Halkevleri

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Halkevleri
Harita
SloganHalkın hakları var
Kuruluş19 Şubat 1932 (92 yıl önce) (1932-02-19)
TürSTK
Yasal statüDernek
Amaçİnsan hakları mücadelesi
MerkezKonur Sokak No:8/9 Kızılay
Konum
Koordinatlar39°55′K 32°51′D / 39.917°K 32.850°D / 39.917; 32.850
Hizmet bölgesiTürkiye
Genel BaşkanNebiye Merttürk
Genel SekreterMustafa Eberliköse
Genel Örgütlenme SekreteriKutay Meriç
Kadın SekreteriŞeyma Özberk
Ana organGenel Yönetim kurulu
Resmî sitehalkevleri.org.tr

Halkevleri veya Halkevleri Derneği, Türkiye genelinde barınma, sağlık, eğitim, çevre, kadın ve engelli haklarının savunulması ve genişletilmesi için faaliyet gösteren ve "Kamu Yararına Çalışan Dernek"[1][2] statüsünde olan bir sivil toplum kuruluşudur.

Mustafa Kemal Atatürk'ün ülkedeki sorunları yerinde gözlemlemek üzere çıktığı yurt gezisi Halkevlerinin temellerini oluşturmuştur. Çekoslovakya, Macaristan, Rusya ve İtalya gibi ülkelerde başarılı örnekleri bulunan halk eğitimi kurumları incelenmiş, Türkiye’nin ihtiyaçlarına ve yapısına uygun olarak Halkevlerinin kurulmasına karar verilmiştir. Benzer bir amaçla kurulan Türk Ocakları 10 Nisan 1931’de toplanan olağanüstü kongre ile CHP’ye katılma kararı almış, 1931’de yapılan CHP’nin üçüncü büyük kongresinde Halkevlerinin açılması kararlaştırılmıştır.[3] Cumhuriyet döneminde ülkenin sosyal ve kültürel kalkınmasında, Cumhuriyet'in getirdiği değerlerin geniş halk kitlelerine ulaşması için 19 Şubat 1932 günü başta Ankara olmak üzere 14 il merkezinde Halkevleri açılmış, zaman içerisinde bu sayı büyük bir artış göstermiştir. 14 Mayıs 1950 tarihinde gerçekleşen seçim ertesinde, iktidara gelen Demokrat Partinin girişimi ile Türkiye Büyük Millet Meclisinde 8 Ağustos 1951[4] tarihinde kabul edilen ve 11 Ağustos 1951 tarihinde Resmî Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe giren 5830 sayılı kanun ile Türkiye genelindeki bütün Halkevleri kapatılarak malları hazineye devredilmiştir.

27 Mayıs 1960'ta gerçekleşen askerî darbe sonrasında Halkevleri 21 Nisan 1963 tarihinde bir dernek statüsünde, bağımsız bir demokratik kitle örgütü olarak tekrar kurulmuştur. Bu dönemde bini aşan sayısı ile Halkevleri toplumsal muhalefetin önemli merkezlerinden biri haline gelmiştir. Ancak, 12 Eylül 1980 tarihinde gerçekleşen askerî darbe ile Halkevleri yeniden kapatılmış, bir kez daha bütün varlıklarına el konulmuştur. Yedi yıllık yargılanma sürecinin ardından, Halkevleri ve üyeleri beraat etmiş, 1987 yılında toplam 24 şubede tekrar faaliyete geçmiştir.

16 Haziran 2012 tarihinde gerçekleştirilen Halkevleri 22. Olağan Genel Kurulunda Avukat Oya Ersoy Genel Başkanlığa seçilmiş ve 2018 yılına kadar bu görevi üstlenmiştir.[5] 28 Ocak 2018 tarihinde yapılan Olağanüstü Genel Kurul'da Oya Ersoy aday olmamıştır. Yeni dönemde Eş Başkanlıklara Dilşat Aktaş ve Nuri Günay, Genel Sekreterliğe Özge Ozan seçilmiştir.[6]

Halkevleri 2015 seçimlerinde, barajı geçip AKP'yi geriletmesi için, HDP'ye gereken desteği vereceğini ilan etmiştir.[7] 24 Haziran 2018'de yapılan genel seçimlerde ise Halkevleri eski Genel Başkanı Oya Ersoy, HDP'den İstanbul milletvekili adayı olarak milletvekili seçilmiştir.

