Wołodymyr Łukaszew

Wołodymyr Łukaszew (ukr. Володимир Анатолійович Лукашев, ur. 7 maja 1936 w Charkowie) – ukraiński śpiewak operowy, reżyser, działacz teatralny, pedagog, narodowy artysta Ukrainy, laureat międzynarodowych nagród, profesor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Charkowie. Jego ojciec, Anatolij Daniłowicz Łukaszew, był robotnikiem, a matką Maria Aleksandrowna Krawcowa pochodzenia rosyjskiego. Od wczesnego dzieciństwa uczył się gry na akordeonie.

W 1960 roku ukończył Charkowski państwowy konserwatorium jak koncertowo-komorowy śpiewak, w 1964 ukończył Charkowski instytut teatralny jako reżyser.

W Charkowie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu instytut pracował w Charkowskim instytucie sztuki, z 1972 roku – prorektor.

Przez te lata przedstawił około 20 spektakli. Inscenizacja opery Smetany „Sprzedana narzeczona” w 1966 roku został laureatem pierwszej nagrody na Ogólnoukraińskim konkursie teatrów szkolnych Ukrainy.

W Kijowie[edytuj | edytuj kod]

W 1996 roku został zaproszony na stanowisko dyrektora artystycznego Filharmonii Narodowej Ukrainy, gdzie zastąpił na tym stanowisku D. Ostapenko, wyznaczonego na stanowisko ministra kultury Ukrainy. Pod kierunkiem W. Łukaszewa przeprowadzono rekonstrukcję i renowację zabytkowego budynku filharmonii, zainstalowana organ, na dotacje rządu japońskiego zakupione instrumenty muzyczne dla orkiestry symfonicznej (firmy „Yamaha”) na łączną kwotę prawie 500 tysięcy dolarów.

Wraz z D. Gamkało zainicjował wydanie prezentacji kolekcji DVD „Perły kultury ukraińskiej. Antologia współczesnej sztuki muzycznej”.

Od 1999 roku – profesor wydziału reżyserii muzycznej Narodowej akademii muzycznej Ukrainy im. P. I. Czajkowskiego.

Nagrody i tytuły[edytuj | edytuj kod]

wyróżnienia

Zasłużony Artysta Ukrainy (1975)
Ludowy Artysta Ukrainy (1985)

ordery i medale

Order Świętego Włodzimierza (2011)
Order „Za zasługi” III stopnia (1998), II stopnia (2012)^[1]
Order księcia Jarosława Mądrego V stopnia (2006)

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Володимир Анатолійович Лукашев: Буклет. – К., 2006;
Берегова О. Життя у філармонії // День (Київ). – 2001. – 18 трав.;
Вахрамєєва Р. Ювілейний рік Володимира Лукашева // Молодь України (Київ). – 2006. – 5 лип..

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Соборності та Свободи України | ГРІМ-ІНФО – новини України та зарубіжжя [online], grominfo.eu [dostęp 2018-02-01] (ukr.).

Źródła[edytuj | edytuj kod]

Лукашев, Володимир Анатолійович // Українська музична енциклопедія, Т.3 – Ін-т мистецтвознавства, фольклористики та етнології ім. М. Т. Рильського НАН України. 2011
Honorowe nazwy Ukrainy, wydawnictwo „Logos”
Енциклопедія сучасної України

[1] Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Соборності та Свободи України | ГРІМ-ІНФО – новини України та зарубіжжя [online], grominfo.eu [dostęp 2018-02-01] (ukr.).

[1]