Wzgórze Winiarskie

Wzgórze Winiarskie
Państwo

 Polska

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Winiarskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Winiarskie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wzgórze Winiarskie”
Ziemia52°25′14″N 16°56′17″E/52,420556 16,938056

Wzgórze Winiarskie (Góra Burchartowej, Czerwowska Góra) – wzniesienie w Poznaniu, w Poznańskim Przełomie Warty, nad zachodnim brzegiem Warty, w obrębie osiedla Stare Winogrady.

Na Wzgórzu do XVIII w. znajdowały się winnice książęce[1] a u jego podnóża wieś Winiary wymieniona w dokumencie lokacyjnym Poznania. 23 czerwca 1828 rozpoczęto budowę Fortu Winiary[2]. W związku z tym wieś została przeniesiona na teren obecnej dzielnicy Winiary[3].

W XVII w. pojawiła się nowa nazwa Wzgórze Winiarskie, która nawiązuje do dawnej wsi Winiary pierwotnie lokowanej na jego zboczach[4].

Większą część wzniesienia obejmują pozostałości Fortu Winiary, Park Cytadela i budownictwo mieszkaniowe Starych Winograd.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Włodzimierz Łęcki: Poznań, przewodnik po zabytkach i osobliwościach miasta dla przybyszów z dalszych i bliższych stron. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2010, s. 205. ISBN 978-83-7506-466-7.
  2. Marek Rezler: Kalendarium poznańskie. W: Wielka Księga Miasta Poznania. Wyd. 1. Poznań: Dom Wydawniczy "Koziołki Poznańskie", 1994, s. 248. ISBN 83-901625-0-4.
  3. Poznań: przewodnik po zabytkach i historii. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 358. ISBN 83-87847-92-5.
  4. Nazewnictwo geograficzne Poznania – zbiór studiów. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2008, s. 214. ISBN 978-83-232188-1-4.