13 Eylül 2020'de Ankara'da delege toplantısı yapılıp yeni Genel Başkan olarak Nebiye Merttürk seçilmiştir.[8]

Genel Merkezi Ankara'dadır ve Türkiye'nin 25 şehrinde toplamda 73 Halkevi ve 1 Halkodası bulunmaktadır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Halkevleri, Cumhuriyet ideolojisinin ve özellikle 1930'lu yıllardaki ekonomik ve toplumsal koşulların bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. İkinci Meşrutiyet döneminde uygulanan Türk Ocakları modelinin deneyimi ve birikiminin bu yeni yapılanmada önemli bir payı bulunmaktadır. Cumhuriyet'in ilanı ile birlikte Türk Ocaklarının Cumhuriyet Halk Partisi ile bütünleşmesi durumu ortaya çıkmışsa da Ocakların devrimlere ilgisiz kaldığı öne sürülerek bu yapılar kapatılmıştır. Halkevleri, Türk Ocaklarının kapatılmasından yaklaşık 10 ay sonra kurulmuştur.

1932-1951 Dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

1932 yılında Ankara Halkevi olarak hizmet veren günümüzde ise Devlet Resim ve Heykel Müzesi olarak kullanılan bina.[9]
Halkevi Sekreteri Ali Rıza Şencan, 1943'te Londra Türk Halkevinde İngilizlere Türkçe dersi veriyor. Sınıfa üç farklı kişi zamiri ekini öğretirken tahtayı işaret ediyor. Sınıfın ön sırası onu dikkatle dinliyor. Arkalarındaki duvarda Kemal Atatürk'ün bir portresi görülebilir. Türkçe dersleri burada haftada iki kez yapılırdı.

1932-1951 yılları arasında Türkiye’de faaliyet gösteren Halkevleri, Türk Kurtuluş Savaşı sonrasında kurulan Türkiye Cumhuriyeti'ndeki köklü değişim ve dönüşüm ihtiyacının sonucudur.[10] Öncelikli amacı halk terbiyesi ve eğitimi ile Cumhuriyet vasıflarına ve benliğine sahip çıkan, bütünleşmiş bir millet oluşturmak olan Halkevleri, bu amacına ulaşabilmek için 9 faaliyet şubesi halinde ilk olarak Ankara’nın da dahil olduğu 14 şehirde kurulmuştur.

Kurulmuş olduğu 19 Şubat 1932 günü faaliyetlerine başlayan Ankara Halkevi, başkentte bulunması, Parti örgütünün bir organı olması, doğrudan doğruya Parti Genel Sekreterliği ile yazışması ve başkentte olması özellikleri ile kamuoyunda Halkevlerinin merkezi olduğu algısını yaratmıştır. Halkevleri tüzel bir kişiliğe sahip değildi. Dolayısı ile herhangi bir Halkevi'nin Genel Merkez olması söz konusu değildi.[11]

Bu dönemde Halkevleri, bir siyasal kurum olarak düşünülmemekle beraber, Cumhuriyet Halk Partisi genel merkezine bitişik bir kurum olarak tasarlanmıştır. Parti, Halkevlerinin kuruluşunu ve amacını şu sözlerle açıklamıştır:

Cumhuriyet Halk Partisinin Halkevleri ile takip ettiği gaye, milleti şuurlu, birbirini anlayan, birbirini seven, ideale bağlı bir halk kütlesi halinde teşkilatlandırmaktır.

Halkevlerinin temel amacı Cumhuriyet'in getirdiği değerlerin laik ve çağdaş bir toplum kurulması ve örgütlenmesi için halka anlatılması ve benimsetilmesi olarak görülmüştür. Açılışını takiben, yüzbinlerce kişi Halkevleri okuyucusu olmuş ve oradaki toplantılara katılmıştır. 1950 yılına gelindiğinde, Türkiye genelinde 478 tane Halkevi, 4322 tane Halkodası bulunmaktaydı. Demokrat Partinin iktidara gelmesi ve 14 Mayıs 1950 tarihinde gerçekleşen seçim ertesinde, TBMM'de 8 Ağustos 1951 tarihinde kabul edilen ve 11 Ağustos 1951 tarihinde Resmî Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe giren 5830 sayılı kanun ile Türkiye genelindeki bütün Halkevleri kapatılarak malları hazineye devredilmiştir.

