Avrupa Birliği vize politikası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Schengen Bölgesi vize listesi
  Schengen bölgesi
  Schengen Bölgesi'nde hareket özgürlüğüne sahip Schengen Bölgesi dışındaki diğer AB üyeleri ve Schengen ülkelerinin bölgeleri
  Schengen Bölgesi'nde herhangi bir 180 günlük süre içinde genellikle 90 günü kapsayan kısa süreli kalışlar için vize gerekli değildir. (EU 2018/1806 Annex II)
  Schengen Bölgesine girmek ve bazı durumlarda belirli Schengen ülkelerinden transit geçmek için vize gereklidir (EU 2018/1806 Annex I)
  Herhangi bir Schengen ülkesine giriş veya geçiş için vize gereklidir (EC 810/2009 Annex IV)

Avrupa Birliği Vize politikası, yirmi yedi Avrupa Birliği üyesi ülke Schengen Alanı'nın parçasıdır ve tekdüze bir vize politikasına sahiptirler. Buna ek olarak, Avrupa Birliği (Schengen Bölgesi) dışındaki dört ülke (İzlanda, Lihtenştayn, Norveç ve İsviçre) Avrupa Birliği ile yapmış oldukları anlaşma ile Schengen Alanı'nın parçası olan aynı tip vize politikasını benimsemektedirler.

Avrupa Birliği üyesi olan İrlanda ve eski AB üyesi olan Birleşik Krallık Schengen yerine Ortak Seyahat Alanı olarak bilinen bir seyahat bölgesini işletmekte olup, bu ülkeler kendi istekleri ile Schengen Alanı'nın bir parçası değildirler. Her İki ülke, Schengen ülkelerinden farklı olan ayrı vize politikası yürütmektedirler.

Tüm Avrupa Birliği üye ülkelerinin vatandaşları, İzlanda, Lihtenştayn, Norveç ve İsviçre olmak üzere sadece vizeden muaf değildirler. Bu muafiyetle beraber yasal olarak birbirlerinin ülkelerinde vizesiz girmek ve ikamet etme hakkına sahiptirler. Birbirlerinin ülkelerinde serbest dolaşım hakkına sahip olup, ancak durumları az sayıda sınırlı olabilir.

Vizeden muaf bireyler[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıdaki kategorilerdeki bireyler, Schengen Alanı'na, Bulgaristan, Kıbrıs, Hırvatistan ve Romanya'ya vizesiz girebilmektedirler:

  • AB, AEA ve İsviçre vatandaşları

Geçerli bir pasaport veya ulusal kimlik kartı olan tüm Avrupa Birliği üye ülkelerinin vatandaşları, Avrupa Ekonomik Alanı (İzlanda, Lihtenştayn ve Norveç) ve İsviçre girip vizesiz Schengen Alanı'nda ve ayrıca Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya'da ikamet edebilirler.

  • Tanınmayan seyahat belgeleri

Aşağıdaki seyahat belgeleri herhangi bir Schengen ülkesi tarafından kabul edilmeyip, Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya içinde vize seyahat belgeleri geçerli olmamaktadır.

Buna ek olarak, aşağıdaki ülkelerin pasaportları Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya ya da herhangi bir Schengen ülkesi tarafından egemen devletlerin pasaportu olarak ve geçerli seyahat belgeleri olarak kabul edilmemektedir.

İstatistikler[değiştir | kaynağı değiştir]

2015 yılında 15.446.676 vize başvurusu yapılmış ve 14.308.392 Schengen vizesi çıkartılmıştır.[1][2]

Çoğu vize aşağıdaki ülkelerden başvurulmuştur.

