Danimarka Halk Partisi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Danimarka Halk Partisi
Dansk Folkeparti
KısaltmaDF
Genel başkanMorten Messerschmidt
Kuruluş tarihi6 Ekim 1995
Önceliİlerleme Partisi
MerkezChristiansborg,
1240 Kopenhag
Üyelik (2021)9,427
İdeolojiDan milliyetçiliği[1][2][3]
Millî muhafazakârlık[4][5]
Sosyal muhafazakârlık[4][5]

Sağ popülizm[4][5]
Avrupa şüpheciliği[5][6][7]
Siyasi pozisyonMerkez sağdan[8][9] Aşırı sağa[10][11]
Parlamento
7 / 179
Avrupa Parlamentosu
1 / 14
Bölgeler
4 / 205
Belediyeler
80 / 2.436
İnternet sitesi

Bir dönem kullanılan logo

Danimarka Halk Partisi (DancaDansk Folkeparti, DF), Danimarka'da muhafazakâr bir siyasi partidir. Parti genellikle akademisyenler tarafından[1][12][13][14][15] sağ kanat popülist, uluslararası medyada[16][17][18][19][20] ise aşırı sağ olarak tanımlanmaktadır. Ayrıca akademik çevrelerde ve medyada milliyetçi[21][22] ve göçmen karşıtı[23][24][25][26] bir parti olarak da tanımlanmıştır.

Parti ise kendisini merkez sağ ve popülist bir parti olarak tanımlamaktadır.

2001'den bu yana hükûmette bulunan liberal ve muhafazakâr partileri desteklemektedir. Kabinenin bir parçası olmamakla birlikle pek çok konuda hükûmet ile yakın işbirliği içerisindedir.

2015 genel seçimlerinde yüzde 21,1 oy oranı ile ikinci parti oldu. Buna karşın koalisyon görüşmeleri başarısızlıkla sonuçlanınca hükûmette yer almadı. 2015 yılında kurulan Yeni Sağ ve 2022 yılında kurulan Danimarka Demokratları partiye oy veren seçmen ve üyelerin büyük bölümünün taraf değiştirmesine neden olmuştur.[27][28][29][30] 2022 genel seçimlerinden sonra Yeni Sağ partisindeki yönetim krizi nedeniyle 2 sandalye kazanmıştır.

Politikalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Göç konusunda;
    • 3. dünya ülkelerinden gelen göçü azaltmak
    • İslamlaşmaya karşıt olmakla beraber, göçmenlerin kültürel asimilasyona uğramasını desteklemektedir.
  • Diğer İç Konularda;
    • Yaşlı ve engellilerin durumlarının geliştirilmesi
    • Suça karşı daha katı cezaların verilmesi
    • Hayvan refahının artırılması
    • Savunma gücünün artırılması
    • Ulusal kilisenin mevcut durumunun korunması
  • Dış politika;
    • Danimarka kronunun kaldırılmaması, Euro'ya geçilmemesi
    • Türkiye'nin AB üyeliğine karşıtlık
    • Özellikle komünist ve İslamcı rejimler gibi totaliter rejimlerin sert bir biçimde eleştirilmesi

Seçim sonuçları[değiştir | kaynağı değiştir]

Parlamento[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim Oy % Sandalye ± Hükûmet
1998 252,429 7.4 (#5)
13 / 179
Muhalefet
2001 413,987 12.0 (#3)
22 / 179
artış 9 Meclis desteği
2005 444,205 13.2 (#3)
24 / 179
artış 2 Meclis desteği
2007 479,532 13.8 (#3)
25 / 179
artış 1 Meclis desteği
2011 436,726 12.3 (#3)
22 / 179
azalış 3 Muhalefet
2015 741,539 21.1 (#2)
37 / 179
artış 15 Meclis desteği

