Yuta Kubo
| Pseudonim | Kubokyun, The Smiling Sniper |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 175[1] cm |
| Masa ciała | ok 67[1] kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa | półśrednia (K-1)[1] |
| Klub | K-1 Gym Gotanda Team Kings[1] |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 59[1] |
| Zwycięstwa | 47 |
| Przez nokauty | 19 |
| Porażki | 10 |
| Remisy | 2 |
Yuta Kubo (jap. 久保 優太 Kubo Yuta; ur. 19 października 1987 w Tachikawie) – japoński kick-boxer, zawodowy mistrz świata ISKA w wadze lekko półśredniej (2012), zwycięzca turnieju Glory 65 kg Slam Tournament z 2013 oraz mistrz K-1 w wadze półśredniej (2017).
Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]
Zawodowo zadebiutował w 2005. Po serii zwycięstw 18 marca 2007 został mistrzem krajowej federacji NJKF w wadze piórkowej po pokonaniu Nobuhiro Iwai'a[2]. 13 lipca 2007 w Phuket pokonał zawodnika gospodarzy, Taja Chaichana Patong Gym przez nokaut zdobywając pas mistrza świata WPMO w kategorii super piórkowej. W 2010 zadebiutował w K-1 podczas japońskich eliminacji do turnieju K-1 World MAX, ostatecznie dochodząc do finału turnieju (5 lipca) gdzie przegrał z Tetsuyą Yamato przez nokaut po prawym sierpowym. Rok później 25 czerwca 2011 wziął udział w kolejnej edycji turnieju, tym razem wygrywając go, w finale pokonując Koyę Urabe jednogłośnie na punkty.
17 lutego 2012 został mistrzem świata ISKA w wadze lekko półśredniej po znokautowaniu Francuza Charlesa François[3], natomiast prawie rok później 14 stycznia 2013 wygrał grand prix organizacji Krush i został mistrzem po pokonaniu w finale Francuza Abdellaha Ezbiriego na punkty po dogrywce[4]. Po tych sukcesach 3 maja 2013 został zaproszony do turnieju Glory 65 kg Slam Tournament mającym wyłonić najlepszego zawodnika wagi piórkowej w organizacji Glory. Kubo ostatecznie wygrał turniej pokonując kolejno Koreańczyka Lim Chi-Bina, Kanadyjczyka Gabriela Vargę i w finale rodaka Masaaki Noiriego, wszystkich jednogłośnie na punkty[5].
1 września 2013 stracił mistrzostwo Krush na rzecz Masaaki Noiriego, z którym przegrał w rewanżu na punkty[6]. 21 grudnia tego samego roku na gali Glory 13 w Tokio przegrał z Marokańczykiem Mosabem Amranim na punkty[7]. Po tej porażce Kubo zakończył współpracę z Glory i wrócił do rodzimego K-1 gdzie w latach 2014–2016 gdzie nie odnosił żadnych sukcesów[1]. W tym czasie dwukrotnie starał się wygrać turniej K-1 w wadze do 65 kg jednak za każdym razem zawody kończył na półfinale będąc nokautowanym najpierw przez Taja Kaewa Fairtex (4 listopada 2014) następnie przez Hideaki Yamazakiego (4 marca 2016)[1].
18 września 2017 po raz trzeci (od ponownego związania się z K-1) wziął udział w K-1 World GP ostatecznie wygrywając turniej, tym razem kategorię wyżej (do 67,5 kg), pokonując jednego wieczoru trzech rywali i zostając nowym mistrzem K-1 w tejże wadze[8]. 21 marca 2018 podczas mistrzowskiej gali K-1: K’Festa 1 obronił tytuł K-1 wagi półśredniej w starciu z Melsikiem Baghdasaryanem którego pokonał na punkty[9].
Osiągnięcia[1][edytuj | edytuj kod]
- 2007: mistrz NJKF w wadze piórkowej
- 2007: mistrz świata WPMO w wadze super piórkowej
- 2010: K-1 World MAX 2010 -63kg Japan Tournament – finalista turnieju
- 2011: K-1 World MAX 2011 -63kg Japan Tournament – 1. miejsce
- 2012: mistrz świata ISKA w wadze lekko półśredniej
- 2013: Krush Grand Prix – 1. miejsce w wadze -67 kg
- 2013: mistrz Krush w wadze -67 kg
- 2013: Glory 8: Tokyo - 65 kg Slam Tournament – 1. miejsce w wadze piórkowej
- 2017: K-1 World GP 2016 -67,5 kg World Tournament – 1. miejsce w wadze półśredniej
- 2017: mistrz K-1 w wadze półśredniej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Profil na stronie K-1. k-1.co.jp. [dostęp 2018-04-01]. (jap.).
- ↑ (レポ＆写真) [NJKF 3.18 後楽園：洋平＆久保防衛。米田が新王者に]. boutreview.com, 2007-03-18. [dostęp 2018-04-01]. (jap.).
- ↑ Krush 22: Yuya Yamato vs Yuta Kubo!. fightsport.pl, 2012-08-06. [dostęp 2018-04-01]. (pol.).
- ↑ Krush Grand Prix 2013: Yuta Kubo triumfuje w turnieju!. fightsport.pl, 2013-01-14. [dostęp 2018-04-01]. (pol.).
- ↑ Peter Lampasona: GLORY 8 results and LIVE kickboxing fight coverage online from Tokyo. mmamania.com, 2013-05-02. [dostęp 2018-04-01]. (ang.).
- ↑ Krush.32~In NAGOYA~. k-1.co.jp. [dostęp 2018-04-01]. (jap.).
- ↑ Wyniki gali Glory 13 Tokyo. muaythaitv.com. [dostęp 2018-04-01]. (ang.).
- ↑ Wyniki gali K-1 World GP Japan. muaythaitv.com. [dostęp 2018-04-01]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: K-1 Japan K’FESTA.01 Results: Takeru is the King of the World. liverkick.com, 2018-03-21. [dostęp 2018-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalny profil na stronie K-1 (ang. • fr. • jap. • niem. • port.)