Stone (İngilizce). 14 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2021. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Eric_Burdon&oldid=31778306" sayfasından alınmıştır