Zakład Karny w Rawiczu
.jpg) Plan więzienia o progresywnym systemie odbywania kary w Rawiczu (1937) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | ul. 17 stycznia 28 |
| Rodzaj | |
| Jednostka nadrzędna | OISW Poznań |
| Przeznaczenie | zamknięty, przeznaczony dla skazanych mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności po raz pierwszy |
| Kierownictwo jednostki | ppłk Jarosław Dworecki |
| Pojemność | 841 |
| Data powstania | 1819 |
Położenie na mapie Rawicza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu rawickiego  | |
Położenie na mapie gminy Rawicz  | |
 51°36′27″N 16°51′49″E/51,607500 16,863611 | |
![Zakład Karny w Rawiczu[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Red_pog.svg/6px-Red_pog.svg.png){kind=small}
Zakład Karny w Rawiczu – zakład karny typu zamkniętego w Rawiczu przeznaczony dla skazanych dorosłych odbywających karę pozbawienia wolności po raz pierwszy.
Posiada m.in. oddziały:
- areszt śledczy dla mężczyzn
- oddział terapeutyczny dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi i upośledzonych umysłowo oraz dla skazanych sprawców przestępstw, których podłożem było zaburzenie preferencji seksualnych
- oddział terapeutyczny dla skazanych uzależnionych od środków odurzających i psychotropowych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zakład Karny w Rawiczu jako jednostka więzienna funkcjonuje od 1819 roku. Został utworzony decyzją władz ówczesnego zaboru pruskiego w miejsce poddanego likwidacji klasztoru Franciszkanów Braci Mniejszych. Podczas zaborów funkcjonował w systemie więziennym zaboru pruskiego.
Po odzyskaniu niepodległości rawicka jednostka nadal pełniła swoją funkcję, lecz już jako więzienie polskie. W okresie międzywojennym Rawicz cieszył się ponurą sławą ciężkiego i represyjnego więzienia.
Podczas okupacji niemieckiej 1939–1945 więzienie służyło władzom okupacyjnym. Było to tzw. „więzienie ciężkie” (Zuchthaus), przeznaczone dla mężczyzn skazanych na długoterminowe kary pozbawienia wolności i kary obozu karnego z okręgów Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu, ośmiu sądów krajowych w Kraju Warty (Warthegau): w Poznaniu, Gnieźnie, Inowrocławiu, Kaliszu, Lesznie, Łodzi, Ostrowie Wielkopolskim i Włocławku oraz 72 sądów obwodowych Kraju Warty. Ponadto z 21 sądów krajowych III Rzeszy[2].
Przetrzymywano w nim głównie więźniów przewidzianych do umieszczenia w obozach koncentracyjnych.
Po zakończeniu II wojny światowej więzienie rawickie przejęły władze Polski Ludowej. W ZK Rawicz więziono wielu działaczy podziemia niepodległościowego, w tym żołnierzy Armii Krajowej. Ta sytuacja trwała do 1956 roku, kiedy w wyniku ogłoszonej amnestii z rawickiej jednostki zwolniono więźniów politycznych.
Więzieni[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Lata górne i chmurne – wspomnienia Tadeusza Beceli, dotyczące w dużej mierze wyroku odbywanego w Rawiczu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 241).
- ↑ Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. W-wa 1979, s. 423, 424.