Başvuru yapan ülke Başvuru sayısı Red oranı Birden çok giriş vizesinin paylaşımı
 Rusya 3,415,432 1.3% 68.1%
 Çin 2,308,591 2.8% 18.3%
 Ukrayna 1,188,357 3.4% 56.8%
 Türkiye 862,184 3.9% 59.0%
 Belarus 753,937 0.3% 66.3%
 Hindistan 659,038 6.5% 44.5%
 Cezayir 529,658 26.9% 39.7%
 Fas 426,530 12.1% 44.7%
 Suudi Arabistan 351,395 2.4% 80.7%
 Tayland 246,025 3.4% 24.6%
Birleşik Krallıkta ikamet edenler [3] 239,201 2.6% 41.7%
 Birleşik Arap Emirlikleri 192,812 12.0% 46.2%
 Kuveyt 184,996 3.5% 80.4%
 Güney Afrika 183,972 1.5% 68.4%
 İran 158,889 13.9% 23.0%
 Tunus 155,454 14.1% 40.4%
 Mısır 153,336 11.4% 33.7%
 Endonezya 142,447 1.0% 50.1%
 Kazakistan 140,964 1.9% 18.9%
 Kolombiya 127,264 3.3% 71.0%
 Filipinler 124,071 5.8% 51.9%
 Lübnan 116,986 10.5% 48.6%
Vizeyi veren ülke Vize başvurularının sayısı Verilen vize sayısı Reddetme oranı
 Avusturya 259,167 247,800 3.3%
 Belçika 239,500 197,495 14.0%
 Çekya 421,355 406,598 3.1%
 Danimarka 123,951 115,469 5.1%
 Estonya 130,197 127,543 1.7%
 Finlandiya 784,286 771,997 1.2%
 Fransa 3,356,165 2,997,410 9.9%
 Almanya 2,022,870 1,872,322 5.6%
 Yunanistan 876,786 842,276 3.2%
 Macaristan 290,798 282,305 2.8%
 İzlanda 3,987 3,960 0.3%
 İtalya 2,023,343 1,898,065 5.5%
 Letonya 164,000 162,099 1.1%
 Litvanya 423,189 419,470 1.4%
 Lüksemburg 10,267 10,169 1.0%
 Malta 39,445 28,748 25.2%
 Hollanda 520,809 474,191 7.5%
 Norveç 185,557 163,568 4.6%
 Polonya 970,907 944,821 2.6%
 Portekiz 192,220 168,183 12.2%
 Slovakya 76,491 74,419 2.9%
 Slovenya 26,895 21,940 6.8%
 İspanya 1,629,753 1,470,892 7.6%
 İsveç 192,852 166,131 10.0%
  İsviçre 481,886 429,399 6.1%

Havaalanı transit[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel olarak, Schengen bölgesi içinde bir havaalanı üzerinden geçen bir yolcu, Bulgaristan, Kıbrıs ve Romanya'dan geçerken airside vize gerekmez. Ancak, 5 Nisan 2010 tarihinde, havaalanı transit ortak vizesi Avrupa Birliği tarafından tanıtıldı. Şu anda, aşağıdaki 12 ülkenin vatandaşlarının Schengen bölgesi içinde herhangi bir havalimanından transit geçiş yaparken bir havaalanı transit vizesine sahip olmaları gerekmektedir.

Bu 12 ülkenin vatandaşları aşağıdaki belli şartları sağlamaları durumunda havaalanı transit vizesinden muaftırlar:

  • Schengen vizesi, AB üyesi bir devlet tarafından verilen uzun süreli bir vize ya da ikamet iznine sahip ise
  • AB üyesi bir devlet veya Avrupa Ekonomik Alanı Anlaşması, Kanada, Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri veya bu ülkelerden birine ait geçerli bir vizeye sahip ise
  • Bir AB vatandaşının aile üyesi ise,
  • Diplomatik pasaport sahibi ise veya
  • Bu ülkelerden birinin uyruğunda olup Uluslararası Sivil Havacılık Şikago Sözleşmesi'ne taraf olan uçuş mürettebatı ise.

Vize kolaylığı anlaşmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa Birliği, Avrupa Birliği vatandaşları ve ortak ülkenin vatandaşlarına vizelerde kolaylaştırma anlaşmaları imzalamıştır. Kolaylaştırılmış işlemler ile daha hızlı vize işlem süreleri, azaltılmış vize ücreti veya ücretsiz vize başvuru işlemleri, istenilen belgelerin listesini azaltmasını sağlamaktadır. Anlaşmaların yürürlükte olduğu ülkeler aşağıdadır:[4]

Ülke Yürürlüğe giriş
 Arnavutluk 2008
 Ermenistan 2014
 Azerbaycan 2014
 Bosna-Hersek 2008
 Yeşil Burun Adaları 2014
 Kuzey Makedonya 2008
 Gürcistan 2011
 Moldova 2013
 Karadağ 2008
 Sırbistan 2008
 Rusya 2007
 Ukrayna 2013

