Zapora Porąbka

Zapora Porąbka
Ilustracja
Widok z północy (2006)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Rzeka

Soła

Data budowy

1928–1937

Typ zapory

betonowa

Funkcja

energetyczna
rekreacyjna

Położenie na mapie gminy Czernichów
Mapa konturowa gminy Czernichów, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zapora Porąbka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zapora Porąbka”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zapora Porąbka”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Zapora Porąbka”
Ziemia49°48′26″N 19°12′07″E/49,807222 19,201944

Zapora Porąbkazapora wodna wybudowana w latach 1928–1937 w Międzybrodziu Bialskim[1]. Spiętrza wody rzeki Soły, tworząc Jezioro Międzybrodzkie.

Jest to zapora wodna typu ciężkiego. Została zbudowana na podłożu skalnym według projektu prof. Gabriela Narutowicza i inż. Tadeusza Baeckera przez Société Franco-Polonaise Warszawa. Wysokość zapory wynosi 37,3 m, a jej długość 260 m.

Uroczyste oddanie do użytku zbiornika i zapory odbyło się 13 grudnia 1936 z udziałem m.in. wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego i marszałka sejmu Stanisława Cara[2].

Przy zaporze znajduje się elektrownia wodna zbudowana w latach 1951–1954 jako pierwszy element Zespołu Elektrowni Wodnych (którego pozostałymi elementami są Tresna i Elektrownia Szczytowo-Pompowa Porąbka-Żar). Elektrownia posiada dwa hydrozespoły Kaplana o mocy 6,1 MW i jeden turbozespół z turbiną wodną typu Francisa o mocy 0,4 MW pracujący na potrzeby własne.

Nieścisłość w nazewnictwie zapory wynika z powszechnego stosowania adresu kierownictwa budowy, zamiast faktycznego położenia. Kierownictwo zlokalizowane było w tzw. „Kolonii” w Porąbce, gdzie kierowano korespondencję. Przyjęła się wówczas nazwa Zapora w Porąbce, choć w rzeczywistości mieści się ona na terenie Międzybrodzia Bialskiego, 200 metrów od zachodniej granicy z Porąbką. [3]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Radosław Truś: Beskid Mały. Przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2008, s. 288. ISBN 978-83-89188-77-9.
  2. Gigantyczne dzieło – pomnik pracy polskiej. Zapora wodna na rzece SoleDziennik Bydgoski” Nr 291 z 15 grudnia 1936 r., s. 2.
  3. Piotr Stachura, Międzybrodzie Bialskie. Dzieje i obyczaje, s. 15, Kraków: Wydawnictwo Księży Sercanów, 1998, ISBN 83-86789-23-9.