ESHOT

Vikipedi, özgür ansiklopedi

ESHOT Genel Müdürlüğü
Kuruluş1943
TürUlaşım Toplu taşıma
MerkezZafer Mahallesi, 840. Sokak, Yeni Fuar Alanı, 35410, Gaziemir / İzmir
Genel MüdürErhan BEY
Bütçe1.817.146.000 ₺ (2021)
Personel4.667 (2022)
Resmî siteResmî site

ESHOT Genel Müdürlüğü ya da kısaca ESHOT, İzmir Büyükşehir Belediyesi'ne ait otobüs işletmesinin adıdır.

ESHOT tarafından işletilen Solaris Urbino 18'den biri
ESHOT tarafından işletilen Otokar Kent LF otobüsü'nün iç kısmı

1943 yılında İzmir Belediyesi'ne bağlı bir işletme olarak kurulmuştur. Açılımı Elektrik Su Havagazı Otobüs ve Troleybüs'tür. Daha sonra Elektrik Gediz Edaş olarak ve Su İzsu olarak ayrılmış Havagazı ve Troleybüs bölümleri kapatılmıştır. Bugün yalnızca Otobüs bölümü çalışmaktadır. İzmir Büyükşehir Belediyesi sınırları içinde şehiriçi ulaşımı sağlayan İzmir Büyükşehir Belediyesi'ne bağlı bir Genel Müdürlük olarak faaliyet göstermektedir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

ESHOT Genel Müdürlüğü, İzmir Tramvay ve Elektrik Türk Anonim Şirketi imtiyazı ile tesisatının satın alınmasına dair anlaşmanın onayı ve bu kuruluşun işletilmesi hakkındaki 27.07.1943 tarih ve 4483 sayılı Kanunun 5. maddesi ile, İzmir Suları Türk Anonim Şirketi'nin satın alınmasının ve devrine dair 05.06.1947 tarih ve 4583 sayılı Kanunun 6. maddesi hükümleri gereğince, bu gibi kuruluşlar için genel bir işletme kanunu çıkıncaya kadar Katma Bütçeli İdare şeklinde yönetilmek üzere İzmir Belediyesi'ne bağlı bir işletme olarak kurulmuştur. 1945 yılında Tramvay ve Elektrik İşletmesi ile birleşen kuruluşa aynı yıl Havagazı İşletmesi de katılmıştır.

4483 ve 4583 sayılı devir Kanunlarının 5. ve 6. maddeleri ile 1322 sayılı Kanuna dayanılarak hazırlanan İzmir Elektrik, Su, Havagazı, Otobüs ve Troleybüs Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Vazifeleri Hakkındaki Yönetmelik 11 Haziran 1957 tarih ve 9630 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir ve Genel Müdürlük hâlen bu Yönetmelik esaslarına göre işlevini sürdürmektedir.

Millî Güvenlik Konseyi'nin 11 Aralık 1980 tarih ve 17187 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 34 No'lu Kararı ile İzmir iline bağlı Bornova, Karşıyaka, Altındağ, Balçova, Buca, Büyükçiğli, Gaziemir, Güzelbahçe, Gültepe, Işıkkent, Narlıdere, Pınarbaşı ve Yeşilyurt belediyeleri ile Balatçık, Doğançay, Doğanlar, Örnekköy, Uzundere köylerinin kamu tüzel kişiliklerinin kaldırılması ve bütün hak ve görevleri ile İzmir Belediyesine bağlanması sonucu bu belediye ve köylerin elektrik, su ve otobüs işletmeleri de ESHOT'a bağlanmıştır.

12 Eylül 1982 tarih ve 17809 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 2705 sayılı Kanun ile ESHOT'un elektrik ve elektrikle ilgili üniteler ile personeli 1 Kasım 1982 tarihinde Türkiye Elektrik Kurumu'na devredilmiştir. 23 Mart 1984 tarih ve 18350 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 195 sayılı Kanun Hükmündeki Kararname ve 27 Haziran 1984 tarih ve 3030 sayılı kanun ile İzmir Büyükşehir Belediyesi kurulmuş ve Büyükşehir Belediyesi, Merkez İlçe Belediyesi (Konak), Karşıyaka İlçe Belediyesi, Bornova İlçe Belediyesi olmak üzere hizmet ve görev itibari ile dört belediyeye ayrılmış, ESHOT Genel Müdürlüğü ise Büyükşehir Belediyesine bağlı mülhak bütçeli bir işletme olarak kalmıştır.