Son değişiklikler[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Mayıs 2015 tarihinde geçerli olmak üzere karşılıklı vizesiz anlaşma Birleşik Arap Emirlikleri ile imzalandı.[5][6] 26 Mayıs 2015 tarihinde derhal geçerli olmak üzere karşılıklı vizesiz anlaşma Doğu Timor ile imzalandı.[7] 28 Mayıs 2015 tarihinde karşılıklı vizesiz anlaşma Dominika, Grenada, Samoa, Saint Lucia, Saint Vincent ve Grenadinler, Trinidad ve Tobago ve Vanuatu vatandaşları için yürürlüğe girmiştir.[8] Tonga ile vize muafiyet anlaşması 21 Kasım 2015 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[9] Kolombiya ile benzer bir vize muafiyet anlaşması 3 Aralık 2015 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[10] Palau ile vize muafiyet anlaşması 8 Aralık 2015 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[11] Peru ile Anlaşma 2016 15 Mart tarihinde yürürlüğe girmiştir. Kiribati ile 23 Haziran 2016, Marşal Adaları ile 28 Haziran 2016 ve Tuvalu vatandaşları için 2 Temmuz 2016 tarihinde anlaşmalar yürürlüğe girerek Avrupa Birliği'nin Schengen ülkeleri için vize zorunluluğu kaldırılmıştır. 20 Eylül 2016 tarihinde Mikronezya Federal Devletleri ile anlaşma yapılarak vize zorunluluğu kaldırılmıştır.

25 Şubat 2013'te, Gürcistan ile vize uygulamasının serbestleştirilmesi üzerine bir eylem planı başlatıldı. Aralık 2015'te Avrupa Komisyonu, Gürcistan'ın vize serbestleştirme kriterlerine uyduğu sonucuna vardı. Mart 2016'da, Komisyon, vize şartlarının Gürcistan'ı da içerecek şekilde değiştirilmesi yönünde bir teklif sundu. Gürcistan'da vize muafiyeti hakkı 28 Mart 2017'de yürürlüğe girdi. Ukrayna için vize muafiyeti hakkı 11 Haziran 2017'de yürürlüğe girdi.

5 Ağustos 2015 tarihinde, Avrupa Komisyonu, Çin ile diplomatik pasaport sahipleri için kısa süreli vize muafiyet anlaşması müzakerelerinin açılmasını onaylayan bir tavsiye sundu.[12] Anlaşma sonradan 29 Şubat 2016 tarihinde her iki tarafça imzalanmış ve 2 Mart 2016 tarihinde yürürlüğe girmiştir.[13] Anlaşma İngiltere ve İrlanda için geçerli değildir.[14]

Gelecekteki değişiklikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Şu anda Avrupa Birliği 2024 yılı itibarıyla, şu ülkelerle karşılıklı vizesiz rejim hakkında ɡörüşmele yapmaktadır:

