Zamach w Suruç

Zamach terrorystyczny w Suruc
Ilustracja
Państwo

 Turcja

Miejsce

Suruç

Data

20 lipca 2015

Godzina

12:00

Liczba zabitych

33 osoby

Liczba rannych

104 osoby

Typ ataku

eksplozja

Sprawca

Şeyh Abdurrahman Alagöz

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia36°58′35″N 38°25′37″E/36,976389 38,426944
Multimedia w Wikimedia Commons

Zamach w Suruç – atak terrorystyczny, który miał miejsce 20 lipca 2015 w Suruç w prowincji Şanlıurfa na południu Turcji. W wyniku wybuchu bomby śmierć poniosły 33 osoby, a 104 zostały ranne[1][2][3].

Zamach[edytuj | edytuj kod]

Do wybuchu doszło około południa 20 lipca 2015 w czasie konferencji Federacji Młodzieży Socjalistycznej dotyczącej odbudowy miasta Ajn al-Arab, które uległo zniszczeniu w wyniku walk Kurdów z Państwem Islamskim[4]. Konferencja odbywała się na terenie centrum kultury w Suruç[5][6]. O przygotowanie ataku, w którym zginęli głównie studenci podejrzewa się Państwo Islamskie[6][7].

Sprawca dostał się na teren centrum kultury minibusem, którego kierowca zeznał policji, że z zamachowcem podróżowała kobieta[8].

Zamachowiec[edytuj | edytuj kod]

Zamachowcem okazał się 20-letni student Şeyh Abdurrahman Alagöz, który ostatnie pół roku spędził poza granicami Turcji, by do kraju powrócić 10 dni przed dokonaniem samobójczego ataku[9][10]. Mężczyzna urodził się w Adıyaman i z pochodzenia był Kurdem[11].

Rodzina zamachowca zgłosiła jego zaginięcie 22 listopada 2014 informując wtedy policję, że on oraz jego młodszy brat Yunus Emre Alagöz zradykalizowali się pod wpływem ideologii ISIS[8][12]. Bracia zostali wtedy uznani za poszukiwanych jako osoby powiązane z terroryzmem[8].

Służby tureckie podejrzewają, że bracia w styczniu tego roku wyjechali do Syrii przez Kilis, gdzie mieli przejść szkolenie przeprowadzone przez bojowników Państwa Islamskiego[8]. Według podejrzeń tureckiej policji młodszy brat miał szykować się do przeprowadzenia kolejnego zamachu. 10 października 2015 roku Yunus Emre Alagöz brał udział w zamachu w Ankarze.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Samobójczy atak był prawdopodobnie zemstą i ostrzeżeniem dla tureckich władz za zintensyfikowanie działań przeciwko Państwu Islamskiemu. W ostatnim czasie Turcy zmobilizowali wojsko na granicy z Syrią co doprowadziło do przerwania dostaw dla tureckiego ISIS. Niemniej działania te były spóźnione i Turcja w tej chwili płaci za nieprawidłową ocenę konfliktu w Syrii i samego ISIS. Prezydent Turcji Recep Tayyip Erdoğan oraz jego Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (AKP) uważali, że większe zagrożenie dla Turcji stanowi reprezentowany przez Partię Pracujących Kurdystanu (PKK) separatyzm kurdyjski[4].

 Osobny artykuł: Konflikt kurdyjsko-turecki.

Mimo iż to Kurdowie są główną siłą w Syrii walczącą z Państwem Islamskim tureckie władze nie udzielały im pomocy, dodatkowo władze nie pozwalały koalicji antyislamistycznej na korzystanie z bazy lotniczej Incirlik. Bierna postawa Ankary w tej sprawie przekładała się również na nieszczelność granicy z Syrią, przez którą z Syrii czy Iraku przedostały się tysiące bojowników[4][13].

Konsekwencje[edytuj | edytuj kod]

Demonstracje[edytuj | edytuj kod]

Następnego dnia w Stambule oraz w miastach na południowym wschodzie Turcji wybuchły protesty przeciwko prezydentowi oraz rządowi Turcji. W wyniku zamieszek zostało zatrzymanych co najmniej 11 osób[14]. Według protestujących władze Turcji są pośrednio odpowiedzialnie za zamach.

