Wodorofosforan wapnia

Wodorofosforan wapnia
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CaHO4P

Inne wzory

CaHPO4

Masa molowa

136,06 g/mol

Wygląd

bezwonny biały proszek[2]

Minerały

monetyt, bruszyt

Identyfikacja
Numer CAS

7757-93-9
7789-77-7 (dihydrat)

PubChem

24441

Podobne związki
Inne aniony

CaHAsO
4

Inne kationy

BeHPO
4
, MgHPO
4
, SrHPO
4
, BaHPO
4

Podobne związki

Ca
3
(PO
4
)
2
, Ca(H
2
PO
4
)
2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Wodorofosforan wapnia (łac. calcii hydrogenophosphas) – nieorganiczny związek chemiczny, wodorosól wapniowa kwasu fosforowego. Ma postać białego bezwonnego proszku lub kryształków. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie. Bezwodny wodorofosforan wapnia występuje w naturze jako minerał monetyt, a dihydrat jako bruszyt.

Otrzymywanie[edytuj | edytuj kod]

Wodorofosforan wapnia może być otrzymywany przy użyciu roztworów chlorku wapnia i wodorofosforanu sodu[4][5]:

CaCl
2
+ Na
2
HPO
4
→ CaHPO
4
+ 2NaCl

Innym sposobem jest reakcja kwasu fosforowego z wodą wapienną[4]:

Ca(OH)
2
+ H
3
PO
4
→ CaHPO
4
+ 2H
2
O

Wodorofosforan wapnia jest także produktem ubocznym otrzymywania hydroksyapatytu, podczas którego zachodzi reakcja kwasu fosforowego z fosforanem wapnia[4][5]:

H
3
PO
4
+ Ca
3
(PO
4
)
2
→ 3CaHPO
4

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Stosowany jest jako suplement diety i źródło wapnia (zarówno w żywności, jak i w pożywieniu dla zwierząt) oraz zagęstnik i środek spulchniający do ciasta[4]. Używa się go również w wielu produktach stomatologicznych i medycznych, tworzywach sztucznych, nawozach oraz do produkcji szkła[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3.
  2. a b c d e Calcium hydrogen phosphate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 3760 [dostęp 2010-10-08] (niem. • ang.).
  3. a b c d David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  4. a b c d e f g h i Pradyot Patnaik, Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 172–173, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
  5. a b c d Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 13, Whitehouse Station: Merck & Company, 2001, ISBN 0-911910-13-1, OCLC 224225657 (ang.).
  6. Calcium Phosphate, Dibasic, Dihydrate [online], karta charakterystyki produktu Sciencelab.com, 21 maja 2013 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).