Zbigniew Czerwiński (samorządowiec)

Zbigniew Czerwiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1961
Rzepin

Przewodniczący Sejmiku Województwa Wielkopolskiego
Okres

od 24 października 2005
do 27 listopada 2006

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Paweł Arndt

Następca

Lech Dymarski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Zbigniew Czerwiński (ur. 17 marca 1961 w Rzepinie[1]) – polski polityk i samorządowiec, działacz opozycji w okresie PRL, w latach 2005–2006 przewodniczący Sejmiku Województwa Wielkopolskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1978 zaangażowany w działalność opozycyjnej organizacji młodzieżowej. W 1980 współtworzył Niezależne Zrzeszenie Studentów na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, został przewodniczącym koła na Wydziale Historycznym tej uczelni. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował Ruch na rzecz Samorządnej Rzeczpospolitej, zajmował się drukiem i kolportażem wydawnictw podziemnych (w tym „Wiadomości Dnia”, „Tygodnika Mazowsze”, „Przeglądu Wiadomości Agencyjnych”). W kwietniu 1982 został tymczasowo aresztowany, zwolniono go w sierpniu tego samego roku. W tym samym miesiącu został uniewinniony. Przewodniczył Konwentowi Samorządu Studentów UAM, zajmował się organizacją pomocy dla studentów aresztowanych z przyczyn politycznych. Był kilkakrotnie przesłuchiwany, a w 1982 został ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. W 1986 redagował założony przez siebie niejawny „Przegląd Poznański”[1].

W tym samym roku ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk. Od 1991 był prezesem zarządu „Gazety Handlowej”, później zatrudniony w spółce prawa handlowego[1].

Od 1989 do 2001 należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, wchodził w skład rady naczelnej tej partii. Następnie przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W 1998 z listy współtworzonej przez ZChN AWS uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Wielkopolskiego I kadencji. W 2002 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z ramienia koalicji PO-PiS. W 2004 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła do Parlamentu Europejskiego. W latach 2005–2006 był przewodniczącym sejmiku II kadencji[1]. W 2006 i 2010 wybierany na kolejne kadencje z ramienia Prawa i Sprawiedliwości[2][3]. W 2014 nie uzyskał reelekcji; w grudniu 2015 ponownie objął mandat radnego województwa, zastępując Zbigniewa Hoffmanna[4]. W 2018 został wybrany w skład sejmiku VI kadencji[5].

Z ramienia PiS wystartował do Sejmu w wyborach w 2011, 2015, 2019[6] i 2023[7]. Został też powołany w skład komisji rewizyjnej Fundacji Zakłady Kórnickie[8].

W wyborach samorządowych w 2024 kandydował na prezydenta Poznania z ramienia komitetu Zjednoczona Prawica – Poznań[9] (popieranego przez Prawo i Sprawiedliwość, Konfederację i partię Polska Jest Jedna[10]). W I turze zajął drugie miejsce z wynikiem 38 128 głosów (20,30%). Wraz z dotychczasowym prezydentem Jackiem Jaśkowiakiem z KO przeszedł do II tury, w której przegrał ze swoim konkurentem, otrzymując 45 465 głosów (29,33%)[9]. W wyborach tych uzyskał natomiast mandat radnego Poznania[11].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2014-09-28].
  2. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2014-09-28].
  3. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2014-09-28].
  4. Budżet i rocznica przed Świętami. umww.pl, 21 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-21].
  5. Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-24].
  6. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  7. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-09-17].
  8. Władze fundacji. fzk.pl. [dostęp 2020-07-11].
  9. a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-22].
  10. Partia Polska Jest Jedna poparła Zbigniewa Czerwińskiego. portalsamorzadowy.pl, 27 lutego 2024. [dostęp 2024-04-22].
  11. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-22].
  12. M.P. z 2019 r. poz. 97
  13. Prezydent: Jesteśmy wdzięczni, że możemy być wolnymi ludźmi. prezydent.pl, 13 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-13].
  14. M.P. z 2018 r. poz. 1133
  15. Uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności. ipn.gov.pl, 15 października 2018. [dostęp 2018-10-16].