Yann Tiersen

Yann Tiersen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1970
Brest (Francja)

Instrumenty

fortepian
skrzypce
akordeon
gitara

Gatunki

minimalizm
awangarda

Zawód

kompozytor
muzyk

Aktywność

od 1995

Wydawnictwo

Virgin Records
EMI

Strona internetowa

Yann Pierre Tiersen (ur. 23 czerwca 1970 w Breście) – francuski kompozytor, muzyk multiinstrumentalista i minimalista, wokalista. W swoich utworach wykorzystuje instrumenty takie jak pianino, akordeon i rozmaite typy instrumentów smyczkowych oraz strunowych. Znany głównie dzięki ścieżkom dźwiękowym do filmów Wyśnione życie aniołów (1998, reż. Érick Zonca), Amelia (2001, reż. Jean-Pierre Jeunet) oraz Good bye, Lenin! (2003, reż. Wolfgang Becker). Jego utwory są łatwo rozpoznawalne dzięki dość prostej linii melodycznej i przez użycie w nich niewielu instrumentów (minimalizm).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Yann Tiersen, Bretończyk z pochodzenia, urodził się w Breście, obecnie mieszka w Paryżu. Wychował się w rodzinie o tradycjach muzycznych. Uczył się dyrygentury w akademiach muzycznych w Rennes, Nantes i Boulogne-sur-Mer. Udzielał się w kilku grupach rockowych. Przed wydaniem pierwszego solowego albumu, pisał i nagrywał ścieżki dźwiękowe dla sztuk teatralnych i filmów krótkometrażowych, na przykład Alice i Martin (1998, André Téchiné), Qui Plume la Lune? (Christine Carrière, 1999).

W wieku 25 lat nagrał pierwszy album – La Valse des Monstres, zawierający głównie minimalistyczne kompozycje. Album został wydany jedynie w ilości 1000 egzemplarzy (później dokonano reedycji). Rozgłos we Francji przyniosła mu dopiero trzecia płyta – Le Phare. Poza ojczystym krajem został jednak uznany dopiero po wydaniu płyty Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain w 2001 roku, która zawierała wcześniejsze oraz zupełnie nowe utwory.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok wydania Wytwórnia Liczba utworów (czas trwania) Uwagi
La Valse des Monstres 1995 EMI 17 (44:54) -
Rue des Cascades 1996 Virgin Records 20 (46:47) Współpraca: Claire Pichet
Le Phare 1998 Virgin Records 14 (34:43) Współpraca: Claire Pichet, Dominique A
Tout est Calme 1999 Virgin Records 10 Współpraca: The Married Monk
L'Absente 2001 Virgin Records 12 (44:31) Współpraca: Lisa Germano, Dominique A, Natacha Régnier
Les Retrouvailles 2005 Virgin Records 16 (43:39) Współpraca: Jane Birkin, Liz Fraser, Dominique A. Zawiera film DVD „La Traversée” (reż. Aurelie du Boys), na którym zostały zarejestrowane prace nad płytą.
Dust Lane 2010 Mute 8 (45:17)
Skyline 2011 Mute 9 (40:12)
Infinity 2014 Mute 9 (51:45)
EUSA 2016 Mute 18 (29:47)
ALL 2019 11 (1:02:08) Nagrana w nowym studiu kompozytora Eskal na wyspie Ushant[1]. Współpraca: Gereth Jones.
Portrait 2019 Mute

Ścieżki dźwiękowe[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok wydania Wytwórnia Liczba utworów (czas trwania) Uwagi
Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain 2001 Virgin Records 20 (53:03) Muzyka do filmu Amelia
Good bye, Lenin! 2003 EMI 23 (46:27) Współpraca: Synaxis. Muzyka do filmu Good bye, Lenin!.
Tabarly 2008 EMI 15 (33:37) Muzyka do filmu „Tabarly”

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok wydania Wytwórnia Uwagi
Black Session 1999 EMI Współpraca: Neil Hannon (Divine Comedy), Dominique A, Bertrand Cantat(Noir Désir), The Married Monk. Utwory nagrano podczas koncertu w Rennes (grudzień 1998), który był częścią festiwalu muzycznego Transmusicales.
C’était ici 2002 Virgin Records Współpraca: Synaxis, Claire Pichet, Christine Ott, Christian Quermalet, Marc Sens, Nicholas Stevens, Renaud Lhoest, Oliver Tilkin, Têtes Raides, Dominique A, Lisa Germano. Utwory zostały nagrane podczas koncertu w hali Cité de la Musique w Paryżu (luty 2002).
On Tour 2006 EMI Współpraca: Elizabeth Fraser, Diam’s, Katel

Albumy wspólne z innymi wykonawcami[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok wydania Wytwórnia
Bästard ~ Tiersen 1998 ?
Les oiseaux de passage 2001 ?
On aime On aide 2003 Virgin Records
Yann Tiersen & Shannon Wright 2004 Ici d’Ailleurs

DVD[edytuj | edytuj kod]

Inne ścieżki dźwiękowe[edytuj | edytuj kod]

Utwory Tiersena były wykorzystywane również w filmach, do których nie wydano płyt z muzyką:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Yann Tiersen Journal [online] [dostęp 2019-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-17] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yann_Tiersen&oldid=71115608”