1963-1980 Dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Polonya'nın Zielona Góra şehrindeki VI. Uluslararası Şarkı ve Dans Festivalinde Kadıköy Halkevinin folklor grubu (1974).

27 Mayıs 1960'ta gerçekleşen askerî darbe sonrasında Halkevleri, Türk Kültür Derneği adıyla, bir dernek statüsünde faaliyete geçirilmiş, derneğin adı 21 Nisan 1963'teki Olağanüstü Tüzük Kurultayı'nda Halkevlerine dönüştürülmüştür.[12]

Bu dönemde Halkevleri, devlet desteği olmaksızın aydınlar ve emekçiler tarafından bağımsız demokratik bir kitle örgütü olarak Türkiye'nin genelinde yeniden kurulmuştur. 1960'lı yılların sonundan itibaren gelişmeye başlayan işçi ve öğrenci hareketleri ile birlikte, Halkevleri toplumsal muhalefetin örgütlendiği, halkla bütünleşilen önemli merkezler haline gelmiştir. Kent merkezlerinden, mahallelere taşınan Halkevi şubeleri emekçi halkın özgücünden beslenen ve toplumun derinliklerine kök salan merkezlere dönüşmüştür. Bütün döneme damgasını vuran bağımsızlık, demokrasi ve özgürlük mücadelesinde, Halkevleri devrimci hareketlerin, emekçi yığınların ve halk kitlelerinin ortak bir zeminde hareket etmesini sağlayan bir kuruluş olmuştur. Özellikle 1970'lerin ortasından itibaren, Türkiye solu tarihinin en kitlesel örgütü olmayı başaran Devrimci Yol, Halkevleri şubelerinde çalışmalar yürütmüştür.

1977 yılındaki kurultaya giderken Halkevlerinin şube sayısı %113 artarak 529'a ulaşmıştır. Halkevleri, 1963-1980 arası sayıları bini bulan Halkevi şubesi ve 333 Halkodasına sahipti.

Halkevlerinin, bu ikinci dönemi 12 Eylül 1980 tarihinde gerçekleştirilen askeri darbeyle son bulmuş, yurt düzeyinde Halkevleri kapatılmış ve Genel Başkanı Ahmet Yıldız tutuklanmıştır. Halkevleri ve üyeleri hakkında çeşitli davalar açılmıştır.

1987'den Günümüze[değiştir | kaynağı değiştir]

Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 2 numaralı Askeri Mahkemesinde görülen Halkevleri davası sonucunda mahkeme, 11 Nisan 1984 tarihinde tüm sanıkların beraatine karar vermiştir. Askerî Yargıtay ise, mahkemenin vermiş olduğu 1984/480 esas, 1984/445 numaralı kararın 17 Ekim 1984 tarihinde onaylamıştır. Bunun üzerine Halkevleri Yönetim Kurulu, Ankara Sulh Hukuk Yargıçlığına başvurarak, Halkevlerinin yeniden açılmasını talep etmiş ve bu talep 23 Haziran 1987 tarihinde kabul edilmiştir. 31 Ekim 1988 tarihinde Ankara'da toplanan 10. Kurultay ile Halkevlerinin üçüncü dönemi, ikincisinin bir devamı olarak başlamıştır.

Halkevleri 1987 yılında İstanbul'da 18, Ankara'da 6 şube olmak üzere toplam 24 şube ile çalışmalarına başlamış ve 1987-1990 dönemi Halkevleri için 12 Eylül darbesinin izlerini silme, hazineye devredilerek alıkonan malvarlıklarının geri alma mücadelesi ile geçmiştir. Fakat bu tam anlamıyla başarılı olamamıştır.

