Zasada Petera
Zasada Petera (ang. Peter Principle) – zasada sformułowana w 1969 roku przez Laurence’a J. Petera, odnosząca się w szczególności do organizacji typu biurokratycznego. Zgodnie z tą zasadą pracownicy awansują tak długo, aż znajdą się na poziomie, na którym nie są już kompetentni.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Zasada Petera brzmi: W organizacji hierarchicznej każdy awansuje aż do osiągnięcia własnego progu niekompetencji. Czasem używa się również zamiennie pojęcia progu kompetencji.
Dobry menedżer niższego szczebla może być nieudolnym menedżerem wyższego szczebla[1]. Zgodnie z zasadą Petera menedżerowie awansują na coraz wyższe szczeble w organizacji, aż do stanowiska, które ich przerasta, i na którym pozostają do końca swojej kariery zawodowej[2]. Logicznym następstwem tej zasady jest, że osoby zajmujące stanowiska kierownicze przez dłuższy czas, są niekompetentne[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Henry Mintzberg: Zarządzanie. Wolters Kluwer Polska, 2012, s. 237. ISBN 978-83-264-1520-3.
- ↑ Henry Mintzberg: Zarządzanie. Wolters Kluwer Polska, 2012, s. 199. ISBN 978-83-264-1520-3.
- ↑ The promotion curse. Updating the Peter principle. „The Economist”, s. 50, 22 June 2019.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- The Peter Principle: why things always go wrong by Dr. Laurence J. Peter and Raymond Hull. William Morrow & Company, Inc. New York 1969, 179 pages
- The Peter Principle by Dr. Laurence J. Peter and Raymond Hull, Pan Books 1970 ISBN 0-330-02519-8 (Dr Laurence J.Peter/Raymond Hull, Zasada Petera, wyd. Książka i Wiedza, 1973)
- Laurence J. Peter: Recepta Petera. Warszawa: Książka i Wiedza, 1975, s. 223.
- Alessandro Pluchino, et al. The Peter Principle Revisited: A Computational Study
- Laurence J. Peter: Plan Petera. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979, Wydanie pierwsze, s. 208.