25 Mart 1987 tarih ve 19411 sayılı Resmî Gazetede yayımlanan 87/11594 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 2560 sayılı Kanuna 3305 sayılı Kanunla eklenen EK-4. maddeye göre İZSU Genel Müdürlüğü kurulmuştur. Bu Kanun gereğince ESHOT Genel Müdürlüğüne bağlı su ile ilgili birimler ve personeli 1 Temmuz 1987 tarihinde İZSU Genel Müdürlüğüne devredilmiştir. Otobüsler ile birlikte yolcu taşımacılığı yapan Troleybüsler ise teknolojisinin eski olması nedeniyle yedek parçasının temin edilememesi, trafik akışını olumsuz yönde etkilemesi, işletme maliyetinin artması ve ekonomik ömrünü tamamlaması nedeni ile Temmuz 1992 tarihinde hizmet dışı bırakılmıştır.

1876 yılında İzmir’in aydınlatılması gayesi ile İngilizler tarafından "Osmanlı Şehir Gazı" adıyla kurulan "Havagazı Şirketi" 1936 yılında Belediyeye devredilmiş, Belediye bir "Şehir Gazı Müdürlüğü" teşekkül ettirmiş ve işletmeyi devreye almıştır. 1945 yılında 4483 sayılı Kanunla kurulan "Elektrik Tramvay İşletmeleri Genel Müdürlüğü"ne bağlanmıştır. Şehrin aydınlatılması Elektrikle sağlanmaya başlanıldıktan sonra havagazı fenerleri sökülmüş ve konutlara yakıt üretimine başlanılmıştır. Teknolojisinin eski olması, sürekli zarar etmesi, çevre kirliliği yaratması ve ekonomik ömrünü tamamlamış olması nedeniyle İzmir Büyükşehir Belediye Meclisinin 1 Eylül 1994 tarih ve 05.195 sayılı kararı ile kapatılmıştır.[1]

Günümüz[değiştir | kaynağı değiştir]

ESHOT Otobüs Filosu[değiştir | kaynağı değiştir]

Renklerin anlamları

     Körüklü araç
     Elektrikli araç
# Marka Model Yıl Adet
1 BMC Belde 280 SB 2007 8
2 Belde 280 CB 47
3 2008 120
4 Isuzu Citibus Midi 34
5 Mercedes-Benz Conecto 100
6 2009 100
7 BMC Procity 200
8 2012 50
10 Isuzu Citibus 2013 30
11 Temsa Avenue LF 300
12 Solaris Urbino 18 2014 100
13 MAN Lion City 2015 33
14 Otokar Kent LF 2016 100
15 TCV E-Karat 2017 20
16 Otokar Sultan City 2018 25
17 Kent LF 2019 25
18 2020 17
19 Sultan City 10
20 Kent LF 10
21 Doruk LE 15
22 Kent LF 2021 204
23 Kent LF 160
24 Sultan City 2022 22
25 Kent LF 2024 12
26 Mercedes-Benz Conecto 2024 11
Toplam 1.753
20 Şubat 2024 tarihi itibarıyla

ESHOT garajları[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Tarihçe". 27 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  2. ^ "Gediz Atölye". 1 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  3. ^ "Karşıyaka Atölye". 16 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  4. ^ "Mersinli Atölye". 17 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  5. ^ "İnciraltı Atölye". 17 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  6. ^ "Adatepe garajı". 11 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  7. ^ "Çiğli garajı". 17 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  8. ^ "Küçük Çiğli garajı". 13 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  9. ^ "Torbalı garajı". 16 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  10. ^ "Menderes garajı". 16 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  11. ^ "Urla garajı". 16 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  12. ^ "Sarnıç garajı". 16 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020.