1990'larda Halkevleri, ülkenin içinde bulunduğu yükselen kirli savaş ortamında ve kontrgerilla gerçeğinin ortaya gerilmesi sürecinde kendisini demokrasi cephesinin bir bileşeni olarak konumlandırmıştır. Bu dönemde, ilk olarak Turgut Özal hükûmetleri, sonrasın da koalisyon hükûmetleri döneminde uygulanan neoliberal dönüşüme karşı “Parasız Eğitim, Parasız Sağlık” kampanyalarını başlatarak, “halkın hak mücadelesinin yükseltilmesi” ve dayanışma ilişkilerinin geliştirilmesi için çalışmalar yürütmüştür. Halkevleri, bu dönemde kendisi “Halkın Muhalefet Evleri” olarak tanımlamış, “neoliberalizm tarafından gasp edilen ve piyasalaştırılan halkın temel haklarını savunmaya ve genişletmeye yönelik” siyasi faaliyetler yürütmüştür.

Halkevleri, 2000'lerin ortasında itibaren Halkın Hakları Mücadelesi olarak adlandırılan mücadele çizgisini eğitim, sağlık, barınma, ulaşım, doğanın gasp edilmesine karşı ve bu hakların kamusal bir biçimde sağlanmasını talep etmek için geliştirmiştir. Bu dönemde, ulaşım zamlarına ve ulaşım hakkı gasplarına, Doğu Karadeniz'de ve Türkiye'nin diğer bölgelerinde kurulan HES'lere ve doğanın rant için talanına, yoksul mahallerde yaşanan barınma sorunlarına ve barınma hakkı ihlallerine, kadın cinayetlerine, hükûmetin kadın politikalarına ve giderek artan iş güvenliği sorunlarına ve işçi cinayetlerine karşı mücadele etmiştir.

Halkevleri'nin 2006 ve sonrasındaki önemli faaliyetlerinden birisi İşçi Filmleri Festivali olmuştur. Her yıl Mayıs ayı başında başlayan festival, başta sendika.org ve Sine-Sen olmak üzere değişik kurumlarla birlikte organize edilmekte, yıl içinde değişik illerde ve farklı kurumların katılımıyla gerçekleştirilmektedir.

Günümüzde katılıma açık demokratik iç işleyişiyle, yerellerde yaygınlaşmaya açık örgütlenme yapısıyla, alternatif bir yaşam, eğitim ve kültür kurabilmesine olanak veren çalışma tarzıyla, Halkevleri bu sorunların çözümü için Türkiye'nin 25 şehrinde 73 Halkevi ve 1 Halkodası ile faaliyet göstermektedir.

Faaliyetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

1 Mayıs 2012'deki bir kortej.
Yaz aylarında Halkevleri şubelerinde gönüllü öğretmenlerden ücretsiz ders alan çocuklar.

Sağlık Hakkı Mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Halkevleri, sağlığın özelleştirilmesine karşı herkese eşit, parasız ve nitelikli kamusal sağlık hizmeti sağlanmasını savunmaktadır ve bunun için mücadele etmektedir. Bu amaç ile, sağlık meslek örgütleri ve sağlık çalışanları ile birlikte mahallelerde eğitim ve bilgilendirme toplantıları sürdürmektedir. Sağlık emekçilerinin güvenceli çalışma hakkı ve halkın sağlık hakkı mücadelesinin ortak bir mücadele olduğun düşüncesiyle çeşitli organlar oluşturmuştur. 11 Mart 2012 tarihinde, Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde sağlık hakkı mücadelesi verenler, Türkiye Büyük Sağlık Hakkı Meclisini kurmuşlardır.[13]

Ulaşım Hakkı Mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ulaşımın tamamen parasız hale getirilmesi, herkesin işe ve okula gidiş saatlerinde ulaşım hizmetlerinden parasız yararlanması ve nitelikli toplu ulaşım hizmetinin verilmesi, Halkevlerinin temel hedefleri arasındadır. Ulaşım hakkı mücadelesinde, çeşitli illerde Halkevleri üyeleri ulaşım zamlarını protesto etmek için turnikelerden atlama, para ödemeden otobüslere binme gibi çeşitli fiili eylemler gerçekleştirmişlerdir.[14]

Barınma Hakkı Mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kentsel rant hedefli, TOKİ gibi kurumsal saldırı biçimleriyle ilerletilen kentsel dönüşüm süreçlerine, emekçilerin evlerinin başlarına yıkılmasına, kentin dışlarına sürülmelerine, kentlerdeki kamusal, kültürel alanların tasfiye edilmesine karşı Halkevleri halkın insanca, sağlıklı bir yaşam sürebileceği kentler ve barınma hakkını savunmaktadır. Neoliberal belediyecilik anlayışı ile mücadele etmek üzere, Halkevleri Barınma Hakkı Büroları kurmuş, rant için yapılan kentsel dönüşüm projelerine karşı mücadele çizgisi geliştirmiştir.[15]

