Zbucz

Zbucz
wieś
Ilustracja
Przydrożne krzyże we wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

hajnowski

Gmina

Czyże

Liczba ludności (2011)

178[2][3]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-207[4]

Tablice rejestracyjne

BHA

SIMC

0026407[5]

Położenie na mapie gminy Czyże
Mapa konturowa gminy Czyże, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zbucz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zbucz”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zbucz”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zbucz”
Ziemia52°44′43″N 23°25′52″E/52,745278 23,431111[1]

Zbucz (Język staroruski: Збуч) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Czyże[5][6].

Integralne części wsi Zbucz[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0026413 Hrabniak kolonia

Wieś królewska w leśnictwie bielskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego w 1795 roku[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

27 maja 2012 we wsi rozpoczęto budowę prawosławnej cerkwi upamiętniającej męczenników chełmskich i podlaskich oraz czyżowskich parafian zamordowanych zimą 1946 roku przez zbrojne podziemie[8]. Obiekt został poświęcony 29 maja 2016 przez metropolitę warszawskiego i całej Polski Sawę[9].

Wieś w 2011 zamieszkiwało 178 osób[2][3].

Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Czyżach, a wierni kościoła rzymskokatolickiego do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego i św. Stanisława, Biskupa i Męczennika w Hajnówce[10].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Grodzisko W pobliżu wsi znajduje się grodzisko, które jest najstarszym obiektem tego typu w międzyrzeczu górnej Narwi i środkowego Bugu. Daty dendrochronologiczne uzyskane z belek znajdujących się pod wałem wskazują, że grodzisko powstało po 890 roku lub pod koniec wieku IX[11], a ceramika znaleziona za fosą pochodziła z X lub XI wieku. Było to w tym czasie centrum lokalnej administracji plemiennej na tym obszarze. Grodzisko pierścieniowate ma około 90 metrów średnicy i otoczone jest wałami, których maksymalna wysokość dochodzi do 3,5 metra, zaś szerokość u podstawy waha się od 7 do 10 metrów. Gród prawdopodobnie pełnił także funkcję refugialną, w którym w razie najazdu chroniła się okoliczna ludność. W okresie późnośredniowiecznym w nasypie znajdował się cmentarz. Wał grodziska został zbudowany w bardzo kunsztowny sposób, który wskazuje na znaczne umiejętności budowniczych. Dowody zebrane podczas wykopalisk w 2004 i 2005 roku na terenie grodziska oraz na pobliskim cmentarzysku wskazują, że gród w Zbuczu, obok powstałych nieco później grodów w Klukowiczach i Zajączkach, należy wiązać z „mazowiecką” falą zasiedlenia tych terenów[12]. Gród został zniszczony przed 1041 rokiem podczas zbrojnego podbijania tych terenów przez książąt kijowskich[12].

Cmentarzysko wczesnośredniowieczne

W pobliżu grodziska znajduje się cmentarzysko z grobami o obstawach kamiennych i kurhanami. Odnaleziono w nich krzyżyki, kabłączki, przęśliki, szklane ozdoby, noże, ceramikę – analogiczne do odnalezionych na cmentarzyskach w pobliskich wsiach Kuraszewo i Rostołty. Cmentarz był użytkowany około 200 lat później niż gród[12].

Wał grodziska w Zbuczu
Cerkiew Świętych Męczenników Chełmskich i Podlaskich


Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Rościsław Stepaniuk (ur. 16 stycznia 1966 roku w Zbuczu) – pułkownik dyplomowany inżynier pilot Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 160445
  2. a b Wieś Zbucz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-05], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1600 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Karol de Perthées , Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
  8. Serwis Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – Poświęcenie kamienia węgielnego w Zbuczu
  9. Oficjalna strona Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – Poświęcenie cerkwi w Zbuczu [dostęp: 02.06.2016.]
  10. Opis parafii na stronie diecezji
  11. Nowe znaleziska w Zbuczu [online], archeowiesci.pl [dostęp 2017-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-17] (pol.).
  12. a b c Krasnodębski D. Badania Instytutu Archeologii i Etnologii PAN na terenie woj. białostockiego (podlaskiego) w latach 1990-2005 [w:] Karwowska H., Andrzejewski A. Stan badań archeologicznych na pograniczu Polsko-Białoruskim od wczesnego średniowiecza po czasy nowożytne, Muzeum Podlaskie w Białymstoku, Białystok 2006, s. 66, 74, ISBN 83-87026-70-0

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]