Aygır
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Aygır kısırlaştırılmamış (hadım edilmemiş) erkek attır. Aygırlar kendi türlerinin yapısına ve fenotipine sahiptir, ancak testosteron gibi hormonların varlığı nedeniyle dişi atlar ve hadım edilmiş erkek atlara kıyasla daha kaslı bir vücuda ve daha dik bir boyuna sahiptirler.
Üreme anatomisi[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Wikimedia Commons'ta Aygır ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
_(20669607015).jpg)
Aygırın üreme sistemi, cinsel davranışından ve ikincil cinsiyet özelliklerinden (büyük bir boyun gibi) sorumludur. Dış cinsel organlar şunları içerir:
- Testis torbasına yatay bir şekilde asılmış olan testis. Ortalama bir aygırın testisleri yuvarlak şekildedir ve uzunluğu 8 ila 12 cm (3,1 ila 4,7 in), yüksekliği 6 ila 7 cm (2,4 ila 2,8 in) ve genişiliği 5 cm (2,0 in)dir;[1]
- Prepüs içinde olan penis, aynı zamanda "kılıf" olarak da bilinir.[2][3] Aygırların damarsal penisi vardır. Erekte olmadığı sürece dik değildir, oldukça gevşektir ve prepüsün (kılıf) içinde yer almaktadır. Retraktör penis kası diğer türlere kıyasla az gelişmiştir. Erekte olmadığı sürece prepüsün içinde kalan penis, 50 cm (20 in) uzunluğunda ve 25 ila 6 cm (9,8 ila 2,4 in) çapındadır. Penis başı 15 ila 20 cm (5,9 ila 7,9 in) uzunluğundadır. Retraktör kası, penisin kılıf içine geri çekilmesini sağlar ve penisin kılıftan uzamasını sağlamak için gevşer. Ereksiyon esnasında, penisin hem uzunluğu hem de kalınlığı iki katına çıkar. Penis ucu 3 ila 4 kat daha uzun hale gelir.
İç cinsel organlar yardımcı seks bezlerini içerir. Bunlar boşalma sırasında sperme katkıda bulunurlar, ancak doğurganlık için gerekli değildirler.[1][4]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b "The Stallion: Breeding Soundness Examination & Reproductive Anatomy". University of Wisconsin-Madison. 16 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2007.
- ^ Schumacher, James. "Penis and prepuce 28 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.." Equine surgery 2 (2006): 540–557.
- ^ Hayes, Captain M. Horace; Knightbridge, Roy (2002). Veterinary Notes for Horse Owners: New Revised Edition of the Standard Work for More Than 100 Years. Simon and Schuster. s. 364. ISBN 978-0-7432-3419-1. 8 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.
- ^ Parker, Rick. Equine Science (4. bas.). Cengage Learning. s. 240. ISBN 111113877X. 8 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.
