Zbigniew Pajdak
| Data i miejsce urodzenia | 23 stycznia 1937 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 listopada 1990 |
| Dyrektor Zachodniej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu | |
| Okres | od 1985 |
| Poprzednik | Stanisław Chełstowski |
| Następca | Grzegorz Siewiera |
| Odznaczenia | |
     .jpg){kind=small} .jpg){kind=small} | |
Zbigniew Pajdak (ur. 23 stycznia 1937 w Dzierżaninach, zm. 1 listopada 1990 w Poznaniu) – polski inżynier i menedżer kolejowy, naczelny dyrektor Zachodniej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu.
Rodzina i edukacja[edytuj | edytuj kod]
Syn Michała Pajdaka i Anny z domu Mikosz. Wczesną edukację pobierał w Paleśnicy. W 1955 ukończył Technikum Kolejowe w Nowym Sączu[1]. Studiował na Politechnice Poznańskiej (1961), następnie w Leningradzkim Instytucie Inżynierów Transportu Kolejowego (1961–1966)[2].
Praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Powierzono mu szereg kierowniczych funkcji na PKP, m.in. dyrektora Rejonowej Dyrekcji Kolei Państwowych w Poznaniu (1975–1984), zastępcy dyrektora Zachodniej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu ds. eksploatacyjnych (1984–1985), oraz jej naczelnego dyrektora (1985–1990)[3].
Odpowiedzialny za kluczowe inwestycje na terenie ZDOKP, między innymi zmodernizowanie największej w Wielkopolsce stacji towarowej Poznań Franowo (1987), uruchomienie nowoczesnego ośrodka informatyki i elektryfikację odcinków kolejowych (Magistrala Odrzańska, Rzepin – Kunowice – Granica Państwa, północna obwodnica Poznania).
W latach 1975–1990 był członkiem Prezydium KKS Lech Poznań. Inicjator powstania monografii ZDOKP, której autorem jest Henryk Zięba i powstania kolejowej „Izby Pamięci”[4].
W 2012 roku nominowany do 90 wybitnych Lechitów z okazji 90-lecia klubu Lech Poznań[5].
Pochowany 7 listopada 1990 roku w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole AZ kwatera 3-L-4)[6].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty z Marią z domu Kaźmierowską, wieloletnim pracownikiem ZDOKP. Ojciec Michała Pajdaka – menadżera i wykładowcy akademickiego.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)[7]
- Złoty Krzyż Zasługi (1977)
- Złota Odznaka „Za zasługi dla transportu PRL”
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Kolejarz PRL” (pośmiertnie, 1990)[8][9]
- Odznaka honorowa „Za Zasługi w Rozwoju Województwa Poznańskiego” (1971)
- Odznaka Honorowa Miasta Poznania (1974)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Swiadectwo Dojrzalosci Zbigniew Pajdak.png [online], Google Docs [dostęp 2019-09-26].
- ↑ Zbigniew Pajdak dyplom.jpg [online], Google Docs [dostęp 2019-09-26].
- ↑ Henryk Zięba, Monografia Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu, okres 1945–1992, Poznań 1993, s. 860.
- ↑ Henryk Zięba, Monografia Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu 1848–1945, Poznań 1989, s. 4.
- ↑ Sylwetki 90 wybitnych lechitów [online], www.lechpoznan.pl, 15 stycznia 2012 [dostęp 2019-09-26] (pol.).
- ↑ Poznan.pl – Plan Poznania – Cmentarze [online], www.um.poznan.pl [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Zbigniew Pajdak.png [online], Google Docs [dostęp 2019-09-26].
- ↑ Henryk Zięba, Monografia Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu okres 1945–1992, Poznań 1993, s. 804.
- ↑ Zasłuzony Kolejarz RP Zbigniew Pajdak.png [online], Google Docs [dostęp 2019-09-26].