  •  Belize – 2024 yılında AB ve Belizeli yetkililer Schengen vizesinden muafiyet konusunu görüşmek üzere toplantılara devam etti.[15]
  •  Bahreyn – 2022'de AB, Bahreyn de dahil olmak üzere Körfez İşbirliği Konseyi'nin tüm ülkelerinin vatandaşları için bir vize muafiyeti önerdi.[16]
  •  Ekvador – 2018'de İspanya, Ekvador vatandaşları için vize muafiyeti talebinde bulundu.[17] 2022'de AB Parlamentosu Ekvador vatandaşlarına vize muafiyeti teklif etti.[18]
  •  Fiji – 2023'te AB ve Fiji yetkilileri, Fiji vatandaşlarının Schengen Bölgesi'ne vizesiz seyahat etme potansiyelini tartışmak üzere bir araya geldi.[19]
  •  Guyana – Temmuz 2023'te Guyana Devlet Başkanı İrfaan Ali, en az beş AB ülkesinin Guyana vatandaşlarına yönelik vize muafiyeti teklifine sponsor olmayı kabul ettiğini belirtti.[20]
  •  Kuveyt – 2022'de Avrupa Komisyonu, Kuveyt vatandaşları için vize şartının kaldırılmasını önerdi.[21]
  •  Umman – 2022'de AB, Umman vatandaşları için vize muafiyeti için potansiyel müzakereleri duyurdu.[22]
  •  Katar – 2022'de Avrupa Komisyonu, Katar vatandaşları için vize şartının kaldırılmasını önerdi.[21]
  •  Suudi Arabistan – 2022'de Suudi ve AB yetkilileri bir araya gelerek Suudi Arabistan vatandaşlarının Schengen Bölgesi'ne vizesiz girişlerinin kolaylaştırılması konusunu görüştüler.[23]
  •  Ermenistan – 2018'de AB ve Ermeni yetkililer yeni bir Kapsamlı ve Gelişmiş Ortaklık Anlaşması'nın imzalanmasının ardından vize serbestisi planlarını açıkladılar.[24] 2023'te AB ve Ermeni yetkililer Kapsamlı ve Genişletilmiş Ortaklık Anlaşmasının ardından vize serbestleştirme planlarını tekrar tartıştılar.[25]
  •  Türkiye – Aralık 2013 yılında bir geri kabul anlaşması imzaladıktan sonra, AB "vizesiz rejim yolunda Yol Haritası" da dahil olmak üzere Türkiye ile vize diyaloğu başladı. 2-3 yıl içinde Türkiye ile vizesiz anlaşmaya varmak için bir plan yapıldı. 29 Kasım 2015 tarihinde yapılan AB-Türkiye zirvesine katılan tüm üye Devletlerin Vize Yol Haritasının yerine getirilmesini hızlandırmak için Türkiye tarafından verilen taahhütleri memnuniyetle karşıladı. Ancak özellikle terörle mücadele yasasının değiştirilmesi konusundaki anlaşmazlık bu sürecin durma noktasına gelmesine sebep olmuştur.[26] 2023'te AB ve Türk yetkililer vize serbestleştirme koşullarındaki ilerlemeyi tartışmak üzere bir araya geldi.[27]
  •  Rusya – 15 Aralık 2011 tarihinde, AB-Rusya zirvesi sonrasında verilen açıklamada, Avrupa Komisyonu Başkanı, Rusya ile "vizesiz seyahat yolunda Ortak Adımlar" lansmanını doğruladı fakat Kırım ilhakı yüzünden Mart 2014 yılı içinde görüşmeler askıya alındı.[28] 2014 yılında AB, Donbas'taki savaş nedeniyle Rusya ile vizesiz seyahat görüşmelerini askıya aldı.[29] 2019'da Alman yetkililer genç Ruslara vizesiz bir rejim getirilmesini önerdi.[30] 2022 yılında AB, Rusya'nın Ukrayna'yı işgal etmesi sonucunda Rusya ile vize kolaylaştırma anlaşmasını tamamen askıya aldı.[31]
  •  Endonezya – 10 Temmuz 2015 tarihinde, Endonezya Dışişleri Bakanı Retno Marsudi, Avrupa Komisyonu Başkan Yardımcısı Frans Timmermans tarafından karşılandı ve Endonezya Pasaport hamillerinin Schengen Alanı'na vizesiz giriş olasılığı hakkında konuştular.[32][33][34][35][36][37] 2020'de Endonezya Hukuk ve İnsan Hakları Bakanı Yasonna Laoly, karşılıklı vizesiz bir planı görüşmek üzere 20 AB üye devletinin büyükelçileriyle bir araya geldi.[38]
  •  Nauru – 2012 yılında AB, çeşitli ada ülkelerinin vatandaşları için vizesiz seyahat yapılmasını önermiştir.[39] 2014 yılında AB, her ülke ile imzalanacak karşılıklı bir anlaşmaya bağlı olarak, Nauru da dahil olmak üzere birçok ülkenin vatandaşları için vize muafiyetini onayladı. Nauru hariç tüm ada ülkeleri 2016 yılına kadar gerekli anlaşmaları imzaladı.[40]
  •  Maldivler – Aralık 2022'de Maldiv Dışişleri Bakanı Abdulla Shahid, AB diplomatlarıyla Schengen Bölgesi'ne girmek isteyen Maldiv vatandaşlarına vize muafiyeti sağlanması olasılığını tartıştı.[41]
  •  Tayland – Tayland Başbakanı Srettha Thavisin, 2024 yılında Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ile bir araya gelerek AB ile vizesiz anlaşma yapılması konusunda desteğini aldı.[42]
  •  Vanuatu – AB ile Vanuatu arasındaki vize muafiyeti anlaşması 4 Mayıs 2022'de askıya alındı ve 4 Ağustos 2024'te devam edecek.