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b David Arter (2006). Democracy in Scandinavia: Consensual, Majoritarian Or Mixed?. Manchester University Press. s. 52. ISBN 978-0-7190-7047-1. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2017. 
  2. ^ Jørgen Goul Andersen (2013). Christina Schori Liang (Ed.). Nationalism, New Right, and New Cleavages in Danish Politics: Foreign and Security Policy of the Danish People's Party. Europe for the Europeans: The Foreign and Security Policy of the Populist Radical Right. Ashgate. s. 106. ISBN 9781409498254. 
  3. ^ Antonis A. Ellinas (2011). The Media and the Far Right in Western Europe: Playing the Nationalist Card. Cambridge University Press. p. 11
  4. ^ a b c Wolfram Nordsieck. Parties and Elections in Europe: Denmark 2 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. 2015.
  5. ^ a b c d Moreau, Patrick (2011). "The Victorious Parties - Unity in Diversity?". Uwe Backes, Patrick Moreau (Ed.). The Extreme Right in Europe: Current Trends and Perspectives. Vandenhoeck & Ruprecht. s. 101. ISBN 9783647369228. The DPP program mirrors several political tendencies: right-wing populism, national conservatism, social conservatism, and euro-skepticism. 
  6. ^ Lenz, Hartmut; Dorussen, Han (2006), "Denmark: the Nordic model as an effort to bridge elite Euro-optimism and popular Euro-skepticism", Policy Making Processes and the European Constitution, Routledge, s. 70 
  7. ^ Kelstrup, Morten (2006), "Denmark in the Process of European Integration: Dilemmas, Problems, and Perspectives", National Identity and the Varieties of Capitalism: The Danish Experience, McGill-Queen's University Press, s. 390 
  8. ^ Lodemel, Ivar (2014). Activation Or Workfare? Governance and Neo-Liberal Convergence. Oxford University Press. s. 64. ISBN 9780199773626. 
  9. ^ Buchanan, Tom (2012), Europe's Troubled Peace: 1945 to the Present (Second bas.), Wiley-Blackwell, s. 265 
  10. ^ Art, David (2011), "Memory Politics in Western Europe", The Extreme Right in Europe: Current Trends and Perspectives, Vandenhoeck & Ruprecht, s. 367 
  11. ^ Sainsbury, Diane (2012), Welfare States and Immigrant Rights: The Politics of Inclusion and Exclusion, Oxford University Press, s. 239 
  12. ^ Hans-Jürgen Bieling (2015). "Uneven development and 'European crisis constitutionalism', or the reasons for and conditions of a 'passive revolution in trouble'". Johannes Jäger; Elisabeth Springler (Ed.). Asymmetric Crisis in Europe and Possible Futures: Critical Political Economy and Post-Keynesian Perspectives. Routledge. s. 110. ISBN 978-1-317-65298-4. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2017. 
  13. ^ Christina Bergqvist (1999). Equal Democracies?: Gender and Politics in the Nordic Countries. Nordic Council of Ministers. s. 318. ISBN 978-82-00-12799-4. 12 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2017. 
  14. ^ Rosenberger, Sieglinde (6 Mayıs 2006). "The Other Side of the Coin". Harvard International Review. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2011. 
  15. ^ Widfeldt, Anders (2000). "Scandinavia: mixed success for the populist right". Parliamentary Affairs. 53 (3). ss. 486-500. doi:10.1093/pa/53.3.486. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2011. 
  16. ^ "Denmark's immigration issue". BBC News. 19 Şubat 2005. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2013. 
  17. ^ "Danish far-right calls for more border control ahead of vote". EUbusiness.com. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2013. 
  18. ^ Anderson, Robert. "Encyclopedia Britannica". Denmark: Denmark since the 1990s. Encyclopedia Britannica. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2013. 
  19. ^ "Special report: Europe's far right". Londra: The Guardian. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2013. 
  20. ^ Waterfield, Bruno (24 Eylül 2010). "Abba to sue Danish far-Right party over Mamma Mia". Londra: The Telegraph. 23 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2013. 
  21. ^ Klausen, Jytte (2009). The Cartoons that Shook the World. Yale University Press. s. 154. ISBN 0300155069. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016. 
  22. ^ Collins, Lauren. "Danish Postmodern Why are so many people fans of Scandinavian TV?". newyorker.com. Condé Nast. 21 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016. 
  23. ^ Van der Brug, Wouter; Fennema, Meindert (31 Ocak 2003). "Protest or mainstream? How the European anti-immigrant parties developed into two separate groups by 1999". European Journal of Political Research. 42 (1). ss. 55-76. doi:10.1111/1475-6765.00074. 
  24. ^ Europe Review 2003/04: The Economic and Business Report (15 bas.). Kogan Page Publishers. 2003. s. 96. ISBN 0749440678. 19 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016. 
  25. ^ Sailer, Steve. "Anti-Immigrant Party Gains in Denmark Elections". The Unz Review: An Alternative Media Selection. 21 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016. 
  26. ^ Delman, Edward. "How Not to Welcome Refugees". The Atlantic. The Atlantic Monthly Group. 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2016. 
  27. ^ "Tidligere DF'er Hans Kristian Skibby vil også være med i Støjbergs parti | Nyheder". DR (Danca). 25 Haziran 2022. 25 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2022. 
  28. ^ "Endnu en tidligere DF'er melder sig klar for Danmarksdemokraterne | Nyheder". DR (Danca). 25 Haziran 2022. 25 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2022. 
  29. ^ "Jens Henrik Thulesen Dahl melder sig ind i Støjbergs nye parti - TV 2". nyheder.tv2.dk (Danca). 24 Haziran 2022. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2022. 
  30. ^ "Peter Skaarup forlader Dansk Folkeparti: Vil være kandidat i Inger Støjbergs nye parti". DR (Danca). 24 Haziran 2022. 24 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2022.