Çeltik tarlası

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bangladeş'te bir çeltik tarlası.

Çeltik tarlası, özellikle pirinç ve taro olmak üzere yarı suda yaşayan mahsulleri yetiştirmek için kullanılan, su basmış bir ekilebilir arazi alanıdır. Güney Çin'deki Yangtze Nehri havzasının Neolitik pirinç çiftçiliği kültürlerinden, Avustronezya öncesi ve Hmong-Mien kültürleriyle bağlantılıdır. Tarih öncesi zamanlarda, Avustronezya halklarının Güneydoğu Asya Adası, Kuzeydoğu Hindistan, Madagaskar, Melanezya, Mikronezya ve Polinezya dahil olmak üzere Güneydoğu Asya'ya yayılmasıyla yayıldı. Teknoloji ayrıca Doğu Asya, Anakara Güneydoğu Asya ve Güney Asya'ya yayılan pirinç tarımı için anakara Asya'daki diğer kültürler tarafından da alındı.

Tarlalar, teraslar olarak dik yamaçlara veya nehirler veya bataklıklar gibi çökük veya dik eğimli özelliklere bitişik olarak inşa edilebilir. Sulama için büyük miktarlarda suya ihtiyaç duyarlar ve oluşturmak için çok fazla emek ve malzeme gerektirirler. Sulak alanlarda yaşama adapte olmuş öküz ve manda, çeltik tarlası tarımında yaygın olarak kullanılan önemli çalışan hayvanlardır.

Çeltik ekimi, en az bir ay boyunca 50 cm'den daha derin sularla dolu koşullarda yetiştirilen derin su pirinci ekimi ile karıştırılmamalıdır.

Bibliyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Bale, Martin T. Archaeology of Early Agriculture in Korea: An Update on Recent Developments. Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association 21(5):77–84, 2001.
  • Barnes, Gina L. Paddy Soils Now and Then. World Archaeology 22(1):1–17, 1990.
  • Crawford, Gary W. and Gyoung-Ah Lee. Agricultural Origins in the Korean Peninsula. Antiquity 77(295):87–95, 2003.
  • Kwak, Jong-chul. Urinara-eui Seonsa – Godae Non Bat Yugu [Dry- and Wet-field Agricultural Features of the Korean Prehistoric].In Hanguk Nonggyeong Munhwa-eui Hyeongseong [The Formation of Agrarian Societies in Korea]: 21–73. Papers of the 25th National Meetings of the Korean Archaeological Society, Busan, 2001.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]