Demonstranci z transparentem głoszącym, że winę za zamach ponosi AKP

Władze w Ankarze, postanowiły na kilka godzin zablokować dostęp do Twittera w celu ograniczenia rozpowszechniania zdjęć z zamachu[14][15].

Zemsta PKK[edytuj | edytuj kod]

Dwa dni po zamachu 22 lipca 2015, znaleziono ciała dwóch policjantów w swoich mieszkaniach w Ceylanpınar nieopodal granicy z Syrią, następnego dnia (23 lipca 2015) w wyniku ataku na policjantów drogówki śmierć poniósł kolejny policjant[16]. Do dwóch zabójstw przyznała się Partia Pracujących Kurdystanu, miała to być zemsta za rzekomą współpracę z Państwem Islamskim[11][17].

Mobilizacja wojska i naloty bombowe[edytuj | edytuj kod]

Turecki rząd zapowiedział wzmocnienie granicy z Syrią poprzez skierowanie 90% dronów i samolotów zwiadowczych oraz połowy pojazdów opancerzonych patrolujących granice. Na granicy z Syrią tureckie wojsko rozpoczęło budowę fosy o długości 365 km[18]. Ponadto władze Turcji zgodziły się aby amerykańskie wojsko rozpoczęło ataki z powietrza z bazy lotniczej znajdującej się w İncirlik na południu kraju na cele Państwa Islamskiego. Do zawarcia porozumienia w tej sprawie miało nastąpić 22 lipca 2015[19].

24 lipca 2015 tureckie myśliwce zbombardowały pozycje Państwa Islamskiego na terenie północnej Syrii. F-16, których działania były skoncentrowanie wokół wioski Hawar startowały z bazy w Diyarbakir[20][21]. Przez kolejną dobę naloty były kontynuowane, a w sobotę 25 lipca 2015 tureckie lotnictwo zbombardowało dodatkowo cele związane z PKK (w tym obiekty mieszkalne) zlokalizowane na północy Iraku[22]. Według oświadczenia przedstawicieli PKK proces pokojowy z Turcją w świetle tych działań nie ma już sensu[22]. Premier irackiego Kurdystanu Masud Barzani w telefonicznej rozmowie z premierem Turcji zażądał przerwania nalotów[23].

Według oświadczenia premiera Turcji Ahmeta Davutoğlu z 25 lipca 2015 służby zatrzymały już 590 osób powiązanych z organizacjami terrorystycznymi[22].

Odwet PKK[edytuj | edytuj kod]

W nocy z 25 na 26 lipca 2015 w wyniku wybuchu bomby domowej roboty umieszczonej w samochodzie pułapce zginęło 2 tureckich żołnierzy, a 4 zostało rannych[24]. Według tureckiej armii za to zdarzenie odpowiedzialni są członkowie oddziałów kurdyjskich[24][25]. Kolejnych dwóch tureckich żołnierzy poniosło śmierć w Diyarbakir w wyniku samobójczego zamachu, do którego przyznała się Partia Pracujących Kurdystanu[26].