Giriş/Çıkış Sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]

2017'de AB, üçüncü ülke vatandaşlarının Schengen Bölgesi'ne giriş ve çıkışlarını merkezi bir veritabanında elektronik olarak kaydetmek amacıyla bir Giriş/Çıkış Sistemi (EES) kurmak için yapılan düzenlemeyi kabul etti. Bu sistem pasaportların manuel olarak damgalanmasının yerini alacaktır. Buradaki amaç, sınır kontrolünün otomasyonunu artırmak ve fazla kalanları belirlemektir.[43][44] Mart 2020 itibarıyla, EES'nin 2022'nin ilk çeyreğinde faaliyete geçmesi bekleniyor.[45][46]

AB ayrıca, ön taramadan geçmiş yolcuların daha kolay erişimine izin verecek bir Kayıtlı Gezgin Programı oluşturmayı da planlıyor.[47]

ETIAS[değiştir | kaynağı değiştir]

2018'de AB, ETIAS (Avrupa Seyahat Bilgi ve Yetkilendirme Sistemi) adı verilen vizeden muaf ziyaretçilerin elektronik yetkilendirilmesi amacıyla bir sistem kurmak için yönetmelikleri onayladı.[48] Avustralya, Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Yeni Zelanda tarafından uygulanan diğer elektronik seyahat yetkilendirme sistemlerine benzemektedir. Schengen Bölgesi, Bulgaristan, Hırvatistan, Kıbrıs ve Romanya'ya seyahat edecek ziyaretçiler için 2021'de faaliyete geçmesi bekleniyor.[46][49]

ETIAS, Avrupa mikro-devletleri (Andorra, Monako, San Marino ve Vatikan) hariç, vizeden muaf ülkelerin vatandaşlarından ve ikamet izni olmayan AB tek pazar vatandaşlarının aile üyelerinden talep edilecektir. Ancak, böyle bir ikamet iznine sahip aile üyelerinden, vize, oturma izni, yerel sınır trafik izinleri, herhangi bir AB tek pazar ülkesi tarafından düzenlenen mülteci veya vatansız olanların sahip olduğu seyahat belgelerinden veya uçak-gemi gibi mürettebat üyeleri veya diplomatik veya resmî görevlilerden istenmeyecektir.

Potansiyel ziyaretçilerin çevrimiçi bir başvuru yapmaları gerekir ve 18 ila 70 yaşları arasında olanlardan ücret talep edilecektir. Sistemin, elektronik veritabanlarında arama yaparak ve anında yanıt vererek, uygulamaların büyük çoğunluğunu otomatik olarak işlemesi beklenmektedir, ancak bazı kişilerin başvurularında manuel işleme gerekiyorsa dört gün sürebilir. Onaylanırsa, yetkilendirme üç yıl veya daha önce varsa seyahat belgesinin son kullanma tarihine kadar geçerli olacaktır.

ETIAS'ın uygulanması birkaç kez ertelendi. Uygun yolcuların yeni düzenlemelere aşina olmalarını sağlamak için 6 aylık bir ödemesiz dönem planlanmaktadır.[50][51] 2025 yılında faaliyete geçmesi bekleniyor.[52] Potansiyel ziyaretçilerin çevrimiçi bir başvuru doldurmaları gerekecek ve 18 ila 70 yaşları arasındakiler için 7 € ücret ödenmelidir.[53] ETIAS'ın başvuruların büyük çoğunluğunu elektronik veri tabanlarında arama yaparak otomatik olarak işleme koyması ve ardından anında yanıt vermesi beklenir, ancak bazı sınırlı durumlarda bu süre 30 günü bulabilir.

