Atgiller anatomisi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Atgiller anatomisi, at ve atgiller ailesindeki eşek ve zebra gibi hayvanları inceler.
Sindirim sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]
Atlar ve diğer atgiller otlayan hayvanlardır. Atgiller, gün boyu aynı türden az miktarda yemek yemeye adapte olmuşlardır.
Yemek borusu[değiştir | kaynağı değiştir]
Yemek borusu, yaklaşık 1,2 ila 1,5 metre uzunluğundadır ve mideye yemek taşır. Kardiyak sfinkter denilen kaslı bir yüzük, mide ile yemek borusunu birbirine bağlar. Bu sfinkter, atlarda çok iyi gelişmiştir. Bu ve yemek borusunun mideye bağlandığı eğik açı, atların neden kusamadığını açıklar.[1]
Mide[değiştir | kaynağı değiştir]
Atlar, boyutlarına göre nispeten küçük bir mideye sahiptir. Bu da bir atın tek seferde alabileceği yem miktarını sınırlar. Ortalama bir at (360 ila 540 kg) yaklaşık 19 litre kapasiteye sahiptir. Midede çeşitli asitler ve pepsin enzimi yiyecekleri parçalar. Pepsin, proteinlerin amino asit zincirlerine daha fazla parçalanmasına izin verir.[1] Diğer enzimler arasında lipaz bulunur.
İnce bağırsak[değiştir | kaynağı değiştir]
Atın ince bağırsağı 15 ila 21 metredir ve 38 ila 45 litre tutar. Bu başlıca sindirim organıdır ve çoğu besinin emildiği yerdir.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b Giffin, James M. (1998). Horse owner's veterinary handbook. 2nd ed. Gore, Tom. New York: Howell Book House. ISBN 0-87605-606-0. OCLC 37245445. 3 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2021.
- ^ "Horse Nutrition - The Horse's Digestive System." Bulletin 762-00, Ohio State University. Web site accessed 9 February 2007.