Andreas Dudithius

Andreas Dudithius
(1533-1589)
Andreas Dudithius
Nascimento 5 de fevereiro de 1533
Buda, Hungria
Morte 22 de fevereiro de 1589
Breslau, hoje na Polónia
Ocupação Humanista e diplomata croata.

Andreas Dudithius (Andrzej Dudycz, Andreas Dudith, em croata: Andrija Dudić Orehovički, e também András Dudith de Horahovicza), (Buda, 5 de fevereiro de 1533Breslau, 22 de fevereiro de 1589), foi um nobre húngaro de origem croata, humanista, bispo e diplomata.

Dudithius nasceu em Buda, capital do Reino da Hungria descendente de uma nobre família de origem croata. Estudou em Breslau, Itália, Viena, Bruxelas e Paris.

Em 1560 o rei Ferdinando I o nomeou Bispo de Tenin,[1] na Croácia. Mais tarde ele participou do Concílio de Trento (1545-1563). Sendo nomeado Bispo de Pécs, Dudithius foi para a Polônia em 1565 como embaixador de Maximiliano, onde se casou, e renunciou à fé católica, tornando-se partidário do Protestantismo. Na Polônia, ele começou a simpatizar com o Antitrinitarismo de Faustus Socinus (1539–1604), a então chamada Ecclesia Minor. Embora nunca tivesse se declarado oficialmente um Unitariano, alguns pesquisadores o rotularam como um dos pensadores antitriniatrianos.

Depois da eleição de Estêvão Báthory como rei da Polônia, Dudithius deixou Cracóvia e foi para Breslau e mais tarde para a Morávia, onde ele apoiou a Irmandade da Boêmia.[2]

Dudithius manteve correspondência com antitrinitários famosos tais como Giorgio Blandrata,[3] Jacobus Paleologus[4] e Faustus Socinus. Mihály Balázs[5] [6], um expert a respeito do antitrinitárismo da Europa Central, afirma que Paleologus na Cracóvia morou na casa de Dudithius e daí rumou para a Transilvânia. As teorias de Blandrata, Socinus e Ferenc Dávid (1520-1579) tiveram grande influência sobre ele; não obstante, ele sempre permaneceu um humanista do estilo de Erasmo de Rotterdam, que condenava a intolerância religiosa quer seja ela procedente dos Protestantes ou dos Católicos.

Morreu em 22 de Fevereiro de 1589 em Breslau e foi sepultado na Igreja Luterana de Santa Elisabeth.

Obras[editar | editar código-fonte]

  • Dionisii Halicarnassei de Thucydidis Historia Judicium. Andr. Duditio Pannonio interprete. Veneza, 1560.
  • Orationes duae in concilio Tridentino habitae 6. apr. et 16. jun. 1562. cum praefatione ad Nicolaum Olahum Archiep. Esztergom, Brescia, 1562.
  • Orationis pro clero Hungariae et orationes ad Tridentinam Synodum. Veneza, 1562.
  • Oratio de calice laicis permittendo in concilio Tridentiino habita. Pádua, 1563.
  • Vita Reginaldi Poli card. Veneza, 1563. (Névtelenül.)
  • Commentariolus de cometarum significatione et Dissertationes novae de cometis. Basileia, 1579. (Thomas Erastus[7].)
  • Orationes in concilio Tridentino habitae. Apologia ad Maximilianum II. Commentarius pro conjugii libertate. Cum Appendice Epistolarum imp. et principum Germ. Orationum ac scriptorum aliquot de communione sub utraque specie, de connubio sacerdotum, de Ecclesiae reform., de Syn. Trid. potissimis actionibus, edita studio Qu. Reiter. Offenbach, 1610.
  • Orationes quinque in concilio Tridentino habitae… Praefatus est ac Dissertationem de vita et scriptis ill. auctoris historico-criticam adjecit Lorandus Samuelfy. Halae Magd., 1743.

Notas

  1. A Diocese de Tenin ou Knin, foi criada em 1050 a pedido de Casimiro da Croácia (1015-1058).
  2. Irmandade da Boêmia (Unitas Fratrum), é uma denominação cristã cujas raízes estão radicadas na obra que precedeu a reforma do filósofo e humanista Jan Hus
  3. Giorgio Blandrata (1515-1588) (* Saluzzo, 1515 - † Gyulafehérvár, 5 de Maio de 1588), foi um médico e polemicista italiano.
  4. Jacobus Paleologus (Giacomo da Chio (1520-1585) (* Quios, c1520 - † Roma, 23 de Março de 1585), foi um antitrinitário e polemicista italiano.
  5. Mihály Balázs Early Transylvanian Antitrinitarianism, 1566–1571: From Servet to Palaeologus.
  6. Mihály Balázs (* 1948), é historiador húngaro e professor de história religiosa da Universidade de Szeged.
  7. Thomas Erastus (1524-1583) (* Baden, 7 de Setembro de 1524 - † Basileia, 31 de Dezembro de 1583), foi um teólogo e médico suíço.

Referências[editar | editar código-fonte]

  • «Pierer's Universal-Lexicon». www.zeno.org 
  • «Dizionario del Pensiero Cristiano Alternativo». www.eresie.it 
  • «Centrum Kultury w Ṥmiglu». www.ck-smigiel.pl 
  • Almási, Gábor (2009), Johannes Sambucus (1531-1584), Andreas Dudith (1533-1589), and the Republic of Letters in East Central Europe, Leiden: Brill, ISBN 9789004181854.
  • Costil, Pierre (1935), André Dudith Humaniste Hongrois 1533-1589: Sa Vie, son Oeuvre et ses Manuscrits Grecs, Paris: Société D'édition “Les Belles Lettres.”
  • Gillet, J.F.A. (1860-61), Crato von Crafftheim und seine Freunde, 2 vols. Frankfurt: H.L.Brönner.
  • Jedin, Hebert (1912-), “André Dudith,” in Dictionnaire d’histoire et de géographie ecclésiastiques, Paris, vol. 14, 988-990.