Atlı okçuluk

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tibet'te bir atlı okçu

Atlı okçu, yayı olan ve at sürerken atış yapabilen bir süvaridir. Okçuluk kimi zaman çeşitli binek hayvanlarının sırtında yapılmıştır. Geniş açık alanlarda, avlanma, sürüleri koruma ve muharebe için kullanılan başarılı bir teknikti. Antik ve Orta Çağ döneminde Avrasya göçebelerinin yanı sıra İran halkları (Alanlar, İskitler, Sarmatlar, Partlar, Sasani Persleri) ve antik çağlarda Hintler, Orta Çağ'da Macarlar, Moğollar, Çinliler ve Türk halklarının belirleyici bir özelliğiydi. Bu halkların genişlemesiyle, uygulama Doğu Avrupa'ya (Sarmatyalılar ve Hunlar aracılığıyla), Mezopotamya'ya ve Doğu Asya'ya da yayıldı.

At okçuluğu, Güney Amerika pampaları ve Kuzey Amerika bozkır halkları arasında ayrı ayrı gelişirken; Komançiler özellikle yetenekliydi.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ T. R. Fehrenbach. Comanches, the history of a people. Vintage Books. London, 2007. 978-0-09-952055-9. First published in the USA by Alfred Knopf, 1974. Page 124.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]