Wjaczesław Semenow

Wjaczesław Semenow
В´ячеслав Семенов
Pełne imię i nazwisko

Wjaczesław Mychajłowycz Semenow

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1947
Kijów

Data śmierci

12 sierpnia 2022

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966–1969 Dynamo Kijów 3 (0)
1969–1972 Zoria Ługańsk 106 (23)
1973–1974 Dynamo Kijów 22 (0)
1975 Dnipro Dniepropetrowsk 11 (1)
1976–1977 Zoria Ługańsk 40 (9)
1978 SKA Kijów (grający trener) ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972  ZSRR 6 (1)
1972  ZSRR olimpijska 5 (3)
W sumie: 11 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1978 SKA Kijów (asystent)
1978 SKA Kijów
1979– / DJuFSz Dynamo Kijów (trener)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 piłka nożna

Wjaczesław Mychajłowycz Semenow (ukr. В´ячеслав Михайлович Семенов, ros. Вячеслав Михайлович Семёнов, Wiaczesław Michajłowicz Siemionow; ur. 18 sierpnia 1947 w Kijowie, zm. 12 sierpnia 2022[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, a wcześniej pomocnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Dynama Kijów. Pierwszy trener Jewhen Łemeszko. W 1966 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerwowej Dynama, a w następnym roku debiutował w podstawowej jedenastce. W maju 1969 przeszedł do Zorii Ługańsk. W 1973 powrócił do Dynama. Po sezonie 1975, w którym bronił barw Dnipra Dniepropetrowsk, powrócił do Zorii. W 1978 został piłkarzem SKA Kijów, w którym pełnił również funkcje trenera.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

29 czerwca 1972 debiutował w reprezentacji ZSRR w meczu towarzyskim z Urugwajem, wygranym 1:0. Również w 1972 występował w składzie olimpijskiej reprezentacji ZSRR w turnieju finałowym Letnich Igrzysk Olimpijskich w Monachium.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem SKA Kijów rozpoczął karierę trenerską, łącząc funkcje piłkarskie i trenerskie. Po rundzie wiosennej został asystentem trenera, a potem po miesiącu już pracował na stanowisku głównego trenera. Kiedy w grudniu poszedł na urlop, został zmieniony przez Aleksiej Mamykin. Od 1978 pomagał trenować dzieci w Szkole Piłkarskiej Dynama Kijów[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

  • mistrz ZSRR: 1967, 1968, 1972

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]