Bekâ

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bekâ tasavvufta insana özgü niteliklerden ve ilişkilerden sıyrılarak sürekli olarak tanrısal özde kalma. Aynı zamanda geçici olduğu düşünülen bu evrenin karşıtı olan ölümsüz varlık alanı için de bu terim kullanılır.[1]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Esat Korkmaz, Alevilik Bektaşilik Terimleri Sözlüğü, Ant Yayınları, 1993, sayfa 56