Kadın Mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Halkevleri, eşitsizliğe, gericiliğe ve ikinci cins sayılmaya karşı kadınların eşitliği ve özgürlüğünü savunmaktadır. Erkek egemen düzene, şiddete ve kadın cinayetlerine karşı mücadele etmekte ve kadınların sosyal güvence, sığınma evi, kreş, çalışma hakkı, eğitim ve sağlık hakları için faaliyet göstermektedir. Halkevleri üyerleri, Türkiye'de giderek artan kadın cinayetlerine, taciz olaylarına karşı eylemler gerçekleştirmekte, çeşitli kadın örgütleri ile birlikte bu konuda çalışmalar yürütmektedir.[16]

Çevre ve Su Hakkı Mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Halkevleri, doğal varlıkların; su, hava, toprak, ormanlar, havzalar, meralar ve biyo çeşitliliğin metalaştırılmasına ve yok edilmesine; HES'ler, termik santraller, siyanürlü madencilik, endüstriyel atık ve kirlilik sonucunda halkın yaşamının sürdürülemez hale getirilmesine; kentleri doğasızlaştıran ve doğayı tahrip eden kent politikalarına, yaşamı tehdit eden nükleer santral projelerine, çevresel hizmetlerin özelleştirilmesine ve doğanın üzerindeki tüm korumaları kaldıran saldırılara karşı mücadele ettiğini belirtmektedir. Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde bu doğrultuda Halkevleri çeşitli eylemler düzenlemektedir.[17]

Eğitim Hakkı Mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Eğitimin ticarileştirilmesi ve gericileştirilmesine karşı halkın eğitim ve bilime ulaşabilmesi için çeşitli çalışmalar Halkevleri tarafından yürütülmektedir.[18] Okuma-yazma çalışmaları, çocuklara ve gençlere yönelik eğitime destek çalışmaları, herkesin yeteneklerini geliştirme hakkının bir parçası olarak oluşturulan sanat atölyeleri, kütüphaneleri, eğitim-bilim gezileri çeşitli gündemlerle akademisyen ve uzmanların katılımı ile yapılan halk eğitim toplantıları ile Halkevleri, ezberci ve baskıcı olmayan bir eğitimi yoksul mahallelerde uygular. Bu doğrultuda Türkiye'nin birçok ilinde yaz aylarında Öğrenci Kolektifleri ile birlikte “Okumuş İnsan Halkının Yanındadır” kampanyasını düzenlemektedir ve yoksul mahallelerde Halkevleri Yaz Okullarını açmaktadır. Sınavsız, yarışsız eğitim isterler.[19]

Güvenceli Çalışma Hakkı Mücadelesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Halkevleri, tüm güvencesiz çalıştırılma biçimlerinin yasaklanması için faaliyetler yürütmekte, çalışanlar ve emekçi halkın insanca yaşama hakkını savunmaktadır. Çalışanların ve işçilerin güvenceli, sendikalı ve insanca yaşanabilir bir ücretle iş hakkına sahip olması için mücadele etmektedir. Bu amaçla, 4 Şubat 2010 tarihinde başlayan ve 1980 askerî darbesinde sonra gerçekleştirilen en büyük işçi eylemi olan TEKEL işçi eylemine Halkevleri üyeleri büyük bir destek vermiştir.[20] 13 Mayıs 2014 tarihinde gerçekleşen ve 301 işçinin yaşamını yitirmesine sebep olan Soma Faciası'nın ardından, Manisa'nın Soma ilçesinde Halkevleri tarafından Soma Madenci Evi açılmıştır.[21]

Halkevleri Şubeleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Türkiye genelinde toplamda 73 tane Halkevi ve 1 adet Halkodası bulunmaktadır. Bu şubelerin listesi şu şekildedir:

