Zenon Marcinkowski

Zenon Marcinkowski
pułkownik SB pułkownik SB
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1928
Toruń

Data i miejsce śmierci

23 maja 1991
Toruń

Formacja

Milicja Obywatelska
Służba Bezpieczeństwa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Order Sztandaru Pracy II klasy Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złota odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Srebrna odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Brązowa odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego” Zlota odznaka „W Służbie Narodu” Srebrna odznaka „W Służbie Narodu” Brązowa odznaka „W Służbie Narodu” Brązowa odznaka „W Służbie Penitencjarnej”

Zenon Marcinkowski (ur. 12 grudnia 1928 w Toruniu, zm. 23 maja 1991 tamże) – pułkownik MO i SB, komendant wojewódzki MO w Toruniu (1978-1983), szef WUSW w Toruniu (1983) i Słupsku (1983-1989).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Lucyny[1]. W latach 1949-1951 słuchacz Dwuletniej Szkoły Oficerskiej MBP w Legionowie, po czym został starszym oficerem śledczym Sekcji II Wydziału Śledczego WUBP w Bydgoszczy, a 1953 - Sekcji III tego wydziału. Od 1 kwietnia 1955 starszy oficer śledczy Sekcji II Wydziału VII Wojewódzkiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Publicznego w Bydgoszczy, po zmianach strukturalnych w SB od 1 stycznia 1957 starszy oficer operacyjny Wydziału III SB KW MO w Bydgoszczy, od 1 lutego 1959 kierownik Grupy tego wydziału, od 1 lipca 1962 zastępca naczelnika Wydziału IV, a od 1 grudnia 1966 - Wydziału III SB tej komendy.

W 1964 odbył kurs doskonalenia kadr kierowniczych Służby Bezpieczeństwa. Od 1 października 1969 naczelnik Wydziału Śledczego SB KW MO w Bydgoszczy, od 15 marca 1970 zastępca komendanta wojewódzkiego MO ds. SB w Bydgoszczy, a od 1 czerwca 1975 w Toruniu. Od 1 marca 1978 komendant wojewódzki MO w Toruniu, od 1 sierpnia 1983 szef WUSW w Toruniu, od 1 września 1983 do 5 września 1989 szef WUSW w Słupsku.

Członek PZPR od 1951, I sekretarz OOP PZPR przy KW MO w Toruniu, sekretarz KZ PZPR przy KWMO w Toruniu[2].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • Chorąży (1951)
  • Podporucznik (1952)
  • Porucznik (1954)
  • Kapitan (1957)
  • Major (1963)
  • Podpułkownik (1970)
  • Pułkownik (1974)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-05].
  2. ↑ Katalog kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zenon_Marcinkowski&oldid=72956724”