Zbigniew Brzoska

Zbigniew Brzoska
Data i miejsce urodzenia

27 września 1916
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 maja 1987
Warszawa

profesor doktor habilitowany
Specjalność: wytrzymałość materiałów
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1946
Politechnika Gdańska

Profesura

1954 (nadzwyczajny),
1962 (zwyczajny)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
Grób Zbigniewa Brzoski na cmentarzu Powązkowskim

Zbigniew Stanisław Brzoska (ur. 27 września 1916 w Warszawie, zm. 9 maja 1987 tamże) – polski naukowiec, żołnierz AK, inżynier mechanik, profesor Politechniki Warszawskiej i Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Leona Lucjana, inż. przemysłu drzewnego, i Walentyny z domu Drabich (1886–1966)[1]. Do 1926 uczęszczał do szkoły podstawowej Zofii Rontalerowej w Warszawie. W 1934 zdał maturę w Państwym Gimnazjum Realnym im. J. Lelewela w Warszawie[2]. W 1939 ukończył studia na Oddziale Lotniczym Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej. W okresie studiów był członkiem Iuventus Christiana[2], a w latach 1938–1939 prowadził działalność konstruktorską na Oddziale Studiów Wytwórni Płatowców PZL Okęcie.

W czasie II wojny światowej był członkiem AK grupy „Dural”.

W 1946 obronił rozprawę doktorską (promotor Maksymilian Tytus Huber) uzyskując tytuł doktora nauk technicznych. W latach 1946–1951 był profesorem Wytrzymałości Materiałów w Szkole Inżynierskiej im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. W latach 1950–1962 był członkiem, a następnie przewodniczącym Komisji Programowych Wydziałów Mechanicznych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 1956 do 1960 pełnił funkcję dziekana Wydziału Lotniczego Politechniki Warszawskiej, od 1963 do 1965 był dziekanem Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej. W latach 1960–1970 kierował Katedrą Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji, a w okresie 1970–1984 Zakładem Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa. W latach 1972–1977 był kierownikiem Studium Doktoranckiego PW, w latach 1973–1978 opiekunem specjalności Lotnictwo Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa PW, a w latach 1981–1984 Przewodniczącym Senackiej Komisji ds. Dydaktyki i Kierunków Studiów PW.

W 1969 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, a w roku 1981 członkiem rzeczywistym[3]. Pełnił także funkcję przewodniczącego Komitetu Budowy Maszyn PAN. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Astronautycznego i Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej[4].

W pracy naukowej zajmował się głównie zagadnieniami wytrzymałości konstrukcji cienkościennych, z jego inicjatywy (przy poparciu prof. Fiszdona) powstał, wysiłkiem Głównego Instytutu Lotnictwa w Warszawie, pierwszy polski śmigłowiec BŻ-1 GIL. Jego dorobek jest bardzo wszechstronny, był też m.in. autorem koncepcji nadwozia samonośnego polskiego autobusu San H01B i ich wersji pochodnych.

Od 1939 był mężem Joanny z domu Kachan (1913–2006), z którą miał 4 córki: Barbarę (ur. 1940), Joannę (ur. 1941), Martę (ur. 1945) i Bronisławę (ur. 1951)[2].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 78-6-29,30)[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: Brzoska Zbigniew[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Stanisław Brzoska M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-02-10].
  2. a b c d Brzoska Zbigniew [online], www.samolotypolskie.pl [dostęp 2024-02-10].
  3. BRZOSKA, Zbigniew [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  4. Elżbieta Borysowicz: Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2015, s. 17-18. ISBN 978-83-7814-461-8.
  5. Cmentarz Stare Powązki: MARIA DRABICH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-02-10].
  6. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 130 „za zasługi położone przy odbudowie przemysłu Zbrojeniowego”.
  7. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]