Witalij Masoł

Witalij Masoł
Віталій Масол
Pełne imię i nazwisko	Witalij Andrijowycz Masoł
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1928 ; Ołysziwka
Data i miejsce śmierci	21 września 2018 ; Kijów
	Premier Ukrainy
Okres	od 16 czerwca 1994; do 1 marca 1995
Poprzednik	Juchym Zwiahilski (p.o.)
Następca	Jewhen Marczuk
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Witalij Andrijowycz Masoł, ukr. Віталій Андрійович Масол (ur. 14 listopada 1928 w Ołysziwce w obwodzie czernihowskim, zm. 21 września 2018^[1] w Kijowie) – ukraiński polityk, działacz komunistyczny, przewodniczacy rady ministrów Ukraińskiej SRR (1987–1990) oraz premier Ukrainy (1994–1995), kandydat nauk technicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1951 ukończył studia na Politechnice Kijowskiej i podjął pracę w kombinacie budowy maszyn. W 1961 został jego dyrektorem. Od 1956 do rozwiązania był członkiem KPZR, zasiadał w biurze politycznym i komitecie centralnym.

Od września 1972 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego komisji planowania, od stycznia 1979 zastępcy przewodniczącego rady ministrów. Od lipca 1987 do października 1990 sprawował urząd przewodniczącego rady ministrów Ukraińskiej SRR. Od czerwca 1994 do marca 1995 był premierem Ukrainy.

W latach 1990–1998 zasiadał w Radzie Najwyższej. Później wycofał się z działalności politycznej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Księcia Jarosława Mądrego IV klasy (12 listopada 2003)
Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy (13 listopada 1998)
Order Za Zasługi I klasy (13 listopada 2008)
Order Za Zasługi III klasy (27 czerwca 1997)
Order Lenina (dwukrotnie – 1966 i 1986)
Order Rewolucji Październikowej (1971)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1978)
Order Znak Honoru (1960)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Пішов із життя двічі прем'єр-міністр України. gazeta.ua, 21 września 2018. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nota biograficzna na stronie golos.ua. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).
Nota biograficzna na stronie academic.ru. [dostęp 2022-09-12]. (ros.).

[1] Пішов із життя двічі прем'єр-міністр України. gazeta.ua, 21 września 2018. [dostęp 2022-09-12]. (ukr.).

[a-2] Przewodniczący Sekretariatu Generalnego.

[b-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Przewodniczący Rady Ministrów Ludowych.

[c-4] Hetman Rady Ministrów Ludowych.

[d-5] W latach 1922–1991 republika związkowa ZSRR.

[e-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych.

[f-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Przewodniczący Rady Ministrów.

[1]

[A]

[B]

[C]

[D]

[E]

[F]

Ukraińska Republika Ludowa (1917–1918)	Wołodymyr Wynnyczenko (1917)^[A] Dmytro Doroszenko (p.o., 1917)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1917–1918)^[A] Wołodymyr Wynnyczenko (1918)^[B] Wsewołod Hołubowycz (1918)^[B]
Państwo Ukraińskie (1918)	Mykoła Sachno-Ustymowycz (p.o., 1918)^[C] Mykoła Wasyłenko (p.o., 1918)^[C] Fedir Łyzohub (1918)^[C] Serhij Herbel (1918)^[C]
Ukraińska Republika Ludowa (1918–1921)	Wołodymyr Czechiwski (1918–1919)^[B] Serhij Ostapenko (1919)^[B] Borys Martos (1919)^[B] Isaak Mazepa (1919–1920)^[B] Wiaczesław Prokopowycz (1920)^[B] Andrij Liwycki (p.o., 1920) Andrij Liwycki (1920–1921)
Zachodnioukraińska Republika Ludowa	Kost Łewycki (1918-1919) Sydir Hołubowycz (1919) Jewhen Petruszewycz (jako dyktator) (1919)
Ukraińska Socjalistyczna Republika Radziecka (1921–1991)^[D]	Christian Rakowski (1921–1923)^[E] Włas Czubar (1923–1934)^[E] Panas Lubczenko (1934–1937)^[E] Mychajło Bondarenko (1937)^[E] Mykoła Marczak (p.o., 1937–1938)^[E] Demjan Korotczenko (1938–1939)^[E] Łeonid Kornijec (1939–1944)^[E] Nikita Chruszczow (1944–1946)^[E] Nikita Chruszczow (1946–1947)^[F] Demjan Korotczenko (1947–1954)^[F] Nikifor Kalczenko (1954–1961)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1961–1963)^[F] Iwan Kazaniec (1963–1965)^[F] Wołodymyr Szczerbycki (1965–1972)^[F] Ołeksandr Laszko (1972–1987)^[F] Witalij Masoł (1987–1990)^[F] Witold Fokin (1990–1991)^[F]
Ukraińska Republika Ludowa na Emigracji (1920–1992)	Andrij Liwycki (1920–1921) Wiaczesław Prokopowycz (1921) Andrij Liwycki (1921) Pyłyp Pyłypczuk (1921–1922) Andrij Liwycki (1922–1926) Wiaczesław Prokopowycz (1926–1939) Ołeksandr Szulhyn (1939–1940) Andrij Jakowliw (1944–1945) Kost Pankiwski (1945–1948) Isaak Mazepa (1948–1952) Stepan Baran (1952–1953) Spyrydon Dowhal (1954) Symon Sozontiw (1954–1957) Mykoła Liwycki (1957–1967) Atanas Figol (1967–1969) Spyrydon Dowhal (1969–1972) Wasyl Fedoronczuk (1972–1974) Teofil Łeontij (1974–1980) Jarosław Rudnycki (1980–1989) Iwan Samijłenko (1989–1992)
Ukraina (od 1991)	Witold Fokin (1991–1992) Wałentyn Symonenko (p.o., 1992) Łeonid Kuczma (1992–1993) Juchym Zwiahilski (p.o., 1993–1994) Witalij Masoł (1994–1995) Jewhen Marczuk (p.o., 1995) Jewhen Marczuk (1995–1996) Pawło Łazarenko (1996–1997) Wasyl Durdyneć (p.o., 1997) Wałerij Pustowojtenko (1997–1999) Wiktor Juszczenko (1999–2001) Anatolij Kinach (2001–2002) Wiktor Janukowycz (2002–2004) Mykoła Azarow (p.o., 2004) Wiktor Janukowycz (2004–2005) Mykoła Azarow (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (p.o., 2005) Julia Tymoszenko (2005) Jurij Jechanurow (p.o., 2005) Jurij Jechanurow (2005–2006) Wiktor Janukowycz (2006–2007) Julia Tymoszenko (2007–2010) Ołeksandr Turczynow (p.o., 2010) Mykoła Azarow (2010–2014) Serhij Arbuzow (p.o., 2014) Arsenij Jaceniuk (2014–2016) Wołodymyr Hrojsman (2016–2019) Ołeksij Honczaruk (2019–2020) Denys Szmyhal (od 2020)

Witalij Masoł

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

€4.95