# Şehir Halkevi Adres
1 Adana Adana Halkevi Reşatbey mh. Özelsancak işhanı No:2 No:72-73 Adana/Seyhan
2 Beyazevler Halkevi Bayzevler Mahallesi 80026 Sokak No 11/1 Çukurova
3 Ankara Batıkent Halkevi Kent Koop Mahallesi Hukukçular Sitesi 6/A (Batıkent Metro Yanı) Yenimahalle/Ankara
4 Dikmen Halkevi Sokullu Mehmet Paşa Caddesi No:105/B Çankaya
5 Ege Halkevi Cengizhan Mahallesi 858. Sokak No: 8/A Mamak/Ankara
6 İlker Halkevi Mürsel Uluç Mahallesi 976. Sokak 4/12 İlker
7 Keçiören Halkevi İsmail Cambaz Sk. No: 7-A İncirli Keçiören
8 Mamak Halkevi Abidin Aktaş Sokak No:16/C Tuzluçayır Mamak
9 Mutlu Halkevi General Zeki Doğan Mah. 538.Cd No:12 Mutlu
10 Saimekadın Halkevi Hürel Mahallesi 4. Cadde No:3/22 Saimekadın, Mamak
11 Seyran Umut Halkevi Umut Mahallesi Harman Sokak 28/A Çankaya/Ankara
12 Şahintepe Halkevi Şahintepe Mah. Hocalı Cad. No 61/A Mamak/Ankara
13 Sincan Halkevi Atatürk Mahallesi Lale Caddesi No 17/4 Sincan/Ankara
14 Antalya Antalya Halkevi Kışla mah. 26 sok Yağcıoğlu işhanı No:4/9
15 Kepez Halkevi Esentepe Mahallesi 5435 Sokak No 151 (Çarşamba pazaryeri) Kepez/Antalya
16 Artvin Artvin Halkevi Çarşı Mah. Hürriyet Cad. Soysal Apartmanı No:1 ARTVİN
17 Hopa Halkevi Hüsnü Ciner Cd. Hopa Vergi Dairesi karşısı No: 5 Hopa
18 Kemalpaşa Halkevi Uğur Mumcu Caddesi Belediye işhanı zemin kat Kemalpaşa
19 Borçka Halkevi PTT Caddesi Dalkılıç Apt. Kat 4 Borçka
20 Bartın Bartın Halkevi Gölbucağı Mahallesi Asma 114. Cadde No 8 Bartın
21 Bolu Bolu Halkevi Büyük Cami Mahallesi Parti Sokak No:7 Bolu
22 Bursa Bursa Halkevi Nalbantoğlu Mh. Akbıyık Cd. Sabah Apt. No:9 Osmangazi
23 Esenevler Halkevi Erikli Caddesi Erbaplar Sokak No 6 Yıldırım/Bursa
24 Nilüfer Halkevi Konak Mah. Seçkin Sk No 23/1 Nilüfer Dernekler Yerleşkesi. Nilüfer/Bursa
25 Yıldırım Halkevi Ortabağlar Mah. Prof.Tezok Caddesi (Eğitim Kavşağı) Yıldırım/Bursa
26 Çanakkale Çanakkale Halkevi Fevzipaşa mahallesi Fatih sk. No:3 Çanakkale
27 Edirne Edirne Halkevi Sabuni Mahallesi Tahmis Çarşısı Oral İş Merkezi No 2/6
28 Eskişehir Eskişehir Halkevi İstiklal Mah. Santral Sk. İstek Apt. No. 11/7 Eskişehir
29 Gültepe Halkevi Gültepe Mah. Erdiren Sk. No:46 Eskişehir
30 Giresun Giresun Halkevi Sultan Selim Mah. Şair Can Sk. (Otel Kittur Yanı) No: 8/1 Giresun
31 Hatay Hatay Halkevi Kışla Saray Mh. Fevzi Çakmak Cad. Milenyum Apt. Zemin Kat No:8 Antakya
32 Samandağ Halkevi Atatürk Mah.Hastane Cad.Malik Eczanesi Üstü Kat:1 Samandağ/Antakya
33 İstanbul Avcılar Halkevi Marmara Cd. Ozan Bağcılar İş Hanı Kat:3 Avcılar
34 Bahçelievler Halkevi Cumhuriyet Mh. Mehmetçik Sk. No: 15 Bahçelievler/ İstanbul
35 Bakırköy Halkevi Kartaltepe Mahallesi Teyyareci Hayrettin Sokak No 14/5 Bakırköy
36 Beşiktaş Halkevi Sinanpaşa Mahallesi Ortabahçe Caddesi Elif İşhanı No 11 Beşiktaş
37 Beykoz Halkevi Paşabahçe Mahallesi Şehitlik Caddesi Emek İşhanı No 22/B Beykoz
