İbrahim Faik Bey
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| İbrahim Faik Bey | |
|---|---|
| Meclis-i Âyan üyesi | |
| Hükümdar | II. Abdülhamid |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 1852 İstanbul |
| Ölüm | 19 Ağustos 1941 |
| Milliyeti | Osmanlı |
| Dini | İslam |
İbrahim Faik Bey (1852-1941) bir Osmanlı Devlet adamıdır.[1]
1852'de İstanbul'da dünyaya gelmiştir. Bahriye yoklamacısı Mahmut Efendi'nin oğludur. Rüştiye'de ve Memurin-i Mahrec-i Aklâm'da eğitim görmüştür. Şair Nevres'ten Arap ve Fars edebiyatı dersleri almış, Fransızca öğrenmiştir. 1871'de Mektûb-i Sadr-ı Âli Kalemi'ne girmiş, 1872'de Hariciye Kalemi'ne nakletmiştir. Aralık 1884'te Yunan Kralına, Alman İmparatoru ve İmparatoriçesine, Rus İmparatoru ve İmparatoriçesine nişan vermek üzere oluşturulan olağanüstü heyetlerde yer almıştır. 16 Haziran 1903'te Konya Valiliğine atanmıştır. Konya'da bulunduğu süre içinde eğitim ve öğretimin geliştirilmesine, iç güvenliğin sağlanmasına, İdadî, Rüştiye ve İbtidaî Mekteplerinin yaygınlaştırılmasına özen göstermiştir. Vilayet sınırları içinde iskâna tabi tutulan muhacirlere toprak, çift hayvanı vermiş, onlar için 400 ev yaptırmıştır. Bunun yanında yol yaptırmış, su getirtmiş, Hamidiye Sanayi Mektebi'ni tamamlayarak, bir tramvay hattı yapmak ve Konya Gureba Hastahanesi'ne yardım toplamak için büyük çaba göstermiştir. 12 Ocak 1907'de Aydın Valiliğine nakledilmiştir. Aydın'da da imar faaliyetlerine büyük bir önem vermiştir. İç güvenliği sağlamak, eşkıyayı tenkil edebilmek için geceli gündüzlü çalışmıştır. İbrahim Faik Bey 27 Aralık 1908'de Meclis-i Âyan üyeliğine atanmıştır. Bulgaristan hükûmetince birinci rütbeden Merif Sivil, Fransa devleti tarafından üçüncü rütbeden Légion d'honneur nişanı, İspanya Hükûmetince birinci rütbeden İzabella Katolik nişanı, Alman Devletince de birinci rütbeden Kuron Dö Pers, Avusturya İmparatoru tarafından da Franz Joseph nişanlarıyla ödüllendirilmiştir. 16 Ağustos 1941'de ölmüştür. Besime, Kerime ve Refik adlı üç çocuğu vardır.[2] Çocuklarından en küçüğü olan Mahmut Refik Bey, Sultan V. Murad'ın damadıdır.[3]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Ömer Kütük, Sürgünden Mektuplar: Mahmut Refik İris'in Sürgün Edilmesi ve Sürgün Döneminde Yazdığı Mektuplar, İstanbul, 2022, s. 3.
- ^ Türkiye Büyük Millet Meclîsi Vakfı Yayınları No : 15 Türk Parlamento Tarihi Meşrutiyete Geçiş Süreci I. ve II. Meşrutiyet II. Cilt Ayan Ve Mebûsân Meclisleri Üyelerinin Özgeçmişleri Prof. Dr. İhsan Güneş Türk Parlamento Tarihi Araştırma Grubu sayfa 138-139
- ^ Necdet SAKAOĞLU, Bu Mülkün Kadın Sultanları, Alfa Yayınları, İstanbul, 2015, s. 665.