Tek vize başvuru platformu[değiştir | kaynağı değiştir]

Avrupa Komisyonu, ayrılan ulusal platformların yerine AB düzeyinde tek bir çevrimiçi vize başvuru platformu getirmeyi planlıyor. Platform eu-LISA tarafından inşa edilecek ve 2026'da tanıtılması planlanıyor. Tüm üye devletlerin tek platforma geçmesi için bir geçiş döneminin 2031'e kadar sürmesi planlanıyor.[54] Teklif, Avrupa Parlamentosu Sivil Haklar, Adalet ve İçişleri Komitesi tarafından Şubat 2023'te 34'e karşı 5 oyla onaylandı.[55] Parlamento, nihai ifade ve uygulama konusunda Avrupa Konseyi ile görüşmeye başladı.[56] Konsey de buna karşılık bir müzakere yetkisi üzerinde anlaştı.[57]

Avrupa Birliği'ne vizesiz seyahat özeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Aşağıdaki umuma mahsus pasaport hamili 63 ülke vatandaşları serbest dolaşım hakkına sahiptirler:[58]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ İngiliz vatandaşlığının tüm sınıfları dahil.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Complete statistics on short-stay visas issued by the Schengen States". 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2016. 
  2. ^ "Visa statistics for consulates, 2015". 30 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2017. 
  3. ^ İngiltere'de ikamet eden ve vize yükümlülüğü altındaki AB üyesi olmayan ülke vatandaşları.
  4. ^ "Visa facilitation agreements". 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2016. 
  5. ^ "EU signs visa waiver agreement with the United Arab Emirates". 16 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  6. ^ "Agreement between the European Union and the United Arab Emirates on the short-stay visa waiver". 8 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  7. ^ "EU signs visa waiver agreement with Timor Leste". 27 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  8. ^ "EU signs visa waiver agreements with 7 ACP countries". 1 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  9. ^ "Agreement between the European Union and the Kingdom of Tonga on the short-stay visa waiver". 20 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  10. ^ "Agreement between the European Union and the Kingdom of Tonga on the short-stay visa waiver". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  11. ^ "Agreement between the European Union and the Republic of Palau on the short-stay visa waiver". 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2016. 
  12. ^ "Adoption of a Council Decision authorising the opening of negotiations on behalf of the European Union on a short-stay visa waiver Agreement for holders of diplomatic passports between the European Union and the People's Republic of China". Council of the European Union. 4 Eylül 2015. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2015. 
  13. ^ "China and EU Agree to Short-Stay Diplomatic Visa Waiver". crienglish.com. 1 Mart 2016. 3 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2016. 
  14. ^ "中国政府和爱尔兰政府关于互免持外交、公务（官员）护照人员签证的协定将于2015年9月23日生效（The agreement between Chinese and Irish governments on visa waiver of diplomatic and official passports will be in effect on 23 September 2015）". Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China . 21 Eylül 2015. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2016. 
  15. ^ "Belize Continues Push for Schengen Visa Waiver in EU Talks". Love FM. 8 Şubat 2024. 
  16. ^ Council conclusions on a strategic partnership with the Gulf 20 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Council of the European Union, 20 June 2022.
  17. ^ "Spain presents the request for the Schengen visa exemption for Ecuadorian citizens to the European Union". 8 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2020. 
  18. ^ "EP: EU visa freedom for citizens of Kuwait, Qatar, Oman and Ecuador". European Interest. 1 Aralık 2022. 
  19. ^ "EU and Fiji strengthen cooperation". FBC News. 3 Ağustos 2023. 
  20. ^ Five EU countries to sponsor Guyana's bid for Schengen visa-free travel, Office of the President of Guyana, 21 July 2023.
  21. ^ a b Commission proposes visa-free travel to the EU for Qatar and Kuwait nationals 11 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Commission, 27 April 2022.
  22. ^ Oman enters Schengen Visa waiver negotiations: EU official 16 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Times of Oman, 7 June 2022.
  23. ^ Saudi Arabia Seeks to Facilitate Citizens' Visa-Free Entry to Schengen Countries 27 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Asharq Al-Awsat, 27 June 2022.
  24. ^ "Armenia starts visa liberalization dialogue with EU member states". Public Radio of Armenia. 18 Ocak 2019. 19 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2020. 
  25. ^ "The EU and Armenia look into strengthening and deepening their partnership". Delegation of the European Union to Armenia. 29 Kasım 2023. 
  26. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  27. ^ "Türkiye, EU to explore ways for visa facilitation". Hürriyet Daily News. 24 Kasım 2023. 
  28. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016. 
