Música da Suécia

Hins Anders, tocador de violino
Anders Zorn
1904.

Com o recuo dos glaciares que cobriam a Escandinávia, chegaram os primeiros povoadores no período pré-histórico da Idade da Pedra. Eles traziam consigo experiências e tradições culturais milenárias.[1] Estudos arqueológicos revelam a existência de instrumentos musicais em tempos longíquos, como é o caso da flauta de osso de Falköping (circa 2000-3000 anos a.C.), da flauta de osso de Birka (circa 800-900 d.C.), da trompeta de bronze de Långlöt na Öland (circa 2500-3000 a.C.).[2] No poema inglês Beowulf do século VIII está feita uma referência a "cantos acompanhados por harpa" em honra de grandes heróis do mundo germânico, incluindo os países nórdicos.[3]

Música clássica sueca[editar | editar código-fonte]

O compositor clássico Hugo Alfvén

O primeiro grande nome da música clássica sueca é Johan Helmich Roman, um compositor do estilo barroco, apelidado de "pai da música sueca".[4][5] Já no período romântico, fortemente influenciado pelos nomes alemães,[4] é Hugo Alfvén o compositor sueco por excelência, notável pelas suas sinfonias corporizando musicalmente a "alma sueca".[6] Na transição do romantismo para o classicismo, esteve Franz Berwald, cuja obra só foi reconhecida após a sua morte.[7]

Na fase neoclássica, Lars-Erik Larsson, costuma ser destacado pela sua sonoridade nórdica.[8] No que diz respeito ao século XX, Hilding Rosenberg costuma ser citado como sua primeira grande figura sueca, com Gosta Nystroem, Dag Wiren e Erland von Koch sendo citados como outros nomes notórios do período.[9]

Músicos notórios[editar | editar código-fonte]

Música pop[editar | editar código-fonte]

Os quatro membros do grupo ABBA
Roxette
Ace of Base

A música pop sueca tem tido grandes êxitos internacionais desde a década de 1970. Em 1974, o cantor Björn Skifs - com o nome Blue Swede - ascendeu ao topo dos discos single nos Estados Unidos e o grupo ABBA venceu o Festival Eurovisão da Canção. Nos anos 80-90, Roxette alcançou sucesso mundial. Depois deles, foi a vez de Robyn, Ace of Base - e outros - se afirmarem como grandes nomes da música sueca no mundo. [10] [11]

Dentro da Suécia são particularmente conhecidas estas bandas, e ainda outros artistas como Gyllene Tider, Per Gessle, Marie Fredriksson, Tomas Ledin, Björn Skifs, Hammerfall, In Flames, Mando Diao, Carola e etc.

Jazz[editar | editar código-fonte]

Festival Eurovisão da Canção[editar | editar código-fonte]

A Suécia tem participado regularmente no Festival Eurovisão da Canção desde 1958, tendo vencido 6 vezes, sendo assim o 2º país com mais vitórias de sempre no concurso.

Ano Sede Artista Canção Tradução para Português Compositor Letrista
1974 Reino Unido Brighton ABBA "Waterloo" Waterloo Benny Andersson, Björn Ulvaeus Stikkan Anderson
1984 Luxemburgo Luxemburgo Herreys "Diggi-Loo Diggi-Ley" Diggi-Loo Diggi-Ley Torgny Söderberg Britt Lindeborg
1991 Itália Roma Carola "Fångad av en stormvind" Capturada por um tornado Stephan Berg Stephan Berg
1999 Israel Jerusalém Charlotte Perrelli "Take Me to Your Heaven" Me Leve ao seu Céu Lars Diedricson Marcos Ubeda
2012 Azerbaijão Baku Loreen "Euphoria" Euforia Thomas G:son, Peter Boström Thomas G:son, Peter Boström
2015 ÁustriaViena Mans Zelmerlöw "Heroes" Heróis Linnea Deb, Joy Deb, Anton Hård af Segerstad Linnea Deb, Joy Deb, Anton Hård af Segerstad
2016
2023 LONDRES Loreen Tatoo tatuagem

Referências

  1. Leif Jonsson, Ann-Marie Nilsson e Greger Andersson (1994). «Inledning». Musiken i Sverige (PDF).  1 Från forntid till stormaktstidens slut (em sueco). Estocolmo: Fischer. p. 13, 15. 429 páginas. ISBN 9170547009 
  2. Leif Jonsson (1994). «Forntiden». Musiken i Sverige (PDF). Band I. Från forntid till stormaktstidens slut 1720 - Del 1. FORNTID OCH MEDELTID (em sueco). Estocolmo: Fischer. p. 24. 429 páginas. ISBN 91 7054 700 9 
  3. Leif Jonsson (1994). «Forntiden». Musiken i Sverige (PDF). Band I. Från forntid till stormaktstidens slut 1720 - Del 1. FORNTID OCH MEDELTID (em sueco). Estocolmo: Fischer. p. 30-31. 429 páginas. ISBN 91 7054 700 9 
  4. a b The Larousse Encyclopedia of Music 1982, p. 455.
  5. Eva Helenius-Öberg. «Johan Helmich Roman» (em sueco). Svenskt biografiskt lexikon (Riksarkivet) - Dicionário Biográfico Sueco (Arquivo Nacional Sueco). Consultado em 30 de dezembro de 2019 
  6. C. F. Hennerberg. «Hugo E Alfvén» (em sueco). Svenskt biografiskt lexikon (Riksarkivet) - Dicionário Biográfico Sueco (Arquivo Nacional Sueco). Consultado em 30 de dezembro de 2019 
  7. Olallo Morales. «Franz A Berwald» (em sueco). Svenskt biografiskt lexikon (Riksarkivet) - Dicionário Biográfico Sueco (Arquivo Nacional Sueco). Consultado em 30 de dezembro de 2019 
  8. «Levande Musikarv» (em sueco). Kungliga Musikaliska akademien. Consultado em 30 de dezembro de 2019 
  9. The Larousse Encyclopedia of Music 1982, pp. 455-456.
  10. «8 REASONS WHY SWEDEN ROCKS» (em sueco). Svenska Institutet. Consultado em 31 de dezembro de 2019 
  11. Patrik Sandgren. «Varför är svensk popmusik så populär utomlands?» (em sueco). STM. Consultado em 31 de dezembro de 2019 

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • «Musiken i Sverige» (em sueco). Kungliga Musikaliska akademien. Consultado em 12 de dezembro de 2019 
  • Geoffrey Hindley, ed. (1982). «Music in the Modern World: Music in Scandinavia». The Larousse Encyclopedia of Music (em inglês) 2ª ed. Nova York: Excalibur. ISBN 0-89673-101-4 

Ligações externas[editar | editar código-fonte]

O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Música da Suécia