Zygmunt Szkocny

Zygmunt Szkocny (ur. 31 lipca 1911 w Czeladzi, zm. 19 lutego 2003 w Katowicach) – twórca miniaturowych książek[1], rekordzista Księgi rekordów Guinnessa za najmniejszą książkę świata, honorowy obywatel miasta Czeladź.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Architektonicznego Budowlanego Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych[1]. Po szkole został pracownikiem Wojewódzkiego Biura Projektów w Katowicach[1]. W 1934 r. stworzył pierwszą miniaturową książkę. Natchnięty artykułem prasowym o królowej holenderskiej Julianie i należącym do niej eksponacie, książeczce wielkości znaczka pocztowego, wydrukowanej przez holenderską oficynę Zandan postanowił wykonać podobne dzieło. Była poświęcona historii III powstania śląskiego – największe formatowo dzieło o wymiarach 20 na 15 mm.

W 1955 r., w wieku czterdziestu czterech lat, uzyskał dyplom – inżyniera budownictwa lądowego na Politechnice Krakowskiej[2]. Po przejściu na emeryturę, po ukończeniu Kursu Prawnego dla Biegłych przez 25 kolejnych lat był biegłym Sądu Wojewódzkiego w Katowicach[2]. Od 1970 r. był aktywnym członkiem Oddziału Śląskiego Towarzystwa Przyjaciół Książki[1].

W 1976 r. stworzył ręcznie, wyłącznie przy użyciu piórka technicznego i szkła powiększającego. jedyne w swym rodzaju dzieło, Alfabet łaciński, liczący 28 stron, o mikroskopijnym formacie 1×0,8 mm. Pozycja ta została umieszczona w Księdze rekordów Guinnessa jako najmniejsza książka świata[2].

Jednym z ostatnich dzieł artysty była biografia Aleca Guinnessa, w której na 40 stronach o wymiarach 3 na 4 mm pomieścił aż 600 liter!

Zygmunt Szkocny zmarł 19 lutego 2003 w swym domu w Katowickiej dzielnicy Piotrowice dożywszy wieku 92 lat[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zygmunt Szkocny przez całe życie stworzył 165 miniaturowych książek[3], z czego część została zniszczona w czasie wojny. Niektóre dzieła sam twórca odtworzył ponownie. Jego pierwszym dziełem było Trzecie Powstanie Śląskie o wymiarach 20x15mm. Powstało ono w 1934 r. i na 112 stronach mieściło historię Powstania Śląskiego z 1921 r[4].

W 1970 otworzył w swoim domu w Piotrowicach Muzeum Najmniejszych Książek[4], gdzie zgromadzono 87 eksponatów. Część swych dzieł podarował różnym światowym osobistościom lub instytucjom. Prezenty takie otrzymali: Jan Paweł II, Beatrix, królowa Holandii, Michaił Gorbaczow, Ronald Reagan i Wisława Szymborska. Wśród instytucji i firm posiadających tak unikalne dary znalazły się: Muzeum Zamku Królewskiego w Warszawie, Muzeum Historii Katowic, Urząd Miasta Czleadź, Parafia Matki Bożej Różańcowej w Katowicach Zadolu oraz Huta Łaziska[1].

Oprócz książek w tradycyjnym formacie na uwagę zasługują również:

  • ustawa budowlana zapisana na znaczku pocztowym,
  • akt abdykacji Napoleona I w języku polskim i francuskim wysokości 2,5 mm,
  • szachownica wielkości 15x15 mm, z figurkami o wysokości 0,5 do 1 mm rzeźbionymi w srebrze,
  • ziarnko grochu, zapisane modlitwami powszechnymi: Ojcze nasz, Zdrowaś Mario i Wierzę w Boga.

Odznaczenia honorowe i zawodowe[edytuj | edytuj kod]

  • 1967 – Srebrna Odznaka "Zasłużony w rozwoju województwa katowickiego"
  • 1971 – Odznaka Działacza Kultury PRLM
  • 1973 – Złota Odznaka "Zasłużony w rozwoju województwa katowickiego"
  • 1974Medal 30-lecia Polski Ludowej
  • 1974Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 1976 – Dyplom Guinnessa za najmniejszą książkę świata 0,8 mm
  • 1984 – Dyplom Ministerstwa Kultury i Sztuki w roku Jubileuszowym 40-lecia Polski Ludowej
  • 1989 – Dyplom honorowy Ministerstwa Kultury i Sztuki za osiągnięcia w upowszechnianiu kultury

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e MINIATUROWE KSIĄŻECZKI ZYGMUNTA SZKOCNEGO - Wydawca [online], 15 stycznia 2005 [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  2. a b c d Super User, Regionalna Pracownia PTTK w Katowicach - Zygmunt Szkocny - pasja w miniaturze [online], krajoznawca.org [dostęp 2024-02-29] (pol.).
  3. Zmarł Zygmunt Szkocny, twórca miniaturowych książek [online], katowice.wyborcza.pl, 20 lutego 2003 [dostęp 2024-02-29].
  4. a b Jacek Ladorucki, Magdalena Rzadkowolska, Pasja książki: studia poświęcone pamięci profesora Janusza Dunina, Wydawnictwo Literatura, 2009, s. 161, ISBN 978-83-7672-004-3 [dostęp 2024-02-29] (pol.).