Andrea Luchesi

Andrea Luchesi (d. 23 Mayıs 1741 – ô. 21 Mart 1801), İtalyan besteci. Beethoven’ın öğretmenidir.

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

1741'de İtalya'da doğdu. İlk müzik eğitimini rahip ve orgcu olan ağabeyinden aldı. 15 yaşında Venedik'e gitti ve devrin önemli müzisyenlerinden dersler aldı. 1764'te San Salvador Kilisesi’nde orgculuk yapmaya başladı, sahne müzikleri, dini müzikler ve enstrümantal eserler besteledi. Ünlü bir orgcu olarak Venedik dışında da org çalmak için davet edildi. İtalya turnesinde iken Mozart ile tanıştı.

1771'de Bonn'a gitti ve 1774'te sarayın müzik yöneticisinin (Ludwig van Beethoven'ın dedesi) ölümü üzerine onun yerine bu göreve getirildi. 1775'te Anthonetta d'Anthoin ile evlendi, 1794'te şehrin Fransız işgaline uğraması ile görevinden alınsa da ömrünün geri kalanını Bonn’da geçirdi. Sarayda görev yaptığı yıllarda genç Beethoven onun öğrencisi oldu.

Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Operalar[değiştir | kaynağı değiştir]

• L’isola della fortuna, opera buffa Libretto:Giovanni Bertati. Avusturya prömiyeri: Hoftheater, Viyana, 1765; Venedik prömiyeri: Venedik (1765) .
• Ademira, opera seria: 1784'te İsveç Kralı III. Gustavus ziyereti için hazırlandı.
• Diğer operaları:
  • Il marito geloso (1766),
  • Le donne sempre donne (1767),
  • Il giocatore amoroso (1769),
  • Il matrimonio per astuzia (1771),
  • Il Natal di Giove,
  • L’inganno scoperto ovvero il conte Caramella (1773) Libretto: Carlo Goldoni),
  • L’amore e la misericordia guadagnano il gioco (1794).

Kutsal oratoryo ve ayinler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Oratoryo Sacer trialogus (1768)
• Stabat Mater (yak 1770)
• Fa Requiem ayini (1771) Montealegre Dükü milli cenaze töreni için
• Çeşitli kilise kutsal ayin müziği: Venedik San Lorenzo'da " Mass for San Lorenzo"; "Festa della concezione di Maria" için ayin, [[V]erona]]; Venedik Incurabili konsevatuvarai için Te Deum fsyini
• Passione di N.S. Gesù Cristo (1776), Metastasio metni için

Seçilmiş Org eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]

• • 12 sonat "Dönelli Koleksiyonu" adıyla anılırlar. 1764 tamamlanmıştır. Notalar günümüzde Napoli Konservatuvarı'ndadır.
  • 6 sonatin ve 8 divertimenti. Notalar Library of Congress, Washington
  • 2 "Sonates pour l’orgue" "Menus plaisirs du Roi" adlı koleksiyonda, Paris

Diğer eserler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Venedik'te San Rocco dinsel festivalini kutlamak icin müzik
• Serenata. Braunschweig Dükü için (1764)
• Kantata. Württemberg Dükü için (1767)
• 2 senfoni 1710'a kadar
• 3 senfoni op. 2 (Bonn, 1773) - kayip
• 6 Cembalo ve refakatinde keman için sonat' Op.1 (Bonn, 1772)
• Cembalo için Fa Sonatası (1771-73?), notalar Munster Üniversitesinde
• Klavsen Koncertosu (Bonn, 1773) – 4 diğer konçerto/trio kayıp
• Kantata. Archiduke Max Franz'ya papaz seçilmesi şerefine (1785)
• Cembalo ve keman için Sonate facile(Leipzig, (1796)

Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Ünlü operalar listesi
• Opera bestecileri listesi

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Andrea Luchesi ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• İngilizce Wikipedia "Andrea Luchesi" maddesi:[1]1 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) (Erişme: 18.4.2010)
• Torrefranca, Fausto (1930) Le origini italiane del romanticismo musicale, Torino, s.557-558 (İtalyanca)
• Valder-Knechtges, Claudia (1983) Die Kirchenmusik Andrea Luchesis (1741-1801): Studien zu Leben und Werk des letzten kurkölnischen Hofkapellmeisters, Berlin) (Almanca) Luchesi'nin kilise kutsal muzik bestelerinin katalogu.
• Valder-Knechtges, Claudia (1984) "Die weltliche Werke A. Luchesis", Bonner Geschichtsblätter, C.xxxvi. (Almanca)
• Valder-Knechtges, Claudia (1990) "Andrea Luchesi: ein Italiener im Umkreis des jungen Beethoven, Bonner Geschichtsblätter, C.40 s. 29–56 (Almanca)

Bir İtalyan besteci ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.