38 Beylikdüzü Halkevi Buyuksehir Mh. Plaza İş Merkezi Kat:5 No:88 (Balıkçı Kenan'ın üstü)
39 Esenyurt Halkevi Saadetdere Mah. 5. Sk No 71/A Esenyurt
40 Gazi Halkevi Gazi Mahallesi 1421 Sk. No 39 Sultangazi
41 Gaziosmanpaşa Halkevi Merkez Mahallesi Ali Galip Bey Caddesi Öztürk (Yönetim) İşhanı Kat 1 No 3 Gaziosmanpaşa
42 Gültepe Halkevi Talatpaşa Cd. No:329 Kat:2 Gültepe
43 İkitelli Halkevi Atatürk Mah. 4. Sk. No.65/A İkitelli - Küçükçekmece
44 İstanbul Halkevi İstiklal Caddesi Orhan Adli Apaydın Sokak No: 10 Beyoğlu / İstanbul
45 Kadıköy Halkevi Kırtasiyeci sk. Ankara işhanı No:25 Kat:4 D:37 Kadıköy/İstanbul
46 Kartal Halkevi Yukarı Mahalle Doğan Sokak No. 21 Daire 3 Kartal
47 Okmeydanı Halkevi Mahmut Şevket Paşa Mahallesi Harman Arkası Sokak No:1 Şişli, Okmeydanı
48 Sarıgazi Halkevi İnönü Mah. İnönü Cad. İstek Sk. No. 33 Sarıgazi/Sancaktepe
49 Sarıyer Halkevi Büyükdere Mah. Çayırbaşı Cad. No:333/3 Sarıyer
50 Sefaköy Halkevi Sefaköy Halkalı Cad. Nazlı İşhanı No:112 Daire:71-75 Küçükçekmece
51 Tarabyaüstü Halkevi Kireçburnu Mh. Arabayolu Cd. Gür Sk. No:3/1
52 Ümraniye Halkevi Ihlamurkuyu Mevki Tepeüstü Mahallesi Hürmet Sk No:29
53 İzmir Buca Halkevi Barış Mah. 366/3 Sk. No:12 Şirinyer/Buca
54 Çiğli Halkevi 8420/1 Sk. No. 9/A Güzeltepe Çiğli
55 Gültepe Halkevi Çınartepe Mah. Dicle Cad. 2648 Sk. No:22 Gültepe
56 Konak Halkevi Akdeniz Mahallesi 1340 sk. No. 14 Konak/İzmir
57 Menderes Halkevi Kemalpaşa Mahallesi 6. Sokak No 27/A Menderes
58 Kocaeli Çenedağ Halkevi Fatih Sultan Mah. Öğretmenler Cad. no:146/A Derince/İzmit
59 Körfez Halkevi Günay Mahallesi Org. Eşref Bitlis Caddesi Vakıfbank Yanı Kat:1 No:48 Körfez/ İzmit
60 İzmit Halkevi Demiryolu Cd. Belediye İşhanı A/ Blok Kat 6 Saraybahçe, Kocaeli/ İzmit
61 Konya Ilgın Halkevi Nevzat İspir Caddesi Modern Çarşı No:113-116 Ilgın/ Konya
62 Konya Halkevi Sahibiata Mh. Fevziçakmak Sk. Özler Apt. No: 2/202 Meram
63 Manisa Soma Madenci Evi Kurtuluş Mahallesi Hürriyet Bulvarı No: 36 Soma/Manisa
64 Mersin Mersin Halkevi Çankaya Mah.4716.Sokak Güneş Çarşısı 30/25 Merkez
65 Tarsus Halkevi Şehit Mustafa Mahallesi Baltalı İş Hanı Kat 3 Tarsus/Mersin
66 Niğde Niğde Halkevi Yukarı Kayabaşı Mah. Posthane sok. No:4/3 Niğde
67 Ulukışla Halkevi Kemalpaşa Mah İnönü Caddesi Toros kıraathanesi üstü
68 Rize Pazar Halkevi Yeni belediye iş hanı kat\2 no\96 Pazar Rize
69 Samsun Samsun Halkevi Hürriyet Mah. Süleymaniye Cad. Üçyol Apartmanı No. 43/14 İlkadım/Samsun
70 Vezirköprü Halkevi Köprülü Mehmet Paşa Mahallesi Park İçi No:15 Vezirköprü/ Samsun
71 Sinop Gerze Halkevi Demokrasi parkı belediye dükkanları Sinop\Gerze
72 Sivas Sivas Halkevi Sularbaşı Mah. imam Hatip Sk. Sancaktar İşhanı Kat 5
73 Trabzon Trabzon Halkevi Kemerkaya Mahallesi Gazipaşa Caddesi Küçük Sokak No 19/4 Ortahisar/Trabzon
74 Zonguldak Kilimli Halkevi Cumhuriyet Meydanı no.5 Kilimli/Zonguldak
1 Ankara Mamak Dostlar Halkodası Dostlar Mah. Eski sinema

