Zbigniew Witaszek

Zbigniew Witaszek
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1942
Horyszów

Poseł IV kadencji Sejmu
Okres

od 19 października 2001
do 18 października 2005

Przynależność polityczna

Polska Racja Stanu

Cytaty w Wikicytatach

Zbigniew Witaszek (ur. 11 stycznia 1942 w Horyszowie) – polski polityk, przedsiębiorca, restaurator, poseł na Sejm IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W 1981 ukończył studia na Wydziale Turystyki Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. W latach 1961–1964 pracował jako inspektor w Państwowej Inspekcji Handlowej. Następnie do 1971 był kierownikiem w restauracji. Od 1971 do 1986 kierował Kombinatem Gastronomicznym „Mazowsze” w Białobrzegach. Od 1986 prowadzi zajazd „U Witaszka” w Czosnowie w powiecie nowodworskim. Zasiadał w komisji egzaminacyjnej cechu wędliniarzy w zawodzie kuchmistrzostwo.

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

W 1992 współtworzył partię Przymierze Samoobrona (działającą od 2000 pod nazwą Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej). Bez powodzenia ubiegał się z jej ramienia o mandat posła w wyborach w 1997 w okręgu podwarszawskim[1]. W wyborach parlamentarnych w 2001 został wybrany do Sejmu IV kadencji w okręgu podwarszawskim z listy tej partii (7583 głosy). W 2003 został wykluczony z Samoobrony RP[2]. Niedługo potem współtworzył Polską Rację Stanu, której został wiceprzewodniczącym[3]. Objął też funkcję przewodniczącego jej koła polskiego[4]. Jako członek PRS, wstąpił następnie do Federacyjnego Klubu Parlamentarnego, później był posłem niezrzeszonym. Zasiadał w Komisji Skarbu Państwa, Komisji Kultury Fizycznej i Sportu, a także komisji śledczej w sprawie PKN Orlen.

W wyborach parlamentarnych w 2005 jako członek Polskiej Racji Stanu bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy PSL (otrzymał 1039 głosów). Po 2005 brał udział w organizowaniu nowych partii politycznych – Samoobrony Ruch Społeczny i Samoobrony Odrodzenie. W 2007 został wiceprzewodniczącym nowo zarejestrowanej partii Samoobrona Patriotyczna (wyrejestrowanej w 2013). W latach 2008–2018 pełnił tę samą funkcję w partii Polska Patriotyczna.

W wyborach samorządowych w 2010 z jej ramienia bez powodzenia kandydował na radnego sejmiku mazowieckiego[5] oraz na wójta gminy Czosnów (otrzymał 9,19% głosów)[6]. W 2011 został pełnomocnikiem wojewódzkim Związku Zawodowego Rolnictwa i Obszarów Wiejskich „Regiony”. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Polskiej Partii Pracy – Sierpień 80 (jako przedstawiciel Polski Patriotycznej), otrzymując 6941 głosów i zajmując ostatnie miejsce spośród sześciu kandydatów[7]. W 2018 był kandydatem KWW Bezpartyjni Samorządowcy do sejmiku mazowieckiego[8], a w 2019 bezpartyjnym kandydatem do Sejmu z ramienia Konfederacji Wolność i Niepodległość[9]. Znalazł się potem wśród założycieli zarejestrowanej w 2021 partii Bezpartyjni[10].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwoje dzieci.

Wyniki w wyborach parlamentarnych[edytuj | edytuj kod]

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1997 Przymierze Samoobrona Sejm III kadencji nr 2 39 (0,01%) N[1]
2001 Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej Sejm IV kadencji nr 20 7583 (2,59%)T[11]
2005 Polskie Stronnictwo Ludowe Sejm V kadencji nr 20 1039 (0,33%)N[12]
2011 Polska Partia Pracy – Sierpień 80 Senat VIII kadencji nr 40 6941 (3,24%)N[7]
2019 Konfederacja Wolność i Niepodległość Sejm IX kadencji nr 20 526 (0,09%)N[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 1997. [dostęp 2021-09-02].
  2. ↑ Mi jest dobrze. newsweek.pl, 3 sierpnia 2003. [dostęp 2021-09-02].
  3. ↑ Byli posłowie Samoobrony założyli nową partię. gazeta.pl, 6 września 2003. [dostęp 2021-09-02].
  4. ↑ Witaszek objął Rację Stanu. polityka.pl, 27 września 2003. [dostęp 2021-09-02].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2021-09-02].
  6. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2021-09-02].
  7. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2021-09-02].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2021-09-02].
  9. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2021-09-02].
  10. ↑ Powrót posła Witaszka do polityki. rp.pl, 26 sierpnia 2021. [dostęp 2021-09-02].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2021-09-02].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2021-09-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbigniew_Witaszek&oldid=71672981”