Zofia Jarkowska-Krauze
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 5 września 1922 |
|---|---|
Zofia Jarkowska-Krauze ps. „Zosia” (ur. 5 września 1922 w Warszawie[1], zm. 23 września 1944 w Warszawie) – sanitariuszka, uczestniczka powstania warszawskiego w 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Zgrupowania „Radosław” Armii Krajowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Córka Stefana i Haliny. W 1942 ukończyła Warszawską Szkołę Pielęgniarstwa oraz kurs położnych[2]. Podczas okupacji niemieckiej nie była zaangażowana w działalność konspiracyjną; dopiero w pierwszych dniach walk powstańczych przyłączyła się do oddziału batalionu „Zośka”. 5 września 1944, w piwnicy kamienicy przy ul. Hożej, poślubiła Wiktora Szelińskiego (ps. „Andrzej Pol”) z kompanii „Giewonta”.
Zginęła 18 dni później, 23 września 1944, zraniona odłamkiem przy ul. Zagórnej na Czerniakowie. Jej symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3.
- ↑ Zofia Jarkowska–Krauze 1920–1944. wmpp.org.pll. [dostęp 2018-02-17]. (pol.).