Yuki Kajiura

Yuki Kajiura

梶浦 由記

Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1965 Tokio
Instrumenty	keyboard
Gatunki	pop, opera, muzyka poważna, new age
Zawód	kompozytor
Aktywność	od 1995
Wydawnictwo	Victor Entertainment
Współpracownicy
See-Saw, FictionJunction (FictionJunction YUUKA), Kalafina
Strona internetowa

Yuki Kajiura (jap. 梶浦由記 Kajiura Yuki; ur. 6 sierpnia 1965 w Tokio, Japonia) – japońska kompozytorka i producentka. Tworzyła ścieżki dźwiękowe do wielu serii anime, takich jak .hack//Sign, Noir, Aquarian Age, Madlax, Mai-HiME, Mai-Otome, Tsubasa Chronicle, Puella Magi Madoka Magica i jednego z filmów Kimagure Orange Road (między innymi). Pomagała Toshihiko Sahashi przy Mobile Suit Gundam Seed oraz Mobile Suit Gundam Seed Destiny. Kajiura komponowała również dla gier z serii Xenosaga, a dokładniej muzykę do wstawek filmowych w Xenosaga II i całą ścieżkę dźwiękową Xenosaga III. Obecnie mieszka w Tokio.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z powodu pracy ojca mieszkała w Niemczech Zachodnich i uczęszczała tam do szkoły podstawowej i średniej.

Pierwszy utwór napisała w wieku 7 lat jako piosenkę pożegnalną dla prababki. Po ukończeniu literatury angielskiej na prywatnym uniwersytecie (Tsuda) w Tokio pracowała jako programistka, ale od 1992 zwróciła swoją karierę w stronę muzyki. Jak sama przyznaje, na tę decyzję miało wpływ zamiłowanie jej ojca do europejskiej muzyki poważnej i opery^[1].

W lipcu 1992 zadebiutowała w żeńskim trio See-Saw. W ciągu następnych dwóch lat grupa wydała sześć singli i dwa albumy. Jednakże w 1995 tymczasowo się rozpadli. Kajiura kontynuowała karierę solo, komponując muzykę dla innych artystów, jak również jako dźwiękowiec w telewizji, reklamach, filmach, anime oraz grach.

W 2001 wraz z Chiaki Ishikawą reaktywowały See-Saw. Mniej więcej w tym samym czasie związała się ze studiem animacji Koichiego Mashimo – Bee Train, i ich pierwszym bardziej znanym projektem – Noir. Pomimo kontrowersji, jakie wywołał serial wśród widzów, krytycy ocenili pozytywnie ścieżkę dźwiękowa, nadając jej rangę przełomu w dziedzinie muzyki w anime. Uznano to za ryzykowny, acz bardzo udany mix techno, opery oraz francuskiego brzmienia.

Kajiura bardzo ceniła stopień artystycznej swobody, jaką dał jej Mashimo – reżyser serii podczas prac nad Noir, dzięki czemu ich współpraca rozszerzyła się na wiele z jego kolejnych projektów, wliczając ostatni (z 2006) Tsubasa Chronicle). Mashimo nigdy nie stawiał żadnych wyraźnych ograniczeń czy celów przed Kajiurą, pozwalając jej komponować to, na co tylko miała ochotę. Po czym po prostu brał próbki, które uważał za warte uwagi i wstawiał je gdziekolwiek mu się podobało.

W 2002 See-Saw uczestniczyło w kolejnym projekcie Mashimo, .hack//Sign, który stał się szerzej znany dzięki połączeniu rozwoju akcji z TV i gier, oraz dzięki ścieżce dźwiękowej (sprzedanej w ponad 300 000 egzemplarzy). Podczas tworzenia serii Kajiura spotkała Emily Bindiger. Będąc pod wrażeniem jej zdolności wokalnych, zaoferowała jej wykonanie ponad 10 piosenek do serii. Na Anime Expo 2003 żartobliwie stwierdziła, że Bidinger jest „jej nauczycielem angielskiego”^[2].

Jednym z większych hitów See-Saw był temat końcowy z Mobile Suit Gundam Seed („Anna ni Issho Datta no ni”), który sprzedał się w ilości ponad 200 000 egzemplarzy, wywołując sensacje w świecie anime. Dream Field, pierwszy oryginalny album See-Saw wydany po 9 latach, odniósł również sukces w 2003, sprzedając się w ilości ponad 100 000 kopii. W tym samym roku Kajiura wydała swój pierwszy album solo, Fiction, promowała na Anime Expo 2003 w Anaheim w Kalifornii.^{[potrzebny przypis]}

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Ścieżki dźwiękowe z anime[edytuj | edytuj kod]

Ścieżki dźwiękowe z gier[edytuj | edytuj kod]

Ścieżki dźwiękowe do filmów[edytuj | edytuj kod]

Musicale[edytuj | edytuj kod]

Albumy solowe[edytuj | edytuj kod]

Albumy wyprodukowane[edytuj | edytuj kod]

(wokal: Saeko Chiba)

Albumy See-Saw[edytuj | edytuj kod]

(wokal: Chiaki Ishikawa)

Inne[edytuj | edytuj kod]

Zatrudniani wokaliści[edytuj | edytuj kod]

• Ami Koshimizu (小清水 亜美)
• Asuka Kato (加藤あすか) / FictionJunction ASUKA
• Aya Hisakawa (久川 綾)
• Chiaki Ishikawa (石川智晶) / See-Saw
• Deb Lyons
• Emily Bindiger
• Emily Curtis
• Eri Ito (伊東恵里)
• Fion
• Hanae Tomaru (戸丸華江)
• Houko Kuwashima (桑島法子)
• Kaori Hikita (引田香織)
• Kaori Nishikawa
• Kaori Nishina (仁科かおり/仁科薫理)
• Kaori Oda (織田かおり) / FictionJunction KAORI
• Margaret Dorn
• Marina Inoue (井上 麻里奈)
• Mika Arisaka (有坂美香)
• Mika Kikuchi (菊地美香)
• Minami Omi (南 央美)
• Noriko Ogawa (小川範子)
• Reika Okina (翁 鈴佳)
• Rie Tanaka (田中理恵)
• Saeko Chiba (千葉紗子)
• Tarako
• Tomokazu Seki (関 智一)
• Tulivu-Donna Cumberbatch
• Yui Makino (牧野由依)
• Yukana (ゆかな)
• Yuri Kasahara (笠原ゆり)
• Yuriko Kaida (貝田 由里子)
• Yuuka Nanri (南里侑香) / FictionJunction YUUKA
• Yūko Miyamura (宮村優子)

Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]

• Miks gatunków: nie jest rzeczą zaskakującą słyszeć operowy styl z popowym brzmieniem. Dzięki ojcu Kajiury, który był fanem muzyki poważnej i jej największą inspiracją, jej ścieżki dźwiękowe posiadają równocześnie motywy popowe i pochodzące z muzyki poważnej.
• Fortepian: złożone osobiście wykonywane fortepianowe solówki.
• Tematy europejskie: niektóre jej utwory posiadają styl europejski. Niektóre są napisane po niemiecku, hiszpańsku lub włosku.
• Chorały: często można spotkać w piosenkach Kajiury chór wykonujący złowieszczą śpiewną intonacje (tak jako element pomocniczy, jak również główny wątek jej piosenek) przez niektórych określany jako ‘Kajiuran’^[11]. Chorały Yamanii w piosence nowhere z MADLAXa jest tego dobrym przykładem.
• Bee Train: często komponuje dla Bee Train Productions, i pracuje z Koichim Mashimo

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Yuki Kajiura – Strona Główna (jap.)