Beate Zschäpe

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Beate Zschäpe (2 Ocak 1975, Jena, Alman Demokratik Cumhuriyeti), aşırı sağcı Alman mahkûm. Neo-Nazi terör grubu Nasyonal Sosyalist Yeraltı (NSU) üyesi. Temmuz 2018'de, birinci derece cinayet ve kundaklama da dahil olmak üzere NSU ile bağlantılı olarak işlenen çok sayıda suçtan ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[1]

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Arka plan ve çocukluğu

Beate Zschäpe'in annesi, Bükreş'te diş hekimliği eğitimi alan bir Doğu Almanya vatandaşıydı. Annesine göre, Zschäpe'nin babası bir Rumen diş hekimliği öğrencisiydi. Zschäpe babası ile hiç tanışmadı. 2000'de ölümüne kadar babası olmayı reddetti.[2] Annesi bir alerji yüzünden diş hekimliğini yapamadı ve 1991 yılına kadar Zeiss'te çalıştı (ancak işe sigortalı olarak kaydolmadı).[3] Jena kentinin Winzerla adlı semtinde yaşayan Zschäpe'in annesiyle olan ilişkisi kötüydü[4] ve büyükannesinin bakımı için çok zaman harcıyordu. Annesi iki kez boşandı ve Zschäpe, annesinin yeni eşinin soyadını aldığı her seferinde boşandı.[5] Hayatının ilk on beş yılı boyunca Jena kentinin çevresinde altı kez taşındı.[6][7]

İkinci okul yılında, kendisi için düzenlenen bir okul raporunda (1982/1983), "Beate iyi öğrenme sonuçları elde etmeye çabaladı, ancak sıklıkla gerekli konsantrasyon ve düzenden yoksun olduğundan, tam kapasitesine ulaşamadı.... o aktif ve sevinçle Pioneer Life'a (Doğu Almanya'da 6-14 yaşlarındaki bir öğrenci örgütü) katılıyor. " şeklinde belirtilmiştir.[8] 1991'de, 15-16 yaşları arasında onuncu sınıfını bitirdikten sonra Jena'nın Winzerla bölgesinde ana okul olan Johann Wolfgang von Goethe School'dan ayrıldı ve bir ressam yardımcısı olarak, bir iş yaratma programı kapsamında çalışmaya başladı. Daha sonra sebze yetiştiriciliği konusunda uzmanlaşmış, 1992'den 1996'ya kadar bir bahçıvan olarak çıraklık yapmaya devam etti.[9]

Siyasal gelişme[değiştir | kaynağı değiştir]

1989'da Almanya'nın yeniden birleşmesi sırasında, Zschäpe çevresindeki siyaset kargaşası içinde ve resmi Doğu Almanya propagandasının aksine, ırkçılık yaygındı.[10]

14 yaşında, "Die Zecken" ("Keneler") adlı bir gençlik çetesine katıldı ve üyeleri arasında burunları halkalı olanlar ve saçları parlak kırmızı renkte boyayanlar vardı. Grup kendisini siyasi olarak solcu olarak görse de, tamamen politik olmayan üyeler de vardı. "Die Zecken" genç aşırı sağ görüşlü kişilerin toplantısına saldırmayı planlamış ve birkaçını dövmüştür.

Siyasi hakla olan ilişkisi 1991 yılı civarında başladı. Berlin Duvarı'nın yıkılmasından hemen önce ailesi ile birlikte Winzerla'ya geldi. Jena Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde bilgisayar bilimi eğitimi veren bir profesör oğlu olan Uwe Mundlos'la tanıştı. Kendisi ile bir ilişki kurdu ve Jena'nın neo-Nazi dünyasına ulusal ve uluslararası neo-Nazi ağıyla temasa girdi. Bir öğretmenin ve mühendisin oğlu Uwe Böhnhardt, onların yakın arkadaşı oldu.[11] O tarihteki bir başka arkadaşı onu ilkel, boş başlı, kaba tavır ve davranış tarzı ile ifade etme tarzı ile tarif ediyor. Mundlos onu zeki ama tembel olarak tanımladı.[12] Suç işleyen (okulundan bilgisayar çalınması da dahil olmak üzere), niteliksiz olan Böhnhardt'tan ayrılmıştı. Ne Zschäpe ne de Mundlos, o zamana kadar suç işlememişlerdi. NSU davasında ortak bir suçlama bulunan Zschäpe, astımlı olmaktan ziyade bir astımcı olarak nitelendirildi.[13] Zschäpe, hapishanede iken yazım hataları olmaksızın okunaklı, anlaşılır bir şekilde 26 sayfa uzunluğunda bir mektup yazdı. İçindeki eskizler, çizimde net bir kabiliyeti olduğunu sergilemiştir.[14]

