Zola Jesus

Zola Jesus
Ilustracja
Zola Jesus na festiwalu Waves (Wiedeń 2011)
Imię i nazwisko

Nicole Hummel

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1989
Phoenix

Gatunki

electro, ambient, industrial, noise

Aktywność

od 2006

Wydawnictwo

Troubleman, Sacred Bones, Die Stasi, Souterrain Transmissions

Współpracownicy
Former Ghosts, Nika+Rory, LA Vampires, M83
Instrument
wokal, pianino, gitara
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zola Jesus, właśc. Nicole Hummel (ur. 11 kwietnia 1989 w Phoenix)[1] – amerykańska piosenkarka. Wydała trzy EP i pięć pełnowymiarowych albumów, które łączą w sobie muzykę elektroniczną, industrialną oraz klasyczną.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i pierwsze sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Wychowywała się daleko od cywilizacji, w myśliwskim środowisku i twardych realiach – w mroźnym Merrill. Zdolności muzyczne wykazywała od najmłodszych lat. W wieku siedmiu lat kupowała nagrania lekcji śpiewu i nuty. Niebawem zaczęła pracować z profesjonalnym nauczycielem[2]. Kiedy miała 10 lat, zaczęła śpiewać opery. Niedoskonałości wokalne, wynikające z młodego wieku, spowodowały lęki przed występowaniem na scenie, a w następstwie kilkuletnią przerwę. Danilova mimo wszystko studiowała śpiew operowy przez kolejnych 10 lat.

Jako nastolatka zaczęła eksperymentować z muzyką rockową. Wówczas powstał jej pseudonim artystyczny, który wywodzi się od Jezusa Chrystusa i francuskiego pisarza Emila Zoli. Zainspirowana osobistościami, takimi jak: Ian Curtis, Lydia Lunch, Diamanda Galás, Throbbing Gristle i Swans[3], zaczęła komponować w domu przy użyciu klawiszy, automatycznej perkusji i „wszystkiego, co miała pod ręką”. W 2008 roku zadebiutowała singlami: „Poor Sons” (Die Stasi) oraz „Soeur Sewer” (Sacred Bones Records)[4].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku, w trakcie studiowania filozofii i psychologii na University of Wisconsin-Madison, nagrała we własnym mieszkaniu pierwszy album: The Spoils[2]. Następnie ukazały się: EP-ka Tsar Bomba, kompilacja New Amsterdam (wytwórnia Scared Bones) oraz limitowana edycja winylowa nagrana z Burial Hex. Początkowo w trasach koncertowych towarzyszyli jej Dead Luke (syntezatory), basista Lindsay Mikkola i perkusista Max Elliott. Skład zespołu uległ jednak zmianie na: Shane Verwey oraz Nick Turco (syntezatory), Alex DeGroot (sprawy techniczne), Nick Johnson (perkusista zespołu Jex Thoth).

Współpracowała i koncertowała z Former Ghost, Fever Ray, The xx, a także z Rory Kanem (projekt Nika+Rory).

W 2010 wydała EP-kę Stridulum[5]. W tym samym roku powstały również The Valusia EP (wytwórnia Sacred Bones) oraz LA Vampires Meets Zola Jesus EP (efekt współpracy z Amandą Brown). Również w 2010 wydała płytę Stridulum II[6], na której znajduje się dziewięć utworów: wszystkie sześć piosenek ze Stridulum EP (w różnych sekwencjach) oraz trzy utwory z Valusia EP. Sama okładka jest modyfikacją okładki Stridulum. Album otrzymał 8/10 punktów w czasopiśmie muzycznym UK- New Musical Express. W recenzji nazwano klasycznie szkolony głos Danilovy „najpotężniejszym orężem”, a sam album „ciemnym arcydziełem”.

