Witold Knychalski

Ulica Witolda Knychalskiego w Łodzi

Witold Knychalski (ur. 13 stycznia 1954 w Chylinie, zm. 12 września 2006 w Łodzi) – polski działacz kulturalny, w latach 1996–1997 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, pomysłodawca Festiwalu Dialogu Czterech Kultur.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1980 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, odbył następnie aplikację sędziowską i adwokacką. Pracował na kierowniczych stanowiskach w różnych przedsiębiorstwach.

Od lipca 1996 do kwietnia 1997 z ramienia Senatu zasiadał w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji. Następnie przez rok wchodził w skład zarządu spółki akcyjnej RUCH. Od 1998 do 2004 pełnił funkcję przewodniczącego rady nadzorczej Telewizji Polskiej. Był też w tym czasie członkiem zarządu Ośrodka Badania Opinii Publicznej.

W 2001 założył Towarzystwo na rzecz Dialogu Kultur „Łódź-Ziemia Przyszłości”. W 2004 powołał Fundację „Łódź-Ziemia Przyszłości”, organizującą Festiwal Dialogu Czterech Kultur. Działał w Polskim Związku Piłki Nożnej, był też m.in. założycielem Towarzystwa Tenisowego „Arturówek” oraz doradcą Antoniego Ptaka, ówczesnego właściciela klubu piłkarskiego ŁKS Łódź[1]. Należał również do Stowarzyszenia Ordynacka[2].

W 2005 uhonorowany przez ministra kultury Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3]. Otrzymał nagrody im. Władysława Orkana oraz im. Włodzimierza Tetmajera, tytułu honorowego „Sternika Łodzi 2005”, medal „Zasłużony dla Tolerancji w 2004”, dyplom ministra spraw zagranicznych za wybitne zasługi dla promocji Polski w świecie.

Zmarł na chorobę nowotworową. Został pochowany na cmentarzu na Mani w Łodzi[4]. Jego imieniem nazwano jedną z ulic w Łodzi[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łódź. Wspomnienie o Witoldzie Knychalskim. e-teatr.pl, 13 września 2006. [dostęp 2014-07-26].
  2. Z Ordynacką po władzę, „Dziennik Łódzki” z 7 października 2003.
  3. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
  4. Pogrzeb Witolda Knychalskiego. naszemiasto.pl, 20 września 2006. [dostęp 2021-08-07].
  5. Michał Jagiełło: Na razie nie będzie ulicy Grzegorza Palki. wyborcza.pl, 27 września 2006. [dostęp 2021-08-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]