Witold Jabłoński (podoficer)
 | |
 sierżant | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 września 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 17 lipca 1916 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1915–1916 |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | celowniczy km |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Witold[a] Jabłoński (ur. 20 września 1887 w Sosnowcu, zm. 17 lipca 1916 w Boguminie) – sierżant Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 września 1887 w Sosnowcu, w ówczesnym powiecie będzińskim guberni piotrkowskiej, w rodzinie Antoniego i Emilii z Szczepańskich[1][2]. Miał siostrę Zofię, po mężu Święcicką[1]. Uczęszczał do Sosnowieckiej Szkoły Realnej[3]. W 1905 wziął czynny udział w strajku szkolnym, za co został uwięziony, a następstwie wydalony ze szkoły (w trakcie kształcenia w 6 klasie)[3]. Wyjechał do Belgii, gdzie rozpoczął studia techniczne na politechnice w Leodium[4]. Powrócił po trzech latach i został wcielony do armii rosyjskiej.
19 kwietnia 1915 wstąpił do Legionów Polskich z przydziałem do I oddziału karabinów maszynowych 6 pułku piechoty[3]. 5 lipca 1916 został ciężko ranny pociskiem szrapnela w czasie walk pod Studzienicą, po czym przewieziono go (11 lipca) do szpitala rezerwowego w Boguminie, w którym zmarł 17 lipca 1916[5][6][7]. Był kawalerem, dzieci nie miał[8][2].
30 listopada 1921 kapitan Franciszek Matuszczak we wniosku na odznaczenie Orderem Virtuti Militari napisał:
I. W bitwie pod Kuklami dnia 24 X 1915 r. jako celowniczy pierwszego karabinu maszynowego I OKM 6 pp, przydzielony na lewe skrzydło do 2 komp. 6 pp Leg. mimo silnego ognia piechoty i km rosyjskich, kiedy właśni piechurzy nie mogli ruszyć do szturmu, bardzo skutecznym ogniem zmusza km rosyjskie do milczenia i umożliwił natychmiastowy szturm własnego baonu i zwycięstwo (mianowany za to sierżantem, otrzymał austriacki srebrny medal waleczności II klasy.
II. W bitwie pod Studzienicą w lipcu 1916 r. jako celowniczy tego samego karabinu i oddziału, będąc z km na odcinku I baonu 6 pp, mimo silnego ognia artylerii rosyjskiej, zwłaszcza na jego km skierowanego, wytrwał na stanowisku, ogniem swym rozbił poruszających się w kilku falach Moskali i umożliwił półbatalionowi bawarskiemu przeciwuderzenie. Ranny kulą szrapnelową w oko, wytrwał tak długo, dopóki nie osłabł. Przewieziony do szpitala w Theresienstadt zmarł z rany[9][10].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Polskie ordery i odznaczenia zostały nadane pośmiertnie.
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 6384 – 17 maja 1922[11][1]
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12][13][14]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie nr 49689[1][15][2]
- Srebrny Medal Waleczności 1 klasy[16][17]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” błędnie wskazano jego imię jako Michał. Dane z kartoteki personalno-odznaczeniowej udostępnionej na stronie Wojskowego Biura Historycznego, dane zawarte w „Wykazie Legionistów Polskich 1914–1918” zamieszczonym na stronie Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku oraz dekret Naczelnego Wodza o odznaczeniu Orderem Virtuti Militari 5 kl. podają, że jego imię brzmiało Witold.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 76.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ VII Lista strat 1916 ↓, s. 9.
- ↑ Żołnierze Niepodległości : Jabłoński Witold. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-08-25].
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 42, 47.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 149.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 I 1923, s. 30.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-25]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-25]..
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 171.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 198.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 6, tu klasy 2.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jabłoński Witold. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.77-7359 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-25].
- VII Lista strat Legionów Polskich. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Legionów Polskich przy Departamencie Wojskowym NKN, 1916-10-01.
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z lat 1920–1937. [dostęp 2020-04-27].
- Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.