Hapis ve suçlama[değiştir | kaynağı değiştir]

8 Kasım 2011'de Beate Zschäpe, "Merhaba, ben Beate Zschäpe" diye kendini tanıtarak, telefonla kendisini polise teslim etmeye çalıştı. Aranan kişinin kendisinin olduğunu ve bütün şehrin kapatılmasının sebebinin o olduğunu söyledi. Ancak çağrıyı cevaplayan polis memuru onu tanımadı ve böyle bir olay hakkında hiçbir şey bilmediğini söyledi. Birkaç saat sonra Zschäpe, avukatı ile birlikte Jena'daki polis karakoluna geldi.[15] 8 Kasım 2011'den bu yana Beate Zschäpe gözaltına alındı. 11 Kasım 2011'de Almanya Başsavcılığı, Zschäpe'nin bir terörist birime üye olması gerekçesiyle soruşturma başlattı.[16] 8 Kasım 2012'de, cinayet dizisinin bilinmesinden bir yıl sonra, Başsavcılık, dört çeşit iddia da bulunan Zschäpe'ye karşı suçlamalarda bulundu. "NSU'nun kurucu üyesi olarak ...", Heilbronn'daki iki polis memuruna düzenlenen ölümcül saldırıda ve Türk kökenli sekiz vatandaşın ve bir Yunan kökenli vatandaşın öldürülmesinde yer almakla suçlandı. Köln'ün tarihi bölgesinde ve Köln-Müllheim'de NSU'nun bombalı saldırılarıyla gerçekleştirilen cinayetlere teşebbüs ettiği suçlamalarıyla karşılaştı.[17] Bu suçlamaya göre, NSU, eşit haklara sahip, iş bölünmelerini koordine ettikten sonra suçlarını işleyen üç üyelik bir gruptu. Bu süreçte, Zschäpe'in böyle bir terörist birimin varlığına normalmiş gibi görünüm vermenin vazgeçilmez bir görevi olduğu söylendi. Buna ek olarak, "grubun lojistiğinden önemli ölçüde sorumlu" olduğu söylendi. Savcılığın iddianamesinde yer alan Başsavcılığa göre, soygunlardan çalınan paraları yönetmiş ve birkaç davada kullanılan bir araç da dahil olmak üzere birçok kez kervan kiralamıştır. Bir daktiloskopik raporda, Zschäpe'in DNA'sının kanıtları ile, Köln'deki bomba saldırısı ve Münih'te dükkân sahibi olan Türk vatandaşı Habil Kılıç'ın öldürülmesi ile ilgili olarak bulunmuştu. Buna ek olarak Zschäpe, "Zwickau'daki bir evin ateşe verildiği" gerekçesiyle, bir komşusuna ve iki zanaatkâra cinayet girişiminde bulunmasına kadar çok ciddi kundaklama olaylarından sorumlu tutulduğu gerekçesiyle suçlanıyor".[18] Zwickau'daki kamu yargılanma departmanının araştırmasına göre, bilgisayarında çocuk pornografik verileri bulundu. Ancak, bu soruşturmanın kapatılmış olduğu söylendi, çünkü bunun cezası, önceden zan altında bulunduğu iddia edilen eylemlerin cezasına kıyasla "önemli bir ağırlık" bulunmayacaktı.[19]

Anne ve kız arasındaki önceki ilişki ne olursa olsun, Şubat 2013'te 60 yaşındaki annesi Annerose Zschäpe, Focus dergisine, kızının yargılanmasını ve pozisyonunun tarafsız olarak düşünülmediğini dediğini söyledi. Polise yaptığı açıklamanın bir bölümünün basında yanlış bilgilendirildiğini ya da bağlam dışına çıkarıldığını söyledi. Düzgün görmek istediği çok şey vardı, ancak duruşmaya başlamadan önce daha fazla şey söylemek istemedi.[20]

NSU davası[değiştir | kaynağı değiştir]