Na wniosek Ankary sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg zwołał na 28 lipca 2015 nadzwyczajne posiedzenie państw członkowskich, aby przeprowadzić konsultacje dotyczące sytuacji i działań po zamachu zgodnie z art. 4[27][28].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Suruç'ta korkunç patlama - Milliyet.com.tr. www.milliyet.com.tr. [dostęp 2015-07-21].
  2. ↑ Suruç'ta ölenlerin sayısı 32'ye yükseldi. [dostęp 2015-07-24]. (tur.).
  3. ↑ Suruç'ta yaralanan Vatan Budak yaşamını yitirdi. [dostęp 2015-08-04].
  4. ↑ a b c Zamach w Suruc. "Wojna z Państwem Islamskim rozszerza się na Turcję". polskieradio.pl. [dostęp 2015-07-24].
  5. ↑ Zamach na konferencji prasowej w tureckim Suruc. Co najmniej 28 zabitych, ponad 100 rannych [online], Gazeta.pl, 20 lipca 2015 [dostęp 2015-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-21] (pol.).
  6. ↑ a b Pierwszy trop po zamachu wskazuje na Państwo Islamskie. Turcja wzmacnia granicę. tvn24.pl. [dostęp 2015-07-21].
  7. ↑ Zamach terrorystyczny w Turcji. [dostęp 2015-07-20]. (pol.).
  8. ↑ a b c d Szkolenie, pranie mózgu, herbaciarnia Islam. "Ci ludzie nie modlili się w meczecie". tvn24.pl. [dostęp 2015-07-25].
  9. ↑ Turcja: Za zamach w Suruc odpowiada 20-letni student, Seyh Abdurrahman Alagoz. polskatimes.pl. [dostęp 2015-07-23].
  10. ↑ Suruc bomber was 'Turk with links to Isil'. telegraph.co.uk. [dostęp 2015-07-25]. (ang.).
  11. ↑ a b Suruc massacre: 'Turkish student' was suicide bomber. bbc.com. [dostęp 2015-07-23]. (ang.).
  12. ↑ Şeyh Abdurrahman Alagöz ile ilgili şok detaylar. sozcu.com.tr. [dostęp 2015-07-25]. (tur.).
  13. ↑ Zamach w Turcji. Czy Ankara zaostrzy kurs wobec ISIS?. wp.pl. [dostęp 2015-07-24].
  14. ↑ a b Tureccy policjanci zabici w prowincji, w której wcześniej doszło do zamachu IS. wp.pl. [dostęp 2015-07-23].
  15. ↑ Mord an türkischen Polizisten: Kurden nehmen Rache für Suruc. Neue Zürcher Zeitung. [dostęp 2015-07-23].
  16. ↑ Kolejny atak w Turcji. Nie żyje policjant. tvn24.pl. [dostęp 2015-07-25].
  17. ↑ Dwaj tureccy policjanci zabici 100 km od miejsca zamachu w Suruc. Przyznali się Kurdowie. tvn24.pl. [dostęp 2015-07-23].
  18. ↑ Turcja blokuje zdjęcia z zamachu w Suruc. interia.pl. [dostęp 2015-07-23].
  19. ↑ „WSJ”: Turcja zgodziła się, by siły USA atakowały IS z bazy w Incirlik [online], Onet.pl, 23 lipca 2015 [dostęp 2015-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-24].
  20. ↑ Turcja: myśliwce zbombardowały pozycje Państwa Islamskiego w Syrii [online], onet.pl, 24 lipca 2015 [dostęp 2015-07-24].
  21. ↑ Kolejny atak w Turcji. Wojsko odpowiedziało ogniem, wysłano myśliwce w kierunku granicy z Syrią. wp.pl. [dostęp 2015-07-24].
  22. ↑ a b c Turcja bombarduje Kurdów. Koniec procesu pokojowego?. tvp.info. [dostęp 2015-07-25].
  23. ↑ Turcja: zamach po ofensywnie na Kurdów [online], onet.pl, 26 lipca 2015 [dostęp 2015-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-26].
  24. ↑ a b Kolejny zamach w Turcji. Są ofiary śmiertelne. polskieradio.pl. [dostęp 2015-07-27].
  25. ↑ Na życzenie Turcji zwołano nadzwyczajny szczyt NATO. wprost.pl. [dostęp 2015-07-27].
  26. ↑ Trwa ofensywa przeciwko PKK, w zamachu zginęło dwóch żołnierzy. We wtorek nadzwyczajne posiedzenie NATO. wpolityce.pl. [dostęp 2015-07-27].
  27. ↑ Secretary General announces North Atlantic Council to meet following Turkey's request for Article 4 consultations. nato.int. [dostęp 2015-07-26]. (ang.).
  28. ↑ Na wniosek Turcji nadzwyczajne posiedzenie państw NATO [online], onet.pl, 25 lipca 2015 [dostęp 2015-07-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zamach_w_Suruç&oldid=71188479”