Constanze Manziarly

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Constanze Manziarly (14 Nisan 1920; Innsbruck, Avusturya – kayboldu k. 2 Mayıs 1945), 1945 yılında Berlin'de son günlerine kadar Adolf Hitler'in aşçısı / diyetisyeni olarak görev yaptı.

Constanze Manziarly, Yunan bir baba ve Innsbrucklu bir anne'nin çocuğu olarak Tyrol'de doğdu. Liseyi bitirdikten sonra Ev idaresi meslek okuluna gitti, diyet asistanlığı yaptı. 1943'ten itibaren Bischofswiesen'deki Zabel ılıca motelinde çalıştı ve aynı yıl Adolf Hitler'in yanında çalışmaya başladı. Eylül 1944'te Hitler'in diyet aşçısı oldu.

II. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru 16 Ocak 1945 tarihinde Hitler'in Führerbunker adlı sığınağına girdi ve orada ikamet etti. Hitler'in 30 Nisan'da intiharından sonra ertesi gün sığınağı kaçış grubu ile terk etti. Sovyet Kızıl Ordu birliklerinden kaçarak kuzeye, Prinzenallee'deki Schultheiss-Patzenhofer Bira Fabrikası'nın mahzenindeki Alman Ordusu'na gittiler. Grupta Dr. Ernst-Günther Schenck, Gerda Christian, Else Krüger ve Traudl Junge vardı.[1] 2 Mayıs'ın başlarında grup Sovyet askerleri tarafından ele geçirildi.[1] SS-Brigadeführer Wilhelm Mohnke, dört kadına Hitler'in yazılı raporunu, halefi Karl Dönitz'e teslim etmeye çalışmakla görevlendirmişti. Kadınlar bira fabrikasının avlusundan çıktılar ve Berlin'in Sovyet işgali altındaki bölgesine girdiler. Kadınlar ayrıldı, Christian ve Krueger bir su tedarik alanında bekliyorlardı.[2] Traudl Junge'un "Rus kadınlığının ideal görüntüsü, iyi yapılı ve tombul yanaklı" olduğunu düşündüğü Manziarly, bir Wehrmacht ceketi giyiyordu ve Junge onu beklerken sivil kıyafetler bulmaya gitti.[3] Junge daha sonra Manziarly'nin iki Sovyet askerleri tarafından Berlin U-Bahn metro tüneline götürüldüğünü gördü; Junge'a "Kağıtlarımı görmek istiyorlar" diyerek güvence verdi. Manziarly'den bir daha haber alınamadı.[3]

Constanze Manziarly'nin ölümünün koşulları belirsizdir; Berlin'de kaybolduğuna inanılıyor. 1 Mayıs 1945'te akşam 8:30 civarında sığınaktan kaçmaya çalışan SS-Brigadefuhrer Wilhelm Mohnke liderliğindeki grubun bir üyesiydi ve Traudl Junge'a göre en son iki Sovyet askerin kimliklerini sorduğunda 2 Mayıs akşamı görüldü.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b O'Donnell, James (2001) [1978]. The Bunker, New York: Da Capo Press, pp. 271, 274, 283, 291.0-306-80958-3
  2. ^ Junge, Traudl (1989). Voices from the Bunker, pp. 150–151.
  3. ^ a b Junge, Traudl (2004). Until the Final Hour: Hitler's Last Secretary, p. 219, 1-55970-728-3.