Duruşma, 6 Mayıs 2013'ten bu yana, Yüksek Bölge Mahkemesinin devlet güvenlik vakalarına ilişkin bir bölümünün önünde gerçekleşiyor. Cezai işlem yasasına göre, mahkeme, NSU'nun olay yerlerinden birinin bulunduğu federal eyaletlerin birinde yapılmalıdır. Dokuz kişinin katledildiği göçmen cinayetinden beşi Bavyera'da gerçekleşti.[21] Zschäpe, Wolfgang Heer (Köln), Wolfgang Stahl (Koblenz) ve Anja Sturm (Berlin) isimli avukatlar tarafından savunuldu.[22] Beate Zschäpe, Köln-Ossendorf'daki cezaevinde tutuldu ancak Münih'te bir cezaevine taşındı.[23][24] Mahkeme tarafından atanan psikolog Henning Sass davayı incelemeyi reddetti.[25] Savunma avukatına göre Zschäpe, NSU cinayetlerinde suç ortaklığı yapmakla suçlanamazdı.[26] Ocak 2013'te Münih Yüksek Bölge Mahkemesi, Zschäpe'in hapis koşullarının hafifletilmesini önerdi; çünkü NSU artık yoktu ve hapsedilen kadının gruba desteği artık mümkün değildi.[27]

Zschäpe, Aralık 2015 tarihinde, yaşayan tek üye olarak, iki buçuk yıl sonra sessizliğini bozdu ve NSU üyesi olduğunu reddeden bir açıklama yaptı; Üye olmasına rağmen, kendisi üye değildi ve yapılan cinayet eylemlerini onaylamadı. Mağdurların ailelerine özür diledi ve Uwe Mundlos ve Uwe Böhnhardt tarafından gerçekleştirilen cinayet ve bombalı saldırıları engelleyemediği için ahlaki açıdan kendisini suçlu hissettiğini söyledi.

Bazı kişiler Zschäpe'nin sorumluluğunu inkâr etmeye çalıştığı görüşündeydi. Bild gazetesi bir başlık yaptı: "Zschaepe'nin itirafı - mazeretler dışında!".[28] 2017 yılının Eylül ayında savcılar Zschäpe için bir ömür boyu hapis isteminde bulundu.[29]

11 Temmuz 2018'de Zschäpe on cinayet, terör örgütü üyeliği ve kundakçılıktan suçlu bulundu ve normal şartlı tahliye olmaksızın ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı.[30][31] Cezasına itiraz etti ve 19 Ağustos 2021'de Federal Adalet Divanı, Beate'in müebbet hapis cezasını onadı ve temyiz başvurusunu reddetti. Ayrıca Mahkeme, işlediği suçların ağırlığı nedeniyle 15 yıl sonra şartlı tahliye için uygun olmayacağına karar verdi.[32]