  29. ^ "EU suspends talks on visa-free travel with Russia and threatens further sanctions". Euronews. 5 Mart 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2015. 
  30. ^ "Russia and Europe, Visa-Free: A Pipe Dream or a Real Possibility?". Riddle. 27 Haziran 2019. 
  31. ^ Şablon:CELEX
  32. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016. 
  33. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016. 
  34. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016. 
  35. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016. 
  36. ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016. 
  37. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2016. 
  38. ^ "Law Minister discusses Schengen visa issue for Indonesians". Antara. 14 Ocak 2020. 
  39. ^ "European Union opens doors to 16 island nations - Times of India". 30 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ekim 2015. 
  40. ^ "Visa waiver agreements". EUR-Lex. 28 Nisan 2023. 
  41. ^ Restelica, Bleona (13 Aralık 2023). "Netherlands & Maldives Discuss Schengen Visa Facilitation". Schengen Visa Info. 
  42. ^ "France said to back Thai visa-free push". Bangkok Post. 12 Mart 2024. 
  43. ^ Regulation (EU) 2017/2226 of the European Parliament and of the Council, of 30 November 2017 7 Eylül 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., EUR-Lex.
  44. ^ Enhanced Security with the Entry/Exit System 30 Temmuz 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., EU-LISA.
  45. ^ "Smart Borders". European Commission. 10 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2020. 
  46. ^ a b EU information systems 12 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Commission, February 2019.
  47. ^ Proposal for a Regulation of the European Parliament and of the Council establishing a Registered Traveller Programme 13 Haziran 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Commission, 2013.
  48. ^ Regulations (EU) 2018/1240 and 2018/1241 of the European Parliament and of the Council, of 12 September 2018 8 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., EUR-Lex.
  49. ^ Security union: A European Travel Information and Authorisation System - Questions & answers 31 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Commission, 5 July 2018.
  50. ^ Şablon:CELEX
  51. ^ "When Will ETIAS Be Implemented: Start Date and More". 22 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2021. 
  52. ^ "Frequently asked questions about ETIAS". European Union. 
  53. ^ "ETIAS, what it means for travellers; what it means for Frontex". Frontex. 3 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
  54. ^ Questions and Answers – Visa Digitalisation: Visa travel to the EU becomes easier 25 Aralık 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Commission, 27 April 2022.
  55. ^ Report - A9-0025/2023 18 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Parliament, 7 February 2023.
  56. ^ Legislative Train Schedule - Digitalisation of visa procedures 18 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Parliament.
  57. ^ Schengen visa: Council agrees negotiating mandate on the digitalisation of the visa procedure 1 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., European Council.
  58. ^ "Consolidated version of Council regulation No. 539/2001, as of 11 January 2011". 18 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2016. 
  59. ^ Provisional application as from 3 Aralık 2015 until ratification.
  60. ^ "Official Journal of the European Union". 29 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2017. 
  61. ^ Provisional application as from 8 Aralık 2015 until ratification.
  62. ^ "Visa Free Travel to EU Signed". 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2016. 
  63. ^ ROC (Taiwan) Immigration Reference Guide for Civil Carriers (PDF), National Immigration Agency, 18 Mart 2011, 28 Ocak 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 21 Aralık 2011 
  64. ^ "護照條例施行細則", Laws & Regulations Database of The Republic of China, Taipei: Ministry of Justice, 29 Haziran 2011, 13 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 21 Aralık 2011 . English translation 24 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. available from the Bureau of Consular Affairs.
  65. ^ "Regulation (EU) No 1211/2010 of the European Parliament and of the Council of 15 Aralık 2010 amending Council Regulation (EC) No 539/2001 listing the third countries whose nationals must be in possession of visas when crossing the external borders and those whose nationals are exempt from that requirement". Council of the European Union. 22 Aralık 2010. 8 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  66. ^ Onaylanana kadar21 Kasım 2015 tarihinden itibaren geçici bir uygulama


Kaynak hatası: <ref> "Note" adında grup ana etiketi bulunuyor, ancak <references group="Note"/> etiketinin karşılığı bulunamadı (Bkz: Kaynak gösterme)

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Avrupa_Birliği_vize_politikası&oldid=32564203" sayfasından alınmıştır