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Danıştay'dan flaş Halkevleri kararı". CNN Türk. cnnturk.com. 3 Mart 2016. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  2. ^ "Danıştay: Halkevleri kamu yararına bir dernektir". T24. t24.com.tr. 3 Mart 2016. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  3. ^ "Halkevleri". 1 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "Kanunlar" (PDF). resmigazete.gov.tr. T.C. Resmî Gazete. 15 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  5. ^ "Halkevleri 22. Genel Kurulu'nu gerçekleştirdi". Sol Gazetesi. haber.sol.org.tr. 18 Haziran 2012. 6 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  6. ^ "Halkevleri Olağanüstü Genel Kurulu: "Durdurabiliriz! Bu memleket bizim!"". Sendika.Org. 29 Ocak 2018. 1 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2022. 
  7. ^ "Halkevleri seçim tavrını açıkladı: "AKP'yi sokakta da sandıkta da geriletelim"". Sendika.org. sendika.org. 12 Mart 2015. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  8. ^ "Halkevleri: "Yeni bir adım atıyoruz… Örgütümüze ve halkımıza inanıyoruz"". Sendika.Org. 14 Eylül 2020. 1 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2022. 
  9. ^ Remzi Oğuz Arık (1953). Türk Müzeciliğine Bir Bakış (Milli Eğitim Basımevi bas.). s. 19. 
  10. ^ Yaşar, Volkan (1 Ocak 2023). "Ankara Halkevi'nin İdari ve İşlevsel Rolü ve Önemi - AÜ SBE 3 - Volkan Yaşar". Ankara Halkevi'nin İdari ve İşlevsel Rolü ve Önemi - AÜ SBE 3 - Volkan Yaşar. 
  11. ^ Yaşar, Volkan (1 Haziran 2018). Türkiye'nin modernleşme sürecinde Ankara Halkevi ve faaliyetleri (1932-1951) (masterThesis tez). Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi. 
  12. ^ Akyol, Yaşar. "Türkiye'de Halkevleri'ne İlişkin Çalışmalar ve Değerlendirmeler Üzerine" (PDF). deu.edu.tr. 13 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  13. ^ "Türkiye Büyük Sağlık Hakkı Meclisi toplandı". halkevleri.org.tr. Halkevleri. 11 Mart 2012. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  14. ^ "Akbil basma, turnikeden atla". Cumhuriyet Gazetesi. cumhuriyet.com.tr. 24 Aralık 2014. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  15. ^ "Dikmen Vadisi ihalesi protesto edildi". Evrensel Gazetesi. evrensel.net. 11 Aralık 2014. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  16. ^ "Annemin kararı kızımın kararı". Radikal Gezetesi. radikal.com.tr. 4 Haziran 2012. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  17. ^ "Ankara '48 saatlik kâbus'la uyandı". Radikal Gezetesi. radikal.com.tr. 2 Ağustos 2007. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  18. ^ "4+4+4'ü durduracağız!". Radikal Gezetesi. radikal.com.tr. 5 Eylül 2012. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  19. ^ "Okumuş insan halkın yanındadır". Radikal Gezetesi. radikal.com.tr. 19 Ağustos 2010. 2 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2014. 
  21. ^ "Soma Madenci Evi açıldı". politeknik.org.tr. Politeknik. 15 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2016. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]