Zygmunt Milli

Zygmunt Milli
Data i miejsce urodzenia	13 marca 1898 ; Jarosław
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1963 ; Kraków
Zawód, zajęcie	Malarstwo

Zygmunt Milli (ur. 13 marca 1898 w Jarosławiu, zm. 11 listopada 1963 w Krakowie) – polski artysta malarz^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Należał do drużyny skautowskiej, w sierpniu 1914 wstąpił do Legionu Wschodniego. Został zaszeregowany do 15 kompanii 3 baonu 3 Pułku Piechoty. Pod koniec 1916 był urlopowany ze względu na zły stan zdrowia, w tym czasie pracował w biurze budowlanym jako rysownik. Zgłosił się do Polskiej Organizacji Wojskowej, po przeszkoleniu został oddelegowany do rodzinnego Jarosławia, gdzie zorganizował oddział. W 1918 walczył w obronie Lwowa. Od 1920 studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych, jego wykładowcami byli m.in. Jan Bukowski i Wiesław Zarzycki. Równocześnie pracował zarobkowo jako dekorator teatralny. Studia ukończył w 1925, poza malarstwem sztalugowym w tym okresie Zygmunt Milli doskonalił swoje umiejętności w zakresie konserwacji i rekonstrukcji malarstwa ściennego. W 1927 uczestniczył w wystawie Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, od 1928 należał do Zrzeszenia Artystów Plastyków „Zwornik”, tworzył polichromie o charakterze sakralnym (osiemnaście polichromii w świątyniach współczesnych i trzynaście w zabytkowych). Rok później z bratem Stanisławem i Marianem Arczyńskim założył firmę malarską „Styl”, która wykonywała zaprojektowane przez Millego dekoracje ścienne w świątyniach. Został członkiem Zrzeszenia Artystów Rzemieślników „Głowica”. W 1932 wszedł w skład zarządu i został członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Głos Plastyków”, równocześnie zaczął należeć do krakowskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1939 podczas prac konserwatorskich odkrył, a następnie odrestaurował razem z Janem Rutkowskim polichromie średniowieczne w wawelskiej Kaplicy Młodzianków. Od 1940 należał do konspiracyjnego Zrzeszenia Artystów Polskich „Krąg”. Po 1945 Zygmunt Milli nadal projektował polichromie sakralne, które wykonywał razem ze swoim bratem^[1].

Twórczość Zygmunta Millego obejmowała nie tylko malarstwo ścienne i polichromie, były to także pejzaże, martwe natury i akty. Rzadziej tworzył kompozycje figuralne i portrety, eksperymentował z tworzeniem projektów ekslibrisów i kilimów.

Działalność Firmy „Styl”[edytuj | edytuj kod]

Założona przez Zygmunta Millego w 1929 Firma „Styl” wykonała dekoracje ścienne i polichromie jego projektu w wielu świątyniach na terenie całego kraju, były to m.in.:

Kościół św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty w Krakowie (przemalowana w 1959 przez Edwarda Mytnika);
Kościół Nawrócenia św. Pawła w Krakowie;
Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Luborzycy (zamalowana w 1982);
Kościół pw. św. Joachima w Sosnowcu;
Kościół parafialny pw. św. Klemensa w Zawoi;
Kościół pw. św. Trójcy w Słupi;
Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Sulmierzycach;
Kościół pw. św. Macieja Apostoła i św. Katarzyny w Ratoszynie Pierwszym;
Kościół św. Jakuba w Jedwabnem;
Kościół pw. Matki Bożej Pocieszenia w Budzowie);
Sanktuarium Matki Bożej Zawadzkiej w Zawadzie;
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Mstyczowie,
Kościół pw. św. Stanisława w Dobrzyjałowie;
Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Myszkowie;
Kościół pw. św. Antoniego Padewskiego w Koziegłówkach;
Kościół pw. św. Trójcy w Gródku;
Kościół pw. św. Małgorzaty w Pierzchnicy;
Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie (Piaskach Wielkich);
Kościół Księży Misjonarzy pw. NMP z Lourdes w Krakowie