20 Eylül 2021'de Zschäpe'nin avukatları, Federal Anayasa Mahkemesine şikayette bulundu. Daha önce, 26 Ağustos 2021'de avukatları, şikayeti Federal Adalet Divanı'na sunmuştu. Bir davanın Federal Anayasa Mahkemesine gidebilmesi için tüm çözüm girişimlerinin alt mahkemelerde yapılması gerekir. 22 Eylül 2021'de Federal Adalet Divanı şikayeti reddederek kararını 4 Kasım 2021'de yayınladı. Federal Adalet Divanı, şikayetin, hem mens rea'yı hem de actus reus'u açıklığa kavuşturan 19 Ağustos 2021 tarihli temyiz kararının yanlış yorumlanmasına dayandığını belirtti.[33]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Beate Zschäpe given life in German neo-Nazi murder trial". BBC News. 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2018. 
  2. ^ Beate Zschäpe - die Mutter der Terrorzelle Deutsche Welle, Arne Lichtenberg, 11 Nisan 2013
  3. ^ Beate Zschäpes Mutter: "Unser Vertrauen war weg" 7 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Spiegel Online Panorama, Julia Jüttner, 16 Kasım 2012
  4. ^ Wer ist Beate Zschäpe? 2 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. n-tv, 9 Kasım 2012
  5. ^ Schleifen und ätzen 13 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Focus, Göran Schattauer, 23 January 2013
  6. ^ Beate, die braune Witwe 13 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Die Zeit, Christian Fuchs and John Goetz, 31 Mayıs 2012
  7. ^ Zschäpes rätselhafte Rolle 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Frankfurter Rundschau, Ralf Isermann, 2 Kasım 2012
  8. ^ Die Unfassbare 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. TAZ, Wolf Schmidt, 13 Nisan 2013
  9. ^ Die Zelle. Rechter Terror in Deutschland by Christian Fuchs and John Goetz, published by Rowohlt, 2012
  10. ^ The Fall of the Wall and the East German Police 29 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. National Justice Reference Service, Belinda Cooper, 1996
  11. ^ [1][ölü/kırık bağlantı] line|Spiegel Online International, 23 Şubat 2012
  12. ^ Angeklagte Beate Zschäpe: Ordinär, bieder, bauernschlau 7 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Spiegel Online International, Julia Jüttner and Sven Röbel, 9 Kasım 2012
  13. ^ Der komplizierte Schuldnachweis 29 Ekim 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Das Parlament, Wiebke Ramm, 9 Eylül 2013
  14. ^ 26 Seiten, perfekte Orthografie, teilweise anzüglich 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Die Welt, Per Hinrichs, 16 Haziran 2013
  15. ^ Guten Tag, hier ist Beate Zschäpe": Polizist erkennt Rechtsterroristin nicht 13 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Augsburger Allgemeine 23 Ocak 2012
  16. ^ Press release 35/2011 5 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Attorney General of Germany, 11 Kasım 2011
  17. ^ Press release 32/2012 13 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Attorney General of Germany, 8 Kasım 2012
  18. ^ Sie hatte die Jungs im Griff 13 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Tagesschau, 8 Kasım 2012
  19. ^ Besitz von Kinderpornografie: Staatsanwaltschaft ermittelte gegen Zschäpe 11 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Spiegel Online Panorama, 12 Şubat 2013
  20. ^ Meine Tochter ist vorverurteilt 7 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Focus, 3 Şubat 2013
  21. ^ Verfahren gegen Zschäpe in München? Bayerischer Rundfunk, 1 Haziran 2012
  22. ^ Zschäpes Verteidiger keilen gegen den GBA 14 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. SWR, Holger Schmidt, 1 September 2012
  23. ^ Im Untergrund, aber nicht allein 13 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. BpB, Andrea Röpke, 30 April 2012
  24. ^ NSU: Zschäpe sitzt jetzt in München 5 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. tz-online, Ann-Kathrin Gerke, 13. Mart 2013
  25. ^ Zschäpe lehnt psychiatrisches Gutachten ab 15 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Spiegel Online Panorama, 14 Aralık 2012
  26. ^ Zschäpes Anwälte machen Teil-Rückzieher 9 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Tagesschau, 9 Ocak 2013
  27. ^ Gericht gewährt Zschäpe Erleichterungen 6 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. FAZ, Karin Truscheit, 9 Ocak 2013
  28. ^ "Germany neo-Nazi trial: Zschaepe denies role in attacks - BBC News". BBC. 9 Aralık 2015. 9 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2015. 
  29. ^ "Neo-Nazi murders: Prosecutors want Zschäpe to serve life". BBC News. 12 Eylül 2017. 13 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2017. 
  30. ^ "Neo-Nazi NSU member Beate Zschäpe found guilty of murder, sentenced to life in prison" 5 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Deutsche Welle, 11 July 2018.
  31. ^ "NSU-Prozess: Lebenslange Haft für Beate Zschäpe". Spiegel Online. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2018. 
  32. ^ "Beate Zschäpe bleibt lebenslang in Haft". DW. 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2021. 
  33. ^ Bundesgerichtshof weist Anhörungsrüge von Zschäpe ab 24 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Die Welt, 4 November 2021.

Daha fazla okuma (Almanca)[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Stefan Aust, Dirk Laabs: Heimatschutz. Der Staat und die Mordserie des NSU. Pantheon Verlag, München 2014, 978-3-570-55202-5
  • Maik Baumgärtner, Marcus Böttcher: Das Zwickauer Terror-Trio. Ereignisse, Szene, Hintergründe. Verlag das Neue Berlin, Berlin 2012, 978-3-360-02149-6.
  • Christian Fuchs, John Goetz: Die Zelle. Rechter Terror in Deutschland. Rowohlt, Reinbek 2012, 978-3-498-02005-7.
  • Patrick Gensing: Terror von rechts. Die Nazi-Morde und das Versagen der Politik. Rotbuch, Berlin 2012, 978-3-86789-163-9.