Trzeci jej album, wydany we wrześniu 2011 r. to Conatus (Sacred Bones). Krążek składa się z 11 utworów, wyprodukowanych przez Briana Foote i samą Danilovą. Instrumenty towarzyszące nagraniom to m.in.: wiolonczela, kontrabas, skrzypce i altówka. Płyta została wyróżniona w dwumiesięczniku Fader. Do osiągnięć artystki należy zaliczyć także gościnne nagranie piosenek: Intro z zespołem M83 (albumu Hurry Up) oraz New France z Orbitral (albumu Wonky).

19 sierpnia 2013 została wydana płyta Versions (Sacred Bones), zbiór neoklasycznych nagrań wcześniejszych kompozycji Danilovej wykonanych we współpracy z producentem JG Thirlwell[7].

W lipcu 2014 została wydana jej piąta płyta długogrająca Taiga[8].

Style i wpływy muzyczne[edytuj | edytuj kod]

Według New Musical Express Zola Jesus „zawodzi jak Kate Bush”, czasami przypomina Joy Division. Zdaniem magazynu Q „jej wokal prześladuje i wiruje, a elektroniczne klimaty znajdują się w połowie drogi między Florence Welch, Siouxsie i The Banshees.” [10] Porównywana jest również z Lisą Gerrard (Dead Can Dance) i Elizabeth Frazer (Cocteau Twins). [18] Jej styl został opisany jako różnorodny i „przewodzony złowrogimi tekstami”[9].

Danilova zainteresowała się współczesną muzyką rozrywkową za pośrednictwem ojca, który słuchał takich zespołów jak: Oingo Boingo, Dead Kennedys, Squeeze and Talking Heads. Zapytana o swoich ulubionych artystów i kompozytorów, wspominała o Diamandzie Galas i Tinie Turner. Na jej twórczość miały także wpływ studia filozoficzne oraz koncepcje niektórych z filozofów, np. Arthura Schopenhauera[potrzebny przypis].

Członkowie zespołu[edytuj | edytuj kod]

  • Nika Roza Danilova – wokal, okazjonalnie syntezator
  • Alex DeGroot – elektronika, programowanie
  • Nick Turco – syntezator
  • Kim Free – wiolonczela

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

EP[edytuj | edytuj kod]

We współpracy[edytuj | edytuj kod]

  • „Hold On”, „Mother”, „In Earth’s Palm”, „The Bull and the Ram” i „This Is My Last GoodBye” do Former Ghosts – Fleurs (2009, Upset The Rhythm)
  • Burial Hex/Zola Jesus – Untitled LP (2009, Aurora Borealis Records)
  • New Amsterdam (2009, Sacred Bones Records)
  • „Year of the Ox” z Fucked Up (2010, Merge Records)
  • „Chin Up” i „Only In Time” do Former Ghosts' New Love (2010, Upset the Rhythm)
  • LA Vampires/Zola Jesus – LA Vampires Meets Zola Jesus EP (2010, Not Not Fun Records)
  • „Intro” do albumu zespołu M83 – Hurry Up, We’re Dreaming (2011, Naïve Records)
  • „New France” do albumu zespołu Orbital – Wonky (2012, ACP)

Single[edytuj | edytuj kod]

Data Tytuł Wytwórnia Format
2008 „Poor Sons” Die Stasi 7" single
„Soeur Sewer” Sacred Bones
2010 „Poor Animal” Souterrain Transmissions
2012 „In Your Nature” Sacred Bones

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Zola Jesus w MySpace
  2. ↑ a b Wywiad w Pitchfork Media.
  3. ↑ Artykuł Allmusic.
  4. ↑ Wywiad L.A. RECORD.
  5. ↑ Rozmowy dla Express Milwaukee. expressmilwaukee.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-09)]..
  6. ↑ Album review: Zola Jesus – ‘Stridulum II’.
  7. ↑ Versions by Zola Jesus & JG Thirlwell. AnyDecentMusic?. [dostęp 2012-12-01].
  8. ↑ Jenn Pell: Zola Jesus Announces New Album Taiga. Pitchfork, 2014-07-18.
  9. ↑ Wywiad dla Spinner.
  10. ↑ Zola Jesus discography. AllMusic.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zola_Jesus&oldid=69785257”